บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 916

สุภาพบุรุษที่ครั้งหนึ่งเคยสูงส่งและสง่างาม ในตอนนี้ดูทรุดโทรมมากขณะที่หนวดของเขาไม่ถูกโกนด้วยซ้ำ

มีเพียงความรู้สึกกล้าหาญเท่านั้นที่หลงเหลืออยู่ระหว่างคิ้วและประดับใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา

เขาเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ และเห็นห้องโถงไว้ทุกข์ที่ถูกจัดโดยตระกูลวิทแมนเพื่อเจเรมี่ เขาค่อย ๆ ยิ้มกว้าง

“เจเรมี่ ดูเหมือนว่าในที่สุดแกก็ไม่สามารถหนีโชคชะตาที่จะลงนรกได้สินะ”

“เฟลิเป้! แกกับยัยผู้หญิงคนนี้ร่วมมือกันฆ่าลูกชายของฉันใช่ไหม?!” คาเลนโทษเมเดลีนโดยไม่แยกแยะระหว่างถูกและผิด

เฟลิเป้เย้ยหยันอย่างเฉยเมยและเดินเข้าไป

เมเดลีนหยุดเขา สายตาของเธอดูเฉียบคม “เฟลิเป้ นายฆ่าเคธี่ นายฆ่าผู้หญิงที่ห่วงใยและจริงใจต่อนายมามากกว่าสิบปี คนที่ควรจะลงนรกจริง ๆ ก็คือนาย!”

เฟลิเป้มองเมเดลีนและยอมรับมันด้วยรอยยิ้ม “เธอพูดถูก ฉันฆ่าเคธี่ ฉันคือคนที่ออกคำสั่งให้ใครบางคนยิงปืนใส่ผู้หญิงที่รักฉันที่สุดและฆ่าเธอ”

เมื่อรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริง เมเดลีนที่เศร้ามากอยู่แล้ว ในขณะนี้ก็รู้สึกสูญสลายกับเคธี่

“เฟลิเป้ นายไม่สนเรื่องชั่ว ๆ ที่นายทำกับเคธี่แบบนี้เลยใช่ไหม? นายไม่รู้สึกผิดเลยจริง ๆ เลยงั้นเหรอ?”

“รู้สึกผิดงั้นเหรอ?” เฟลิเป้คิดว่ามันน่าขำ แต่จู่ ๆ เขาก็มองเมเดลีนอย่างจริงจังมาก “ความผิดของเจเรมี่สามารถแลกกับการให้อภัยและบริษัทของเธอได้ แล้วความผิดของฉันล่ะ แลกกับอะไรได้?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมเดลีนก็รู้ตัวว่าดวงตาของเฟลิเป้กำลังคลอไปด้วยน้ำตาอย่างคาดไม่ถึง

เขาเศร้าใช่ไหม?

“หลังจากทำอย่างสุดท้ายจบ ฉันจะไปในที่ที่ฉันควรไป”

เขาเลิกคิ้วขึ้น และจู่ ๆ สายตาที่ดุดันก็จ้องไปที่นายท่านอาวุโสวิทแมน

เมเดลีนมีความรู้สึกว่าเฟลิเป้อาจจะทำบางอย่างกับนายท่านอาวุโสวิทแมน ดังนั้น เธอจึงรีบเดินไปข้างหน้าเพื่อหยุดเขา “เฟลิเป้ อย่าทำผิดอีก!”

“มันคือคนผิด มันเป็นคนที่เป็นต้นเหตุของโศกนาฏกรรมทั้งหมด” เฟลิเป้พุ่งเป้าความโศกเศร้าและความไม่พอใจทั้งหมดไปยังนายท่านอาวุโสวิทแมน

วินส์ตันกังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับนายท่านอาวุโสวิทแมน เขาจึงพูดอย่างเร่งรีบ “เฟลิเป้ ความตายของพ่อแม่ของแกเป็นแค่อุบัติเหตุ มันไม่เกี่ยวอะไรกับนายท่านอาวุโสวิทแมน ปล่อยเขาไปซะ!”

“หึ อุบัติเหตุงั้นเหรอ? คิดว่าฉันจะเชื่อรึไง?” เฟลิเป้ตาแดงขณะที่จ้องนายท่านอาวุโสวิทแมนอย่างดุร้าย “มันฆ่าพ่อแม่ของฉันเพื่อที่จะรับช่วงต่อบริษัท วิทแมน! ทำไมมันถึงได้ใช้ชีวิตอย่างแสนสุขตั้งหลายปี ในขณะที่พ่อแม่ของฉันต้องใช้กระดาษเงินกระดาษทองกับก้านธูปกันล่ะ?”

สายตาของเขาเต็มไปด้วยความพยาบาท เขาเรียกชื่อเต็มของนายท่านอาวุโสวิทแมนว่า “แอรอน วิทแมน ฉันจะล้างแค้นให้พ่อแม่ของฉันในวันนี้ แกจะหลีกหนีไม่ได้”

“เฟลิเป้!” เมื่อเห็นว่าเฟลิเป้กำลังจะยิงนายท่านอาวุโสวิทแมน เมเดลีนก็รีบเดินเข้ามาและยืนตรงหน้าเขา “เฟลิเป้ อย่าทำผิดอีก!”

“หลีกไป เอวลีน อย่าทำให้ฉันต้องทำแบบนี้กับเธอ” เฟลิเป้ข่มความโกรธของเขา

เมเดลีนไม่กลัว “ถ้านายอยากจะฆ่าคุณปู่ งั้นนายก็ต้องฆ่าฉันก่อน”

“เธอ…” เฟลิเป้ขมวดคิ้วและยกปืนของเขาขึ้นในทันที

“หยุด”