เมเรดิธเหวี่ยงตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเจเรมี่ ด้วยความหวาดกลัวเพื่อสร้างภาพลักษณ์ของเหยื่ออย่างเต็มที่
เธอเล่นกลอุบายแบบเดิมๆแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็เชื่อโดยไม่ต้องสงสัย
ทุกคนต่างจ้องมองมาเดลีนอย่างดูถูกเหยียดหยามปนไปด้วยความสงสัย มาเดลีนเคยชินกับการถูกมองเหล่านี้มานานแล้ว แต่เธอก็ยังไม่คุ้นเคยกับการแสดงออกอย่างเยือกเย็นที่เเสนเย็นชาที่เจเรมี่มอบให้เธอ
ในสมองเธอ ใบหน้านั้นเป็นใบหน้าที่เธอรักอย่างสุดซึ้ง แต่นั้น มันก็ไม่ได้ถือความอ่อนโยนที่เคยมีอีกต่อไป
ในตอนนี้ ขณะที่เจเรมี่กำลังอุ้มเมเรดิธ ความเยือกเย็นของเขา ดวงตาราวกับใบมีดของเขาแทงทะลุมาเดลีน “มาเดลีน!”
เขากัดฟันในขณะที่พูดคำทั้งสามนี้ออกมา แต่ละพยางค์เต็มไปด้วยพลังที่อยากกลืนกิน!
มาเดลีนรู้สึกถึงการเดินทางที่เย็นวาบจากฝ่าเท้าไหลไปทั่วร่างกายของเธอ มันช่างน่ากลัว
ขณะนี้เมเรดิธพิงแขนของเจเรมี่และกำลังร้องไห้ไม่หยุด “เจเรมี่ ทำไมมาเดลีนถึงโหดร้ายขนาดนี้? เธอบอกฉันว่าเธอเคยตั้งท้องลูก แต่เด็กคนนั้นเสียชีวิตระหว่างถูกคุมขัง หากเธอได้เป็นแม่ แล้วมีเหตุผลอะไรเธอจึงไม่เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่?” เธอพูดตัดพ้อขณะที่มองมาเดลีน น้ำตาของเธอก็ไหลไม่ขาดสาย
“มาเดลีน หยุดเถอะ! เธอต้องการให้ลูกและปู่ของเธอตายอย่างสงบไหม?”
เมื่อพูดถึงปู่ของเธอและเด็กที่โดนฆ่า มาเดลีนก็กำหมัดแน่นทันใดนั้นร่างกายที่อ่อนแอของเธอก็พุ่งเข้าหาเมเรดิธด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ
เธอดึงคอเสื้อของเมเรดิธขึ้นและตบเธออย่างบ้าคลั่ง
“แกยังกล้าพูดถึงปู่กับลูกฉันอยู่อีกหรอ! ทำไมแกถึงไม่เป็นคนที่ตาย เมเรดิธ! ยัยคนที่นรกยังไม่ต้องการ!”
“อ๊ะ! เจเรมี่ หน้าฉันเจ็บ!” เมเรดิธ กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า
สถานการณ์เกิดขึ้นอย่างกะทันหันและเจเรมี่คิดไม่ถึงหวังว่ามาเดลีนจะเสียสติและพุ่งเข้ามาด้วยพลังมากมาย
เขาต้องใช้แรงเล็กน้อยในการผลักมาเดลีนออกไปในที่สุดและสามารถปกป้องเมเรดิธในอ้อมแขนของเขาไว้ได้
มาเดลีน ถูกผลักอย่างรุนแรงหลังของเธอชนกำแพงด้านหลังเธอ ความเจ็บปวดวิ่งพล่านไปทั่วตัวเธอในทันที มันมากจนเธอไม่สามารถยืดตัวให้ตรงได้
เจเรมี่กอดเมเรดิธที่ยังคงร้องไห้และหันกลับมา ก่อนจากไป เขาเหลือบมองมาเดลีน แล้วฉันกลับเห็นแววตานั้นเหมือนกับพิษที่มันอยู่ในดวงตาของเมเรดิธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...