เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 914

เคนมองเจเรมี่ที่หมดสติอย่างหมดหนทาง เขาทำได้แค่พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสานต่อความไว้วางใจของเจเรมี่และอุ้มลิเลียนกับแจ็คสันไปยังแพชูชีพก่อน จากนั้นเขาก็กลับมาที่เรือยอชเพื่อมองหาเมเดลีน

อย่างไรก็ตาม เมเดลีนกำลังกอดเจเรมี่และไม่อยากที่จะปล่อยไป เคนไม่มีทางเลือกนอกจากดึงเมเดลีนออกอย่างบีบบังคับ

“อย่าดึงฉัน! ถ้าพวกนายอยากไป ก็ไปซะ! ฉันต้องอยู่กับเขา!” เมเดลีนโวยวายจนเสียงแตก ไม่อยากที่จะปล่อยไป

“คุณผู้หญิงครับ คุณลืมเรื่องคุณหนูลิเลียนกับนายน้อยแจ็คไปแล้วเหรอ?” เคนเกลี้ยกล่อมว่า “พวกเขาจะเสียทั้งพ่อและแม่ไม่ได้นะครับ”

เมเดลีนงุนงง ราวกับว่าเพิ่งจะนึกถึงลูกสองคนได้

“เร็วเข้าครับ เรือยอชกำลังจะระเบิดจริง ๆ คุณต้องอยู่ต่อไปและแก้แค้นให้กับคุณวิทแมน”

แก้แค้น

เมเดลีนมองเจเรมี่ที่ไร้ชีวิตชีวาทั้งน้ำตา เธอก้มหน้าและจูบเขาอย่างลึกซึ้ง

“เจเรมี่ ฉันก็รักคุณเหมือนกัน คุณได้ยินฉันไหม?”

เธอไม่มีทางเลือกนอกจากทิ้งเขาไว้ในห้องโดยสารของเรือยอชก่อนจะลงไปบนแพชูชีพ และค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไปจากเรือยอชที่กำลังไหม้อยู่กลางทะเล

หลังจากนั้นไม่นานเรือยอชก็ระเบิด ความตกใจอย่างรุนแรงได้กระทบจิตใจของเมเดลีน มันยังเจ็บปวดจนไม่มีอะไรจะเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว

“เจเรมี่!”

เธอตะโกนชื่อของเขาอย่างใจสลาย ในขณะที่หันหน้าไปยังเรือยอชซึ่งระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ ในวินาทีต่อมาเธอก็หมดสติไป…

คลื่นมหาสมุทธ ชายหาด และชายหนุ่มคนนั้น

เมเดลีนวิ่งเท้าเปล่าไปยังเด็กชายที่ยืนอยู่บนฝั่งและกำลังยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับเธอ ขณะที่เธอวิ่งไป จู่ ๆ เขาก็ปรากฏตัวต่อสายตาของเธอ

“เจซ!”

เธอตะโกนไปยังท้องทะเลอันไร้ที่สิ้นสุด แต่ก็มีเพียงแค่เสียงของคลื่นมหาสมุทรที่โต้ตอบกับเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ