บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 890

ท่าทีของเฟลิเป้มืดมนขณะที่เขาขมวดคิ้ว “ฉันคือสามีของเคธี่”

“อะไรนะ? สามีของยัยเด็กตัวซวยนั่นงั้นเหรอ?”

“คุณใช่… สามีของเคธี่จริง ๆ งั้นเหรอ?”

ทั้งแม่และลูกสาวต่างตกใจ

เฟลิเป้ไม่อยากที่จะเสียเวลากับพวกเธออีก “พวกเธอมีเวลาหนึ่งวันที่จะย้ายออกไป”

“อะไรนะ? แกจะทำให้พวกเราย้ายได้ยังไง? ยัยเด็กตัวซวยนั่นออกไปตั้งหลายปีแล้ว บ้านหลังนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับหล่อนอีกต่อไปแล้ว!” แม่คนนั้นกอดอกขณะที่เธอจ้องไปยังเฟลิเป้อย่างเย่อหยิ่งและดูถูก “นี่ฉันคิดว่ายัยเด็กตัวซวยนั่นจะตาดีสักแค่ไหน ใครจะคิดว่าเธอจะหาพวกถังแตกและหน้าละอ่อนมา แกอยากได้บ้านกลับไปเป็นสินสมรสรึไง? ฝันไปเถอะ! ดูแกสิ ใครจะแต่งงานกับแกในเมื่อแกซื้อบ้านสักหลังไม่ได้ด้วยซ้ำ?”

เฟลิเป้จิกสายตาเย็นชาใส่หญิงคนนั้น จนทำให้เธอหนาวสั่นลามไปถึงสันหลัง

“เธอมีเวลาหนึ่งวันที่จะย้ายออก หรือไม่ฉันก็จะทำให้เธอออกไปด้วยตัวฉันเอง”

“...”

เมื่อได้เตือนพวกเธอแล้ว เฟลิเป้ก็หันหลังจากไป

“เจ้ากุ๊ยตัวซวยนั่น แกฝันไปเถอะ ถ้าคิดว่าฉันจะยอมให้แกขโมยบ้านของฉันไป!” หลังจากที่ได้สติคืนจากความตกใจในตอนแรก หญิงแก่คนนั้นก็มองด้วยสายตาดูถูก ในตอนที่เธอหันหลังกลับ เธอก็ได้รู้ว่าลูกสาวของเธอได้ตามเฟลิเป้ไปแล้ว

หลังจากที่ถามรอบ ๆ หมู่บ้านถึงที่ที่พ่อแม่ของเคธี่ถูกฝังไว้ เฟลิเป้ก็พบว่าพวกเขาอยู่ที่เอพริล ฮิลล์

เขายกโกศของเคธี่และเครื่องมือของเขาไป พร้อมกับมองหาหลุมศพของพ่อแม่เคธี่

เมื่อเลือกจุดดี ๆ ที่ข้าง ๆ ได้ เขาก็เริ่มขุด

จากนั้นเขาก็วางโกศและเสื้อผ้าตัวโปรดของเคธี่ในตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ลงในดิน เขาหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเขียนว่า ‘ด้วยความระลึกถึง เคธี่ จอร์แดน ภรรยาสุดที่รักของเฟลิเป้ วิทแมน’ บนแผ่นไม้

ทันใดนั้นเอง ฝนก็เริ่มตกปรอย ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ