ทันใดนั้น เจเรมี่ก็ได้ยินเสียงกระแทกตุ้บ เหมือนของหนักร่วงลงสู่พื้น
เมื่อเขาคิดว่าเมเดลีนกำลังทำลายข้าวของในขณะที่เคืองใจอยู่จึงเริ่มเป็นห่วงเธอมากขึ้น
“ลินนี่” เขาเคาะประตูและส่งเสียงเรียก “ลินนี่ คุณไม่เป็นใช่ไหม?”
เจเรมี่ถาม แต่ไม่ได้รับการโต้ตอบใด ๆ จากเมเดลีน
หัวใจที่เต้นผิดจังหวะและกระสับกระส่ายของเขาทำให้เจเรมี่รอไม่ได้อีกต่อไป เขาพยายามที่จะเปิดประตู แต่มันก็ถูกล็อคจากด้านใน
“ลินนี่ คุณกำลังทำอะไรข้างในน่ะ? ลินนี่!”
เสียงของเจเรมี่มีความตื่นตระหนกและสับสนมากเพิ่มขึ้นเล็กน้อย
เขาโยนหมอนทิ้งไปและยกขายาว ๆ ของเขาถีบไปที่ตัวล็อคของประตู
ทันทีที่ประตูถูกถีบเปิดออก เจเรมี่ก็เห็นเมเดลีนนอนอยู่ข้างเตียงและเม็ดยาก็กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น จู่ ๆ แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ลินนี่!” เขารีบไปอยู่ข้าง ๆ เธอและกอดเธอไว้
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเมเดลีนซีดเหมือนกับหิมะ เจเรมี่ก็อยู่ในความกระวนกระวาย “ลินนี่ ฟื้นสิ! เอวลีน! เอวลีน มอนต์โกเมอรี!”
ไม่ว่าเจเรมี่จะส่งเสียงเรียกเธอมากแค่ไหน เมเดลีนก็ไม่ตอบสนอง
เจเรมี่จึงรีบอุ้มเมเดลีนขึ้นและพุ่งไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดโดยเร็วที่สุด
หมอวินิจฉัยเมเดลีนและพูดว่าเธอไม่มีอะไรผิดปกติ แต่เมเดลีนยังไม่ได้สติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...