หลังจากที่เมเดลีนได้ยินเช่นนั้น เธอก็หันหน้าไปเล็กน้อยเพื่อมองชายที่กำลังเข้ามาหาเธอ “ออกไป” เธอไล่เขาด้วยเสียงที่เย็นชา
เจเรมี่เมินเธอและยังคงเดินเข้าหาเธอต่อ
“ออกไป! คุณไม่คู่ควรที่จะยืนตรงหน้าพ่อแม่ของฉัน! ไสหัวไป!” เสียงของเมเดลีนเริ่มเคร่งขรึม
อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ยังคงเมินเธอและยืนอยู่ด้านหลังของเมเดลีน “ถ้าเธอไม่อยากให้โศกนาฏกรรมที่ใหญ่กว่านี้เกิดขึ้น ก็ขอโทษลาน่ากับฉันเดี๋ยวนี้ บอกไปสิว่าเธอผิดที่ตบลาน่า”
“หึ” เมเดลีนรู้สึกเหมือนกับว่าเธอเพิ่งได้ยินเรื่องตลกครั้งใหญ่ เธอยืนขึ้นอย่างช้า ๆ และมองไปที่ชายซึ่งเย็นชาคนนั้น จากนั้น สายตาก็เธอก็เริ่มเฉียบคมขึ้นก่อนที่เธอจะเงื้อมือตบที่หน้าของเขา
“เจเรมี่ ฟังฉันนะ ไม่เพียงแค่ฉันอยากจะตบหล่อน แต่ฉันอยากจะตบคุณด้วยเหมือนกัน!”
“คุณคิดว่าตัวเองเป็นแบบนี้เพียงเพราะเสียความทรงจำงั้นเหรอ? คุณคิดว่าคุณฆ่าคน ลอบวางเพลิง ทำลายความเป็นคนของตัวเอง และฆ่าพ่อแม่ของฉันได้ เพียงเพราะคุณเสียความทรงจำงั้นเหรอ?”
เธอจับคอเสื้อของชายคนนั้น ตาที่แดงก่ำของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา เธอเจ็บปวดอย่างมากขณะที่เธอมองไปที่ชายคนนนั้น คนที่เคยเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอ
“เจเรมี่ ไสหัวไปซะ! กลับไปหาลาน่าและเลิกโผล่มาให้ฉันเห็นซะที!”
เอวาเพิ่งจะกลับมาจากห้องน้ำเมื่อเธอได้ยินเสียงที่บ้าคลั่งของเมเดลีนมาจากประตู
เธอเข้าไปดูและเห็นเจเรมี่อยู่ข้างใน
“เจเรมี่ วิทแมน คนสารเลว!” เอวาตะโกน เธอดึงเมเดลีนที่เสียสติไปแล้วกลับมาหาตัวเองเพื่อปกป้องเธอ จากนั้น เธอก็จ้องไปที่ผู้ชายเย็นชาคนนั้นก่อนที่จะตะคอกว่า “เจเรมี่ แมดดี้ทำอะไรถึงเจอผู้ชายอย่างแก?”
“เธอเจอกับความทุกข์ทรมานมาหลายปีและก็ยังเลือกที่จะให้อภัยแกเพราะเธอรักแก แต่แกล่ะ? แกกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้? แกกำลังกอดผู้หญิงอีกคนในขณะที่ทำเรื่องเลว ๆ พวกนั้นกับแมดดี้! แกยังเป็นคนอยู่ไหม?”
เจเรมี่กระวนกระวายเมื่อเผชิญหน้ากับการด่าทอของเอวา “ฉันบอกว่า ฉันไม่ใช่ เจเรมี่ วิทแมน”
“แน่นอน แกไม่ใช่เจเรมี่ วิทแมน แกมันฆาตรกร! แกมันสัตว์ประหลาด!” เอวาเทียบสถานะปัจจุบันของเจเรมี่ก่อนที่จะช่วยพาเมเดลีนออกจากห้องเก็บศพ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ