บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 929

มีประกายแห่งความหวังในแววตาของเมเดลีน

เธอคิดว่าบางทีชายคนนั้นอาจจะยังมีความรู้สึกต่อเธอ

อย่างไรก็ตาม เจเรมี่มองเมเดลีนราวกับว่าเธอเป็นแค่คนแปลกหน้า หรืออาจจะเป็นศัตรูด้วยซ้ำ

“เธอตามมาฉันอีกแล้วนะ ใครส่งเธอมา?”

กลายเป็นว่าเขาคิดว่าเธอกำลังตามเขาอีกครั้ง

เมเดลีนรู้ว่าความทรงจำของชายคนนี้ยังคงสูญไป ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะข่มความรู้สึกเอาไว้ เธอมองเขาอย่างโศกเศร้าและถามว่า “คุณไม่ใช่เจเรมี่จริง ๆ งั้นเหรอ?”

เจเรมี่พยายามค้นหาในตัวเมเดลีนโดยการมองเธอ เขาจ้องในดวงตาที่โดดเดี่ยวและเปื้อนน้ำตาของเธออย่างลึกซึ้ง

เมเดลีนขมวดคิ้วขณะที่เธอยกมือขึ้น ปลายนิ้วกลมของเธออยู่บนแก้มของชายคนนั้น

เธอทำได้แค่แตะเบา ๆ ในตอนที่เจเรมี่คว้ามือของเธอแน่น

“เธอกำลังทำอะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่เยือกเย็นเป็นอย่างมาก

สายตาของเมเดลีนดูเจ็บปวด “คุณซิมเมอร์แมน คุณดูเหมือนสามีที่ตายไปแล้วของฉันจริง ๆ”

ขณะที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ภาพพักหน้าจอของเธอบนโทรศัพท์คือภาพครอบครัวที่พวกเขาถ่ายบนเรือยอชในวันนั้น

เจเรมี่ดูประหลาดใจในตอนที่เขาเห็นชายในรูปคนนั้น

อย่างไรก็ตาม เขายังคงเตือนเธออย่างเคร่งขรึมโดยไม่มีความปรานี เขาหรี่ตาในตอนที่พูดว่า “อย่าคิดว่าฉันเป็นสามีที่ตายไปแล้วของเธออีก”

เขาปล่อยมือของเมเดลีนอย่างน่าเสียดาย ก่อนที่จะเดินจากไปอย่างเป็นธรรมชาติและปราศจากความอาลัยอาวรณ์

เมเดลีนกล้ำกลืนความคับข้องใจและความโศกเศร้าที่เธอรู้สึก เก็บทุกอารมณ์ของเธอและเดินเข้าไปในบ้าน

นาโอมิคาดไม่ถึงว่าเมเดลีนจะตอบกลับเธอด้วยวิธีนี้ เธอคับข้องใจเล็กน้อยและพูดว่า “นี่คือวิธีที่วิทแมน คอร์เปอเรชั่นทำกับลูกค้างั้นเหรอ? เอวลีน คุณพยายามที่จะเสียธุรกิจไปใช่ไหม?”

“แน่นอนว่า คติพจน์ของธุรกิจคือลูกค้าถูกเสมอ แต่ถ้าลูกค้าไม่มีการให้เกียรติต่อบุคคลและสิ่งต่าง ๆ เลยแม้แต่น้อย ดิฉันก็จะทำกับพวกเขาด้วยวิธีนี้ค่ะ”

“เธอ...”

“อีกอย่างนะคะ วิทแมน คอร์เปอเรชั่นไม่ได้ต้องการให้คุณมาใส่ใจหรอกค่ะ คุณไลโอเนล”

เมเดลีนยิ้มเล็กน้อย หยิบไอแพดขึ้นมาและมองไปที่เลขาฯ “ไปกันเถอะ โคโค่”

เธอหันหลังอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น ลาน่าก็อยู่ตรงหน้าเธอพร้อมกับสูบบุหรี่อยู่ รอยยิ้มที่ดูภูมิใจปรากฏขึ้นบนหน้าของเธอ ขณะที่เจเรมี่เดินตามเธอมาจากด้านหลัง

“เอวลีน ขอโทษเพื่อนของฉันซะ ไม่งั้น เลิกคิดว่าจะออกไปจากที่นี่ในวันนี้ได้เลย” ลาน่าขู่และเดินเข้าไปหาเมเดลีนขณะที่เธอสูบอีกหนึ่งฟืด “เธอควรรู้ไว้นะ ว่าฉันไม่ใช่คนดี”

เมเดลีนมองเธออย่างสงบ “ลาน่า ถ้าเธอมีความสามารถนัก ก็เอานักฆ่าที่เธอจ้างออกมาและฆ่าฉันในตอนนี้เลย ถ้าไม่มี ก็ถอยไปเพื่อให้ฉันออกไปด้วย”