บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 915

หัวใจของเมเดลีนถูกเจาะเป็นรูขนาดใหญ่ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นฤดูร้อน แต่ลมเยือกเย็นเหมือนฤดูหนาวได้พัดผ่านเข้าสู่ร่างกายของเธอ

เมเดลีนรู้สึกหนาวมาก

เธอยังรู้สึกว่าทุกอย่างต่อหน้าต่อตาเธอเป็นสีเทา

ในเวลานี้ เคนรีบเข้ามาจากด้านเข้าด้วยท่าทีที่เคร่งขรึม เมื่อเห็นว่าเมเดลีนฟื้นแล้ว เขาก็เดินเข้าไปหา “ทีมกู้ภัยกลับมาแล้วครับ มีบางอย่างที่ผมอยากจะขอให้คุณผู้หญิงไปที่สถานีตำรวจเพื่อยืนยัน”

เมเดลีนอดทนกับความโศกเศร้า เธอพยักหน้าและไปกับเคน ขณะที่เสียงก่นด่าจากคาเลนก็ถูกได้ยินมาจากด้านหลัง

เมเดลีนมายังสถานีตำรวจ แต่เธอก็ได้เห็นเพียงเศษเสื้อผ้าที่เลอะเทอะและฉีกขาด ก่อนที่พวกเขาจะออกทะเลไป เขาสวมเสื้อยืดสีขาว แต่ในตอนนี้มันถูกเปื้อนด้วยสีแดงของเลือด

เมเดลีนค่อย ๆ หยิบเศษเสื้อผ้าย้อมสีแดงขึ้นมาด้วยมืออันสั่นเทา จากนั้นเน้ำตาของเธอก็ไหลลงมาอย่างเงียบเชียบ

“เจเรมี่”

เธอไม่กล้าที่จะมองมันต่อ เห็นได้ชัดว่าเขามีชีวิตอยู่เมื่อไม่นานมานี้ แต่ในตอนนี้ เขาได้กลายเป็นซากศพไปแล้ว

เมเดลีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ เธออยากที่จะหันหลังและจากไป แต่จู่ ๆ เธอก็สังเกตเห็นของชิ้นหนึ่งที่คุ้นเคยมากในกองเสื้อผ้า

เธอหยิบที่คั่นหนังสือด้วยความตกใจ หัวของเธออื้ออึง

วันนั้นตรงหน้าหลุมศพของปู่ เขาได้เผาที่คั่นหนังสือต่อหน้าเธอและพูดว่าเขาจะเลิกกับเธอโดยสิ้นเชิง

ทำไมที่คั่นหนังสือถึงมาโผล่ที่นี่ล่ะ?

เป็นไปได้ไหมว่าที่เขาทำตัวแบบนั้นในเวลานั้นก็เพื่อทำให้เธอเข้าใจผิดว่า เขาได้เผาที่คั่นหนังสือไปพร้อมกับความรักและความตราตรึงต่อเธอไปแล้ว?

แต่กลับกลายเป็นว่าที่คั่นหนังสือยังคงอยู่ที่นั่นและความรู้สึกที่เขามีต่อเธอไม่เคยหายไป

เมเดลีนกลับไปยังห้องของเธอและเจเรมี่ เธอนอนลงบนเตียงของพวกเขาอย่างโดดเดี่ยวและลูบหมอนที่เขาหนุนอย่างอ่อนโยน

กลิ่นของเขาในจมูกของเธอเริ่มจางไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเธอไม่ได้กลิ่นของมันอีกต่อไปแล้ว

วินส์ตันหยุดเธอและโน้มน้าวเธอว่า “คาเลน เธอจะมากเกินไปแล้วนะ! ถึงยังไงเอวลีนก็เป็นภรรยาของเจเรมี่! เธอเป็นลูกสะใภ้ของคุณ”

“ลูกสะใภ้อะไรกันคะ? ฉันไม่มีลูกสะใภ้ที่เลือดเย็นแบบนี้! หล่อนเอาแต่พูดว่าตระกูลวิทแมนและเมเรดิธทำร้าย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าหล่อนแย่กว่าเมเรดิธซะอีก อย่างน้อยเมเรดิธก็รักเจเรมี่จริง ๆ อย่างน้อยผู้หญิงคนนั้นก็ไม่โหดนร้ายพอที่จะฆ่าเจเรมี่!”

“หุบปากของเธอซะ!”

นายท่านอาวุโสวิทแมนออกมาจากห้องพร้อมกับถือไม้เท้าขณะที่ตัวสั่น เขาวิจารณ์คาเลนอย่างรุนแรง “เอวลีนคือคนหนึ่งที่กำลังทุกข์ทรมานที่สุดในตอนนี้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจเรมี่!”

คาเลนหัวเราะหึ ๆ อย่างไม่เห็นด้วย “หล่อนกำลังทุกข์ทรมานงั้นเหรอ? หล่อนมีความทุกข์ทรมานอะไรกัน? หล่อนเป็นคนที่วางแผนเรื่องนี้ทั้งหมด!” เธอมั่นใจว่าเมเดลีนกำลังแก้แค้นเจเรมี่ “เจเรมี่ถูกยัยอสรพิษคนนี้ฆ่า แต่พวกคุณก็ยังเชื่อหล่อน หล่อนวางแผนที่จะฆ่าเจเรมี่มาตั้งนานแล้วเพื่อที่หล่อนจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับคนสารเลวเฟลิเป้นั่น!”

“หึ ใช่แล้ว เมื่อเจเรมี่ตาย ฉันก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขสักที”

จู่ ๆ เสียงหัวเราะที่เยือกเย็นของเฟลิเป้ก็ดังมาจากทางเข้า

เมเดลีนหันกลับไปมอง และตามคาด เธอก็เห็นเฟลิเป้