เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 938

เมเดลีนสอดส่องสายตาโดยรอบ ลอบชำเลืองมองผู้ชายที่แทบจะไม่ต้องการชายตาแลเธอ “หนูไม่มีทางเลือกอื่น”

เธอหยุดมองเขาและกล้ำกลืนน้ำตาลงท้อง

คาเลนเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้อีกเช่นกัน ดังนั้น เธอจึงช่วยเมเดลีนนอนลงบนโซฟาช้า ๆ

เมื่อคาเลนเห็นว่ามีบอดี้การ์ดอีกสองคนในห้องนั่งเล่น เธอจึงไล่พวกเขาออกไปอย่างโกรธเกรี้ยว “ออกไป! ออกไป! พวกแกทุกคน!”

เธอมองไปยังผู้ชายซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าต่างสูงจรดเพดานกำลังจ้องมองโทรศัพท์ของเขาเอง

“เจเรมี่ แม้ว่าแกจะจำเอวลีนไม่ได้ แต่แกเลือดเย็นขนาดที่จะไม่สนใจต่อสถานการณ์ของเธอในตอนนี้งั้นเหรอ? แกจะเพิกเฉยต่อชีวิตของคนและลูกที่ยังไม่เกิดของเธอเหรอ?”

เจเรมี่เลิกคิ้ว และเมื่อเขาหันกลับมาก็เห็นได้ว่าเขาไม่พอใจอย่างมาก

เขาเกือบจะเตือนคาเลน ทว่าเมื่อเขาเห็นเมเดลีนซึ่งกำลังนอนอยู่บนโซฟา เหงื่อโชก และซีดเผือด

ด้วยเหตุผลอันแปลกประหลาด เจเรมี่ก็รู้สึกปวดร้าวในหัวใจ

เขาเหลือบมองยังบอดี้การ์ดทั้งสองคนที่ประตูและบอกให้พวกนั้นออกไป

เมื่อคาเลนเห็นว่าชายทั้งสองคนนั้นไปแล้ว เธอจึงหยิบทิชชู่มาซับเหงื่อบนหน้าผากของเมเดลีน จากนั้นเธอจึงยกขาของอีกฝ่ายขึ้นทั้งที่ในใจยังคงตื่นตระหนก

เธอไม่มีประสบการณ์ในการทำคลอด และที่แย่ยิ่งกว่านั้น คือ เด็กที่กำลังจะออกมายังคลอดก่อนกำหนดอีกด้วย

สภาพร่างกายของทารกที่คลอดก่อนกำหนดไม่ดีเท่าทารกที่ครบอายุครรภ์ ถ้าไม่ส่งพวกเขาเข้าตู้อบสำหรับทารกแรกเกิดเพื่อดูแลหลังจากคลอด พวกเขาอาจไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้นาน

ขณะนั้นในหัวของเมเดลีนยุ่งเหยิง แต่เธอจะไม่มีวันลืมความเจ็บปวดที่ตามหลอกหลอนนั้นได้เลย

ครั้งที่เธออยู่ในคุก เธอถูกบังคับให้คลอดและลูกคนแรกของเธอก็ถูกพรากไปทั้งอย่างนั้น

ความโศกเศร้าในตอนนั้นชัดเจนอย่างยิ่งในใจของเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ