เขาเคยได้ยินเรื่องที่เมเดลีนสูญเสียการมองเห็นและอยากเข้าไปตรวจสอบเรื่องนั้นดู แต่เขาก็ยังหาเหตุผลดี ๆ ที่จะทำแบบนั้นไม่ได้
ในขณะที่ไรอันกำลังจะไปหาเมเดลีนที่หลังเวที ลาน่าและนาโอมิก็ปรากฎตัวขึ้น
ลาน่าใช้เงินซื้อบัตรเชิญเพื่อให้ได้เข้ามาร่วมงานนี้ เธอยิ้มอย่างอวดดีแล้วเดินเข้ามายังโถง
ทุกคนมองไปที่เธอ แต่กลับไม่ได้โฟกัสที่เธอเลย สายตาของพวกเขามองไปที่เจเรมี่ซึ่งเดินตามหลังเธอมา
“คุณวิทแมนจริง ๆ ด้วย”
“ไม่มีทาง! สามเดือนก่อนไม่ใช่ว่าเขา… เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“นั่นสิ แปลกจัง ฉันถึงขั้นเข้าร่วมงานไว้อาลัยที่คฤหาสน์วิทแมนด้วยนะ พวกเขาคอนเฟิร์มแล้วนี่ว่าตายจริง ๆ”
“ฉันก็ไปมาเหมือนกัน ตอนที่อยู่ที่นั่น คาเลนยังกรีดร้องใส่เอวลีนเลยว่าเป็นคนนำความโชคร้ายมาให้แล้ว เธอก็ยังบอกอีกว่าเอวลีนเป็นคนที่ฆ่าลูกชายของเธอ”
“เกิดอะไรขึ้นละเนี่ย?”
ทุกคนงุนงงเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเจเรมี่เดินเข้ามาพร้อมกับลาน่า
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเหล่านั้นไม่มีใครรู้จักลาน่าเลย พวกเขารู้สึกแต่เพียงว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
เมื่อไรอันเห็นลาน่า แววตาของเขาก็ขรึมลง
เขาเดาออกว่าการที่ลาน่ามาที่นี่ก็เพื่อสร้างปัญหาให้กับเมเดลีน
เมื่อนาโอมิเห็นไรอันที่ปะปนอยู่ในกลุ่มคน เธอก็รู้สึกตื่นเต้น
ก่อนเธอจะเดินเข้ามาหาเขา “ไรย์ คุณมาที่นี่เพื่อมาหาเอวลีนใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...