บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 935

เมื่อเจเรมี่เห็นคาเลนที่อยู่ในความตกใจ เขาก็เดาว่าคาเลนคงคิดว่าเขาคือชายที่ชื่อเจเรมี่

เมื่อคาเลนเห็นว่าเจเรมี่อยู่รอดปลอดภัย ตาของเธอก็เริ่มแดง อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่า นี่คือลูกชายของเธอเอง “เจเรมี่! เจเรมี่ ลูกจริง ๆ ด้วย! กลายเป็นว่าลูกยังมีชีวิตอยู่!”

คาเลนรู้สึกสะเทือนใจและเริ่มวิ่งเขาไปหาเจเรมี่

เมเดลีนรีบจับคาเลนไว้ “ได้โปรด ไปจากที่นี่ซะ”

เธอพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมหล่อน แต่คาเลนก็ผลักมือของเมเดลีนออกด้วยความไม่พอใจ “เอวลีน หล่อนกำลังเล่นเกมอะไรอยู่? เจเรมี่มีชีวิตและอยู่สบายดี ทำไมหล่อนถึงซ่อนเขาไว้ที่นี่? แล้วทำไมหล่อนถึงห้ามไม่ให้ฉันเจอกับลูกชาย?!”

เมเดลีนไม่รู้จะอธิบายเรื่องนั้นกับคาเลนอย่างไร คาเลนเป็นคนที่ค่อนข้างไม่มีเหตุผลและยังคงเป็นเหมือนเดิมอยู่เสมอ

เจเรมี่หมดความอดทนกับเรื่องทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้นและพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อเธออยากมา งั้นก็ให้เธอมา”

เมื่อคาเลนได้ยินเช่นนั้น เธอก็รีบไปข้าง ๆ เจเรมี่ “เจเรมี่ เจเรมี่ ให้แม่ดูลูกดี ๆ หน่อยซิ ลูก…”

เธอพยายามที่จะจับหน้าของเจเรมี่ แต่ชายคนนั้นก็หยุดเดินและส่งสายตาที่ทิ่มแทงให้กับเธอ “ฉันไม่ใช่เจเรมี่ลูกของเธอ”

คาเลนตกใจกับสายตาของเจเรมี่ แต่เธอยังคงดื้อดึง “ทำไมลูกจะไม่ใช่เจเรมี่ล่ะ? ลูกอยู่ในท้องแม่ตั้งสิบเดือน แม้ว่าแม่จะจำพ่อของลูกไม่ได้ แต่แม่ก็ไม่มีทางจำลูกชายของตัวเองผิด!”

“เขาไม่ใช่ลูกชายของคุณค่ะ” ลาน่าเดินออกมาจากบ้าน พลางสูบบุหรี่

คาเลนมองลาน่าอย่างสงสัย เธอคิดว่าหล่อนดูคุ้น ๆ แต่ก็จำหล่อนไม่ได้ในทันที “หล่อนเป็นใครอีกล่ะ?”

ลาน่าเมินคาเลนและเดินตรงไปหาเมเดลีน “อะไรกัน? เธอกลัวตายงั้นเหรอ? นั่นเป็นเหตุผลที่เธอพาแม่ผัวมาด้วยเหรอ?”

“เธอเป็นคนที่เลือกตามฉันมาเอง ฉันขอให้เธอออกไปเดี๋ยวนี้” เมเดลีนเหลือบมองคาเลนด้วยการเสแสร้งทำเป็นเยือกเย็น “รีบกลับไปสิ”

อย่างไรก็ตาม คาเลนก็เย้ยหยันเมเดลีนอย่างไม่เห็นด้วย “หล่อนคิดว่าหล่อนเป็นใคร เอวลีน? หล่อนกล้าดียังไงมาสั่งฉัน?”

“ในเมื่อไม่อยากไป ก็เข้าไปข้างในด้วยกันเถอะ” ลาน่ามีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าและแสดงท่าทางให้บอดี้การ์ดคอยจับตามดูเมเดลีน

คาเลนดูสับสน แต่จากนั้น จู่ ๆ เธอก็จำได้ว่าลาน่าคือใคร

หล่อนคือผู้หญิงที่ถูกเมเดลีนไล่ออกไปในตอนที่เธอมาเคารพศพเจเรมี่หลังจากที่เขาตาย

อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังไม่เข้าใจ ดังนั้น เธอจึงมองเมเดลีนและถามว่า “หล่อนเพิ่งพูดว่าไงนะ? ผู้หญิงคนนี้ใช้เจเรมี่ทำเรื่องผิดกฏหมายให้งั้นเหรอ? นี่จะเป็นไปได้ยังไง?! เจเรมี่จะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?!”

เมเดลีนมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของลาน่าด้วยความรังเกียจ “แน่นอนว่าเจเรมี่คงจะไม่ทำเรื่องพวกนี้ แต่หลังจากที่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาความจำเสื่อม เขาก็ทำทุกอย่างที่หล่อนขอให้เขาทำ”

“ความจำเสื่อมงั้นเหรอ?” คาเลนคิดว่าทุกอย่างยิ่งไร้สาระมากขึ้นไปอีก แต่จู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่า

เจเรมี่ปฏิบัติกับเธออย่างไรเมื่อกี้นี้

คาเลนจ้องลาน่า “ฉันไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงแบบนี้มาก่อน! ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำเรื่องพวกนี้กับเจเรมี่! พาลูกชายของฉันกับมานี่เดี๋ยวนี้นะ! ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่!’

“จะไม่ปล่อยฉันไว้งั้นเหรอ?” ลาน่ายิ้มและจู่ ๆ ก็พลิกมีดพับในมือของเธอขึ้นมา “ฉันเกลียดตอนที่คนตะคอกและโวยวายใส่ฉัน พวกที่บอกฉันว่าจะสอนบทเรียนให้กับฉัน” แววตาของเธอดุดันขณะที่เธอกวัดใบมีดตรงไปที่หน้าของคาเลน