บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 880

เธอได้ยินทุก ๆ อย่างที่เขาพูด เธอรู้สึกได้ถึงความเสียใจและความรู้สึกผิดที่หลั่งไหลออกมาจากเจเรมี่ เช่นเดียวกันกับความขัดแย้งภายในเมื่อพูดถึงเรื่องการให้อภัยตัวเขาเอง

ขณะที่จ้องไปที่แผ่นหลังซึ่งห่างกันแค่นิ้วเดียว เมเดลีนไม่ได้รู้สึกว่าพวกเขาห่างกันเป็นไมล์อีกต่อไปแล้ว

เธอโน้มตัวเข้าไป ยกแขนขึ้นกอดเจเรมี่จากด้านหลัง

ขณะที่กำลังจมลงไปในความทุข์ใจของเขา เจเรมี่อึ้งเมื่อจู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าเมเดลีนกำลังดึงเขาเข้ามากอด ความอบอุ่นแทรกซึมเข้าสู่หัวใจของเขา

“ฉันรู้ค่ะ ว่าคุณให้อภัยตัวเองกับสิ่งที่คุณทำต่อฉันไม่ได้ แต่ฉันหมายความอย่างที่ฉันบอกคุณว่าฉันไม่ได้เกลียดคุณอีกแล้วจริง ๆ”

“มาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปตลอดชีวิตของพวกเรากันเถอะค่ะ เจเรมี่”

เสียงที่ชัดเจนของเมเดลีนล่องลอยเข้าสู่หูของเจเรมี่ หล่นลงสู่จิตใจของเขาเหมือนกับตัวโน๊ตที่แสนไพเราะ

เขาหันหน้าไปหาเธอ ใบหน้าที่ราวแกะสลักของเขาเผชิญกับใบหน้าเล็ก ๆ และงดงามของเมเดลีน

ตาทั้งสองคู่กำลังสบกัน พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยความเงียบที่แสนสบาย

นิ้วอันเรียวยาวของเขาลูบที่คิ้วของเธอขณะที่เขาลุ่มหลงในความงามของเธอ

“ผมรักคุณ เอวลีน มอนต์โกเมอรี”

เมเดลีนยิ้มขณะที่เธอกดหน้าผากของเธอชนเข้ากับของเจเรมี่ “ค่ะ ฉันรู้”

เจเรมี่โหยหาที่จะได้การตอบกลับว่า ‘ฉันรักคุณ’ จากปากของเมเดลีน แต่เขาก็พบว่าตัวเองพอใจกับช่วงเวลาที่ได้รับการให้อภัยจากเมเดลีนแทน

วันต่อมา

เมเดลีนอยากที่จะจองตั๋วกลับไปที่เกลนเดล แต่เคธี่ก็ดูเหมือนจะรบกวนจิตใจของเธอ

เธอโทรหาเคธี่ที่รับสาย แต่ปฏิเสธคำแนะนำของเมเดลีน “พวกเธอควรจะกลับไปนะ อีวี่ ยังคงมีหลายสิ่งที่นี่ที่ฉันจำเป็นต้องทำ”

เมเดลีนรู้สึกไม่สบายใจ “เฟลิเป้คือตัวอันตรายนะเคธี่ เธอจะอยู่ข้างเขาไม่ได้อีกแล้ว”

“ก็เพราะว่าเขาอันตราย ฉันเลยจำเป็นต้องอยู่กับเขา” น้ำเสียงของเคธี่มีนัย “ฉันคิดว่าฉันเข้าใจถึงความรู้สึกของเธอในตอนนั้นนะอีวี่ แต่เฟลิเป้ไม่ใช่เจเรมี่ ฉันต้องดึงเขากลับมาในทางที่ถูกต้อง ฉันอดไม่ได้ที่จะเห็นเขาทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้”

จากนั้นเคธี่ก็วางสาย เมเดลีนโทรไปอีกครั้ง แต่โทรศัพท์ของเคธี่ถูกปิดไปแล้ว

เคธี่ใช้โอกาสที่เฟลิเป้ออกไปข้างนอกเข้าไปที่ห้องอ่านหนังสือของเขาและรวบรวมหลักฐานทางอาชญากรรมของเขาทั้งหมดจากคอมพิวเตอร์ของเขา