บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 981

ในขณะที่ได้ยินลาน่าเอ่ยด้วยความตื่นเต้น แววตาของเจเรมี่ก็เย็นชาขึ้นมา

ข่าวดี?

เมเดลีนตาบอด แต่นี่กลับเป็นข่าวดีสำหรับลาน่า

เมื่อชายหนุ่มคิดถึงความทรงจำอันปลอมเปลือกที่ลาน่าเติมเต็มให้ในตลอดระยะเวลาสามเดือนที่เขาความจำเสื่อม แววตาของเขาก็แปรเปลี่ยนไปจนเหลือเพียงความเยือกเย็น

ลาน่าไม่ทันสังเกตเห็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเจเรมี่ เธอหัวเราะออกมาอย่างเปี่ยมสุขแล้วเอ่ยว่า “ฮึ ฉันไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำแล้วเธอก็ตาบอดเองน่ะนะ ฮ่าฮ่า ฉันว่าคราวนี้คงต้องไปเยี่ยมเธออย่างเป็นทางการหน่อยแล้วล่ะ”

เจเรมี่มองเธอ “คุณจะทำอะไรกับเธอ”

ลาน่าได้ยินอย่างนั้นก็ยกบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วเริ่มครุ่นคิด “อืม…”

“นี่เป็นโอกาสของเธอแล้วนะลาน่า” นาโอมิมองข้อความอย่างตื่นเต้น พลางรายงานเพื่อนสนิท “งานครบรอบ 52 ปีของวิทแมนคอร์ปอเรชั่นใกล้มาถึงแล้ว ยัยเอวลีนต้องมาแน่”

ลาน่าหรี่ตาและเริ่มวางแผน

ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็เลียริมฝีปากสีแดงเบา ๆ พลางแสยะยิ้มออกมาช้า ๆ “โอกาสดีจริง ๆ ”

เธอคลี่ยิ้มแล้วเดินตรงไปหาเจเรมี่และเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ฮานส์ มันขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะ ว่าเอวลีนจะได้รับบทเรียนที่สาสมรึเปล่า”

เจเรมี่ซ่อนรังสีอาฆาตและโกรธเกรี้ยวไว้ภายในดวงตาคมของเขา แล้วเอ่ยเสียงเรียบ “แล้วคุณคิดไว้ว่ายังไง”

“ไม่ยาก” ลาน่าสูบบุหรี่เฮือกใหญ่ “พอถึงเวลา คุณก็ปรากฎตัวที่งานในฐานะ เจเรมี่ วิทแมน จากนั้นคุณก็ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะหย่ากับเอวลีน มอนต์โกเมอรี เพราะเธอไปโปรยเสน่ห์ใส่ไรอัน โจนส์ แล้วสุดท้ายคุณก็จะบอกกับทุกคนว่าผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจคุณคือ ลาน่า จอห์นสัน”

หลังจากที่ลาน่าพูดจบ นาโอมิก็เริ่มปรบมือ

“เอาตามนั้นเลย ลาน่า! ฉันอยากจะเห็นยัยค้างคาวบอดนั่นทำตัวเองขายขี้หน้าต่อหน้าทุกคน ฉันสงสัยจังว่ายัยนั่นจะโกรธจนตายอยู่ตรงนั้นเลยหรือเปล่า”

“เฮอะ ฉันไม่ปล่อยให้มันตายง่ายขนาดนั้นหรอกนะ ตบฉันตั้งหลายที ฉันอยากให้มันร้องขอความตายเองเสียมากกว่า!” ลาน่ายกยิ้มอย่างมีเลศนัย “ถึงตอนนั้น ฉันจะให้มันเสียภาพลักษณ์และชื่อเสียงที่มีทั้งหมดไปต่อหน้าทุกคน แม้แต่ชาวเน็ตทั่วโลกก็ต้องได้เห็นความหายนะนี่ ฉันจะทำให้มันขายหน้าอย่างสาสม! ฉันจะลบรอยยิ้มน่าขยะแขยงของยัยนั่นออกไปซะ แล้วให้บทเรียนกับมันว่าถ้าเป็นศัตรูกับฉัน สิ่งเดียวที่จะได้ก็คือความตาย!”

เจเรมี่ยืนอยู่ในมุมหนึ่ง เขาได้ยินแผนของลาน่าและนาโอมิทุกอย่าง แม้ท่าทางจะดูนิ่งเงียบ ทว่าในแววตาของเขากลับเต็มไปด้วยเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่ตลอดเวลา ขณะที่เขารู้สึกเจ็บปวดแทนเมเดลีน

‘ลินนี่’

‘สามเดือนที่ผ่านมาผมทำหลายอย่างให้คุณต้องผิดหวัง’

‘แต่นับจากนี้ ผมจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว’

‘ผมจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนทำร้ายคุณได้อีก’

‘ไม่มีวัน’

…

ผู้อาวุโสแห่งตระกูล​วิทแมนและคาเลนตัดสินใจที่จะยกเลิกงานเลี้ยงครบรอบ 52 ปี ของวิทแมนคอร์ปอเรชั่น เพราะเป็นกังวลเกี่ยวกับสุขภาพและสภาวะทางจิตใจของเธอ

เมื่อไม่นานมานี้มีหลายสิ่งเกิดขึ้นและสิ่งเหล่านั้นก็ทำร้ายเมเดลีนไปไม่น้อย

อีกอย่างเธอเองก็ยังต้องดูแลลูกชายตัวน้อยที่เพิ่งเกิด เธอคงไม่มีเวลาทำหลายสิ่งหลายอย่างมากนัก

แต่เมเดลีนก็ยืนยันที่จะจัดงานนี้ขึ้น

เธออยากจะใช้โอกาสนี้ประกาศเรื่องราวบางอย่าง

วันครบรอบมาถึงอย่างรวดเร็ว มีผู้เข้าร่วมจำนวนมากจากอุตสาหกรรมต่าง ๆ ผู้ประกอบการ และแม้แต่เหล่าคนชนชั้นสูงต่างก็มารวมตัวกันที่นี่

เมเดลีนเองก็ได้ชวนไรอันมาด้วย

ไรอันสวมชุดทักซิโด้สีน้ำเงินเข้ม ทำให้เขาดูราวกับเป็นผู้ดีมีรสนิยม ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในห้องโถง ใครหลายคนก็เริ่มเข้ามาทักทาย

ไรอันยิ้มตอบกลับพวกเขาอย่างสุภาพ ทว่าสายตาของเขากลับจับจ้องไปที่เมเดลีนตลอดเวลา