เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 109
สรุปบท บทที่ 109: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
สรุปเนื้อหา บทที่ 109 – เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดย จิ่นอวิ๋น
บท บทที่ 109 ของ เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ในหมวดนิยายการโต้แย้ง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จิ่นอวิ๋น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
สวีซุ่ยหนิงลงจากเครื่องบินตอนเวลาสามทุ่ม
ขณะนี้สนามบินยังคงพลุกพล่านไปด้วยผู้คนและด้านนอกสนามบินยังมีแท็กซี่ให้เลือกบริการตามสะดวก
ที่พักของเธออยู่ไม่ไกลจากสนามบิน ใช้เวลาเดินทางเพียงสิบนาทีก็ถึงที่พักแล้ว
สวีซุ่ยหนิงต้องทำงานในวันพรุ่งนี้เช้า ผลงานการทำงานของเดือนนี้ถือว่าค่อนข้างดีและหัวหน้าก็ดูแลเธอดีมาก ถึงจะงานยุ่งแต่ก็คุ้มค่า
เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านและเพิ่งอาบน้ำเสร็จก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ตอบข้อความของเฉินลู่
สวีซุ่ยหนิงไม่ได้ตอบข้อความเขาในขณะนั้น อันที่จริงเธอแอบจงใจอยู่เล็กน้อย แต่ในเวลานี้เธอต้องรีบตัดสินใจโทรไปหาเขา
แต่เขาตัดสายทิ้งทันที
สวีซุ่ยหนิงนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาเลยตัดสินใจโทรไปเป็นครั้งที่สอง เขารับสายด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา"เธอว่างแล้วเหรอ?"
"อืม" สวีซุ่ยหนิงพูด "ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ"
อีกฝ่ายไม่พูดอะไร
เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขายังอยู่ในอาการป่วย เธอดูแลลั่วจือเห้อทั้งวันเลยไม่ได้นึกถึงเขา "วันนี้อาการป่วยของนายเป็นยังไงบ้าง"
เฉินลู่ไม่ได้ตอบ แต่ถามกลับว่า“พรุ่งนี้ก็ยุ่งเหรอ?”
“ฉันต้องทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ และตอนกลางคืนอาจจะต้องทำโอทีด้วย” สวีซุ่ยหนิงพูดตามความจริง
“วันนี้ล่ะ?” เขาถามเบาๆ
สวีซุ่ยหนิงนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดแบบผ่านๆ ว่า “ดูแลตัวเองดีๆ พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงาน ฉันต้องรีบนอนแล้ว ราตรีสวัสดิ์นะ ”
เฉินลู่ไม่ได้พูดอะไร
แม้ว่าสวีซุ่ยหนิงจะไม่รู้สึกถึงว่าอีกฝ่ายกำลังอารมณ์เดือดปุดๆ แต่เธอก็รู้สึกชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขาในตอนนี้ หลังจากพยายามนึกคิดอยู่สักพักเธอได้พูดขึ้นว่า "ประโยคนั้นที่ฉันไม่ได้ยินในวันนั้นคืออะไร?"
"สวีซุ่ยหนิง"
การที่เขาตะโกนเรียกชื่อเต็มของเธอออกมาเป็นการเตือนเธอว่าอย่าให้มันมากไปกว่านี้
สวีซุ่ยหนิงพูดตามความรู้สึกของตัวเองโดยไม่สนใจความรู้สึกเขา "นายมีอะไรก็คุยแต่กับโจวอี้ และนายยอมที่จะแบ่งปันทุกเรื่องราวกับเธอเท่านั้น นายกับเธอมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น แต่ฉันเป็นเพียงผู้รับฟังของคนอื่น ฉันก็แค่ดูแลเขาไม่ได้อยากดูแลนาย ตอนที่นายถามฉันว่าว่างไหม ฉันจงใจบอกว่าฉันไม่ว่าง พอใจไหม?"
เดิมทีความรุนแรงของการทะเลาะควรจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่ถึงจุดที่ต้องแตกหักเฉินลู่ก็เงียบไปในทันที
สวีซุ่ยหนิงได้ยินเขาไออยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยาบาลก็รีบอุทานออกมา "คุณเฉิน คุณเป็นอะไร?"
สวีซุ่ยหนิงเม้มริมฝีปากเบาๆ
เป็นเรื่องยากที่เฉินลู่จะทะเลาะโดยไม่สนใจภาพลักษณ์ของเขา
เธอรอให้เขาพูดอีกสองสามคำ แต่เฉินลู่กลับวางสาย ท่าทางดูค่อนข้างจะเจ็บปวด
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...