บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 881

เคธี่รู้สึกถึงบาดแผลถูกยิงทะลุบริเวณรอบ ๆ หัวใจของเธอ ขณะที่เธอก้มลงโทรศัพท์ของเธอก็ไถลออกจากมือที่อ่อนแรง

แป๊ก โทรศัพท์หล่นลงบนทางเท้าข้าง ๆ เท้าของเธอขณะที่เลือดค่อย ๆ หยดลงบนหน้าจอ

เสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งของชายคนหนึ่งดังมาจากโทรศัพท์

“เคธี่! เคธี่! ตอบผมสิ เคธี่!”

มือของเฟลิเป้ที่อยู่บนพวงมาลัยสั่นขณะที่เขารีบมายังสถานีตำรวจ เมื่อแหวกทะลุฝูงชน เขาก็พบกับผู้หญิงหน้าซีดคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ในกองเลือด

หัวใจของเฟลิเป้รู้สึกเหมือนถูกฝังลงในห้องน้ำแข็งใต้ดินขณะที่เขารู้สึกเย็นเยียบไปทั้งตัว

“เคธี่”

เขาผลักคนที่อยู่ต่อหน้าเขาเพื่อที่เข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นพร้อมกับคุกเข่าลงข้างหนึ่งและดึงร่างกายที่หมดสติของเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา

“เคธี่! ตื่นสิ เคธี่!”

เขาตะโกนเรียกชื่อเธออย่างทำอะไรไม่ถูกพร้อมกับอุ้มเธอไว้

แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ การมองเห็นของเฟลิเป้พร่ามัว ไม่รู้ว่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งหมดที่รู้คือเขาปวดใจ มันชา และหายใจไม่ออก

ไม่ว่าผู้คนโดยรอบจะพูดอะไรมันก็ไม่เข้าหูเขา ทั้งหมดที่เขาเห็นคือสีดำและเลือดสีแดงสดสาดกระเซ็น

“เฟลิเป้…”

เฟลิเป้คิดว่าเขาได้ยินเสียงที่เขาอยากได้ยินมากที่สุดด้วยความสับสน

เขาเงยหน้าขึ้นขณะที่แววตาซึ่งเป็นสีแดงของเขาสบเข้ากับสายตาที่หรี่ลงและเหนื่อยล้าของเคธี่

“เคธี่ ไม่ต่องห่วงนะ เคธี่ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณตาย!” เฟลิเป้ให้คำมั่น

เคธี่เพียงแค่ยิ้มขณะที่เธอยกมือซึ่งเปื้อนเลือดของเธอขึ้นด้วยความยากลำบากและวางยูเอสบีลงบนมือของเฟลิเป้

เฟลิเป้จ้องไปที่ยูเอสบีด้วยความตกใจขณะที่ความเจ็บปวดที่เสียดแทงกระจายไปทั่วแขนขาของเขา

จู่ ๆ เขาก็เกลียดทุกอย่างที่เขามี โดยเฉพาะตัวเขาเอง

“เฟลิเป้ ฉันคิดว่านี่คือการบอกลา…”

น้ำตาไหลอาบแก้มของเขา “ผมจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ผมสาบาน เคธี่ ตราบใดที่คุณรอด ผมสัญญาว่าเราจะเริ่มใหม่กันอีกครั้ง โอเคไหม? ผมสัญญา”

เคธี่ยิ้มทั้งน้ำตาและถอนหายใจ “ดีเลย…”

“สัญญากับฉันสิว่าคุณจะไม่ทำเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว”

“ก็ได้ ผมจะไม่ทำ ผมจะไม่ทำเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว! ผมสัญญา”

เคธี่ยิ้มอย่างพอใจขณะที่เธอมองเขาร้องไห้เพื่อเธอ “ฉันไม่เคยรู้เลยว่าคุณจะเสียใจมากเพราะฉัน เฟลิเป้…”

เธอพยายามที่จะยกมือขึ้นเพื่อสัมผัสหน้าของเฟลิเป้ เพียงแต่มันกลับตกลงมาอย่างแรงเท่านั้น ในขณะที่เธอพูดประโยคสุดท้ายอย่างแผ่วเบา

“เคธี่!”

เฟลิเป้ร่ำไห้ ความเจ็บปวดหัวใจของเขากำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ และแทรกซึมเข้าไปในกระดูกของเขา

เมื่อคว้ามือของเคธี่มาสัมผัสที่แก้มของเขา เขาก็รู้ว่ามันเริ่มเย็นขึ้น

สิ่งที่เขาทำดูเหมือนจะไม่ทำให้เธออุ่นเลย

รถพยาบาลมาถึงโดยไม่รู้ตัวขณะที่พวกเขาลากเธอขึ้นบนเปลหาม

เฟลิเป้คุกเข่าอย่างสิ้นหวังขณะที่เข้าจ้องไปที่กองเลือด สายตาของเขาสูญเสียการโฟกัส…

เคธี่ถูกส่งไปยังโรงพยาบาลรอยัล

เธอได้รับการผ่าตัดโดยหมอส่วนตัวของเฟลิเป้

หมอคนนั้นรับหน้าที่สูงสุดและเป็นผู้ที่มีทักษะมากที่สุดภายในโรงพยาบาลรอยัล เขาเป็นคนที่ทำให้เมเดลีนกลับมามีชีวิต

เฟลิเป้มั่นใจว่าเขาสามารถทำแบบเดียวกันกับเคธี่ได้

เขาต้องทำได้

ขณะที่นั่งกังวลอยู่หน้าประตูห้องผ่าตัด หัวใจของเฟลิเป้ก็ไม่สงบลงเลย