บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 930

เมื่อลาน่าได้ยินสิ่งที่หล่อนกล่าว เธอก็หยุดสูบบุหรี่ขณะที่มีสีหน้าที่ผิดหวัง

เมื่อเธอเห็นเมเดลีนกำลังเดินไปที่ประตูโดยไม่รู้สึกกระดากใจใด เธอก็หันหลังไปอย่างรวดเร็ว “ฮานส์ อย่าปล่อยเธอไป”

เมเดลีนเพิ่งจะเดินไปยังทางเดินในตอนที่เธอถูกเจเรมี่ดึงอย่างกะทันหัน

เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นสายตาที่ทิ่มแทงอย่างเฉยเมยของชายคนนั้น “ไปขอโทษเธอซะ”

น้ำเสียงของเขากำลังสั่งการและท่าทีของเขาก็แข็งกร้าว

มีความเจ็บปวดเล็กน้อยในใจของเมเดลีน และจากปลายหางตาของเธอ เธอเห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของลาน่าและนาโอมิกำลังมองฉากนี้ถูกคลี่คลาย

ไม่กี่วินาทีต่อมา เมเดลีนก็ยิ้มให้กับชายคนนั้นที่กำลังจับเธอไว้แน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ในเมื่อคุณซิมเมอร์แมนอยากให้ฉันขอโทษ งั้นฉันจะขอโทษค่ะ”

ลาน่าและนาโอมิอยากจะเห็นเมเดลีนดูทุกข์ทรมาน แต่ภาพต่อหน้าพวกเธอกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเธอคิดว่าจะเกิดขึ้นโดยสิ้นเชิง

เจเรมี่มองรอยยิ้มที่สดใสของเธอและพูดไม่ออก

เมเดลีนหลุดจากมือของเจเรมี่อย่างง่ายดาย เธอขอโทษนาโอมิ จากนั้นก็ออกจากวิลล่าไปอย่างสงบ

หลังจากที่เข้าไปในรถ หน้ากากแห่งความแข็งแกร่งของเมเดลีนก็ถูกฉีกออก

หัวใจของเธอเจ็บปวดมาก

อย่างไรก็ตาม เธอก็เก็บทุกอย่างไว้ข้างใน

‘เจเรมี่ ฉันควรทำอะไรเพื่อให้คุณจำฉันได้นะ?’

‘อะไรคือสาเหตุของอาการความจำเสื่อมของคุณ?’

ทันทีที่เมเดลีนออกไป ลาน่าก็ทิ้งก้นบุหรี่อย่างไม่พอใจและพูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “โถ่เว้ย! ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่อวดดีซะยิ่งกว่าฉัน! ฉันจะทำให้แน่ใจว่าหล่อนจะไม่มีทางรู้สึกสบายใจแบบนี้ได้อีก!”

ในวันตรวจร่างกายของเธอ มันควรจะเป็นวันที่เจเรมี่มาเป็นเพื่อนเมเดลีน แต่กลับเป็นเอโลอิสที่อยู่กับเธอแทน

หลังจากการตรวจ แพทย์ก็กล่าวว่าตัวชี้วัดทางกายของเมเดลีนอยู่ในเกณฑ์ดีและทารกในครรภ์ก็แข็งแรง เมื่อเมเดลีนได้ยินผลลัพธ์ เธอก็ดีใจมากราวกับพระอาทิตย์แสนอบอุ่นในฤดูหนาว

เมเดลีนรับรายการตรวจสอบการตั้งครรภ์และกำลังจะกลับบ้านพร้อมกับเอโลอิส

แต่เมื่อเธอเดินไปที่ทางเข้าเพื่อขึ้นรถ เจเรมี่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ

เอโลอิสมองเขาด้วยความตกใจ “เจเรมี่จริง ๆ ด้วย!”

แม้ว่าลึกลงไปในความรู้สึกของเมเดลีนจะเจ็บปวดจากการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของชายคนนั้น แต่เธอก็แสดงท่าทางที่สงบออกมา “คุณซิมเมอร์แมน มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ?”

ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ แรงดึงดูดทางเพศและออร่าอันเยือกเย็นของเขาได้กลืนกินเมเดลีน ทันใดนั้นเขาก็ก้มหน้า เอาปากบาง ๆ ไปใกล้หูของเธอ และพูดเสียงเบาว่า “ลินนี่ ไปเจอผมในที่ที่เราเจอกันครั้งแรกตอนหนึ่งทุ่มคืนนี้ เจอกันที่นั่นนะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ