บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 907

ทันใดนั้น เจเรมี่ก็ได้ยินเสียงกระแทกตุ้บ เหมือนของหนักร่วงลงสู่พื้น

เมื่อเขาคิดว่าเมเดลีนกำลังทำลายข้าวของในขณะที่เคืองใจอยู่จึงเริ่มเป็นห่วงเธอมากขึ้น

“ลินนี่” เขาเคาะประตูและส่งเสียงเรียก “ลินนี่ คุณไม่เป็นใช่ไหม?”

เจเรมี่ถาม แต่ไม่ได้รับการโต้ตอบใด ๆ จากเมเดลีน

หัวใจที่เต้นผิดจังหวะและกระสับกระส่ายของเขาทำให้เจเรมี่รอไม่ได้อีกต่อไป เขาพยายามที่จะเปิดประตู แต่มันก็ถูกล็อคจากด้านใน

“ลินนี่ คุณกำลังทำอะไรข้างในน่ะ? ลินนี่!”

เสียงของเจเรมี่มีความตื่นตระหนกและสับสนมากเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

เขาโยนหมอนทิ้งไปและยกขายาว ๆ ของเขาถีบไปที่ตัวล็อคของประตู

ทันทีที่ประตูถูกถีบเปิดออก เจเรมี่ก็เห็นเมเดลีนนอนอยู่ข้างเตียงและเม็ดยาก็กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น จู่ ๆ แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“ลินนี่!” เขารีบไปอยู่ข้าง ๆ เธอและกอดเธอไว้

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเมเดลีนซีดเหมือนกับหิมะ เจเรมี่ก็อยู่ในความกระวนกระวาย “ลินนี่ ฟื้นสิ! เอวลีน! เอวลีน มอนต์โกเมอรี!”

ไม่ว่าเจเรมี่จะส่งเสียงเรียกเธอมากแค่ไหน เมเดลีนก็ไม่ตอบสนอง

เจเรมี่จึงรีบอุ้มเมเดลีนขึ้นและพุ่งไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดโดยเร็วที่สุด

หมอวินิจฉัยเมเดลีนและพูดว่าเธอไม่มีอะไรผิดปกติ แต่เมเดลีนยังไม่ได้สติ

“ฉันเคยมีแฟนหลายคน แต่ไม่มีคนไหนจริงใจเลย ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าการได้รับการปฏิบัติอย่างจริงใจจากชายที่สมบูรณ์แบบอย่างคุณจะเป็นยังไง?”

“ไม่มีผู้ชายคนไหนจะมีความรู้สึกที่จริงใจกับผู้หญิงอย่างเธอ ที่เป็นคนที่ไร้ยางอายเพียงเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายของตัวเอง” เจเรมี่เหนื่อยใจกับเธอด้วยคำพูดของเขา สายตาที่ไร้จุดสิ้นสุดของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่น่ากลัว “ลาน่า ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับภรรยาของฉัน ฉันจะทำลายแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน ให้สิ้นซาก เอวลีน มอนต์โกเมอรี คือ คนที่สำคัญที่สุดของฉัน เธอจะแตะต้องใครก็ได้ แต่ไม่ใช่เธอ”

“ในตอนนี้ที่คุณเพิ่งจะพูดออกมา ทำให้ฉันยิ่งไม่เต็มใจจะปล่อยผู้ชายที่ดีและน่าหลงใหลอย่างคุณไป” ลาน่ายิ้มอย่างเอื่อยเฉื่อย “คุณรู้ไหมว่าทำไมเมื่อกี้ภรรยาของคุณถึงโผล่ในลานจอดรถของโรงแรม? ก็เพราะว่าฉันส่งข้อความให้เธอไง บอกเธอว่าคุณกับฉันได้จองห้องที่โรงแรมนั้น นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงมา”

เจเรมี่คิดถึงท่าทีและการตอบสนองของเมเดลีนในตอนนั้น เขาอยากที่จะจับมือของเธอ แต่เธอก็เลี่ยงเขาด้วยความรังเกียจ

เป็นไปได้ไหมว่าเธอเชื่อคำพูดของลาน่า และคิดว่าเขาจองห้องในโรงแรมนั้นกับผู้หญิงคนนี้จริง?

เมื่อเห็นว่าเจเรมี่กำลังขมวดคิ้วและคิดหนัก ลาน่าก็เดินเข้าไปหาเขาด้วยสีหน้าที่เสียใจ “อย่าหัวเสียไปนักเลย แน่นอนว่าเธออยากที่จะเชื่อคุณ แต่มันก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อเธอดันเห็นเรากอดและจูบกันจริง ๆ”

เจเรมี่จ้องเขม็ง “เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?!”