เธอลงจากรถและเดินไปยังทางเข้าของโรงเรียนอนุบาล เธอสังเกตเห็นว่าพ่อแม่วัยหนุ่มสาวบางคนกำลังกระซิบและชี้มาที่เธอ
เมเดลีนเมินเรื่องซุบซิบและจ้องไปที่ประตูอย่างใจจดจ่อ มันใช้เวลาพักหนึ่งที่ใบหน้าเด็กน้อยของลิเลียนจะปรากฏ
“ลิเลียน พี่ชายของลูกอยู่ไหน?” เมเดลีนถามและมองไปข้างหลังของลิเลียน
ลิเลียนกะพริบตาดวงโตของเธอปริบ ๆ “แจ็คบอกว่าเขาอยากจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็ไปนานแล้วค่ะ หนูยังไม่เห็นเขากลับมาเลย”
เมเดลีนใจหายในตอนที่เธอได้ยินเช่นนั้น เธอคิดถึงลาน่าในทันที
ทันใดนั้น เธอก็ได้รับสายจากลาน่า “เอวลีน เธอกังวลเพราะหาลูกชายไม่เจอใช่ไหม?”
“ลาน่า เธอพาลูกชายของฉันไปที่ไหน?”
เมื่อลาน่าได้ยินว่าเมเดลีนดูกระวนกระวายมากแค่ไหน เธอแค่หัวเราะและวางสาย
เมเดลีนคิดว่าบางทีเธออาจจะประมาทความเลวทรามของลาน่าไป
เธอคิดว่าลาน่าจะทำลายชื่อเสียงของเธอ แต่เธอคาดไม่ถึงว่าหล่อนจะจู่โจมคนที่เธอห่วงมากที่สุด
เมเดลีนพยายามที่จะโทรกลับ แต่ลาน่าก็ไม่รับสาย
เธอพยายามที่จะโทรหาหล่อนอีกครั้งและในที่สุดสายของเธอก็ต่อติด “ลาน่า เธอพาลูกชายของฉันไปที่ไหน? นายหญิงของแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสันกล้าที่จะรังแกเด็กงั้นเหรอ? คนที่เธอต้องการคือฉัน อย่าทำร้ายลูกของฉัน”
หลังจากที่เมเดลีนกล่าวเช่นนั้น ก็ไม่มีการตอบโต้จากอีกฝ่าย
“ลาน่า! พูดหน่อยสิ ลาน่า!”
“ถ้าเธออยากจะช่วยลูกชายของเธอจริง ๆ ก็มาสิ” เสียงของเจเรมี่ก็ดังเข้าในหูของเมเดลีนอย่างเยือกเย็น
เมื่อคาเลนรู้ตัวว่าเมเดลีนเห็นเธอแล้ว เธอก็ไม่ซ่อนตัวอีกต่อไป เธอลงจากรถและชี้ไปยังวิลล่าตรงหน้าเธอ “เอวลีน นี่เป็นวิลล่าที่หล่อนอยู่กับชายเถื่อนนั่นงั้นเหรอ? หล่อนนี่มันช่างหน้าด้านจริง ๆ รู้ตัวไหม? นัดเจอในตอนที่ตั้งท้องเนี่ยนะ?! ถ้าหล่อนอยากได้ผู้ชายคนอื่น ก็จบทุกความสัมพันธ์ที่มีกับตระกูลวิทแมนก่อนที่จะทำแบบนั้นสิ! อย่าให้เจเรมี่ถูกหัวเราะเยาะได้!”
เมเดลีนไม่มีอารมณ์ที่จะทะเลาะกับคาเลนในตอนนั้น และพวกเธอก็อยู่ในฐานที่มั่นของลาน่า ในตอนนี้ การที่คาเลนตามเธอ ไม่เพียงแค่เรื่องแย่ ๆ บางอย่างจะเกิดขึ้น แต่แม้แต่คาเลนเองก็จะมีปัญหา
เมเดลีนตัดสินใจที่จะเห็นด้วย “ใช่ ฉันมาที่นี่เพื่อนัดเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง คุณมั่นใจว่าจะมากับฉันไหม? คุณอยากเห็นว่าฉันจะทำอะไรกับเขาไหม?”
“เอวลีน หล่อนนี่มันหน้าด้านจริง ๆ!” คาเลนเกรี้ยวกราดและเงื้อมือที่จะตบเมเดลีน “ฉันต้องสั่งสอนบทเรียนให้กับยัยแพศยาหน้าด้านอย่างหล่อนแทนเจเรมี่!”
“ฉันบอกเธอให้มาคนเดียว ทำไมถึงพาคนอื่นมา?”
จู่ ๆ น้ำเสียงที่เยือกเย็นและไม่พอใจก็ดังมาจากทางเข้าของวิลล่า
แล้วมือที่ยกขึ้นของคาเลนก็แข็งทื่อในทันที เธอมองไปที่เสียงนั้นและอึ้งไปโดยปริยาย ในวินาทีต่อมา… “จะ เจเรมี่?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...