บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 886

“เอวลีนพูดถูก ไม่มีพูดชายคนไหนของตระกูลวิทแมนเป็นคนดี ถ้าเราคนใดคนหนึ่งเป็นได้ครึ่งหนึ่งที่ปู่เป็น บางทีบรรดาผู้หญิงที่รักเรามากคงจะไม่เจ็บปวดมากนัก”

เขาเงยหน้าที่เย็นชาและเดือดดาลขึ้น

“ฉันเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว เฟลิเป้ แล้วแกล่ะ? แกจะไม่ยอมรับความผิดของตัวเองเลยใช่ไหม? แกยอมจำนนซะเถอะ ถ้าแกยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีหลงเหลืออยู่ในตัว หรือไม่ แกก็รอให้ฉันยื่นหลักฐานที่พวกเขาต้องการแก่ตำรวจ”

เจเรมี่เตือนอย่างเคร่งขรึมขณะที่เขามองหลุมศพของเคธี่เป็นครั้งสุดท้าย สายตาที่ลึกซึ้งของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเขาก็หันหลังเพื่อจากไป

เฟลิเป้ยืนอยู่ด้วยความสับสนท่ามกลางสายลมพร้อมกับถืออัฐิที่แสนล้ำค่าของเคธี่ในอ้อมแขน ห้วงอารมณที่ลึกซึ้งเป็นประกายในแววตาของเขา

“ไม่ต้องห่วงนะ ผมสัญญากับคุณแล้ว เพราะงั้นผมจะทำให้แน่ใจว่ามันเกิดขึ้น รอผมนะ”

เขาออกไปพร้อมกับสายลมที่พัดเข้ามาที่ใบหน้าและโกศของเธอในมือของเขา

…

เมเดลีนคอยดูแลลิเลียนในโรงแรมจนกระทั่งเจเรมี่กลับมาในตอนกลางคืน

เธอภาวนาว่าเจเรมี่คงจะบอกกับเธอว่าเคธี่ยังคงมีชีวิตอยู่ ใบรับรองฌาปนกิจนั่นเป็นเรื่องโกหก แต่ทั้งหมดที่เขาสามารถบอกได้คือการยืนยันข่าวที่น่าสะพรึงกลัวนั่น

วันต่อมา เมเดลีนและเจเรมี่มาถึงที่สุสานเพื่อเยี่ยมหลุมศพของเคธี่

พวกเขาอยากที่จะแสดงความเคารพแต่กลับพบว่าหลุมฝังศพของเธอถูกรบกวนและไม่พบโกศของเธอ

เมเดลีนและเจเรมี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกไป

ขณะที่กำลังขึ้นรถ เมเดลีนก็ได้รับสายจากฟาเบียน “ผมได้รับข่าวว่าเฟลิเป้เพิ่งจะขึ้นเครื่องบินเจทส่วนตัวไปยังเกลนเดลครับ ที่รัก พวกคุณจะกลับไปที่เกลนเดลเหมือนกันใช่ไหม? หมายความว่าผมจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้วงั้นเหรอ?”

ในขณะที่เมเดลีนไม่ได้เปิดลำโพง เจเรมี่ก็ยังคงได้ยินถึงความคิดเห็นของฟาเบียนขณะที่เขานั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ

เขาคว้าโทรศัพท์ของเมเดลีนและตอบกลับอย่างเยือกเย็นแทนเธอว่า “เรายินดีต้อนรับการมาเยือนเกลนเดลของคุณทุกเมื่อครับ คุณจอห์นสัน และผมสัญญาว่าผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี แต่ภรรยาของผมค่อนข้างยุ่ง เพราะงั้น มันคงจะดีกว่าถ้าครั้งต่อไปคุณโทรหาผมแทน”

จากนั้นเขาจึงวางสายโทรศัพท์และส่งเบอร์โทรของเขาให้กับฟาเบียน

ทั้งสองจับมือกันขณะที่พวกเขาเล่นด้วยกันอย่างมีความสุข

เจเรมี่รู้สึกอุ่นใจที่ได้เห็น แต่เขาก็รู้สึกสลดใจในทันที

ลูกสาวของเขาเองยังคงเรียเขาว่า ‘คุณ’

ในขณะที่เขาอาจจะอ้างว่ามันไม่เป็นไร แต่หัวใจของเขากลับเรียกร้องที่จะได้ยินเธอเรียกเขาว่า ‘พ่อ’

ในตอนนั้น เจเรมี่จับมือของเมเดลีนขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในคฤหาสน์วิทแมทอีกครั้ง

เธอเข้าไปในบ้านอย่างสง่างามและเลอค่าขณะที่ยืนเคียงข้างเขา

เมื่อได้รับสายของเจเรมี่ว่าเขากำลังจะพาภรรยามาที่บ้านเพื่อพบกับคุณปู่และอยู่รับประทานมื้อเย็น คาเลนจึงรีบเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารในทันที

เธอออกมาทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้มหลังจากที่ได้ยินเสียงมาจากห้องนั่งเล่น หลังจากที่มองไปยังคนที่อยู่ตรงทางเข้า ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที “เกิดอะไรขึ้นเหรอเจเรมี่? ลูกบอกว่าจะพาภรรยามาทานมื้อเย็นที่บ้านไม่ใช่เหรอ? ทำไมหล่อนถึงมาที่นี่อีกแล้ว?”