เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 179

สรุปบท บทที่ 179: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน

ตอน บทที่ 179 จาก เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 179 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการโต้แย้ง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ที่เขียนโดย จิ่นอวิ๋น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ไม่ไปเจอก็อีกเรื่องหนึ่ง ไม่ดูแลก็อีกเรื่องหนึ่ง ของต่างๆ ที่โจวอี้จำเป็นต้องใช้เขาก็ช่วยหาให้

แต่ครั้งนี้เขาปฏิเสธการที่ต้องไปเจอเธออย่างเด็ดขาด ต่อให้โจวอี้จะมีคำสั่งกี่อย่างหรือจะข่มขู่กันยังไง เฉินลู่ก็ไม่ยอมไปเจอโจวอี้

สวีซุ่ยหนิงรู้สึกเหมือนกำลังโดนตบหน้า เฉินลู่กำลังจะแต่งงานแล้ว จึงยุ่งอยู่แต่กับการแสดงความจริงใจให้ว่าที่ภรรยาของเขา แต่ตอนที่เธอเป็นแฟนเขา เขากลับมีท่าทีปวดหัวแล้วก็เลี่ยงการคุยเรื่องพวกนี้ทุกครั้ง

"พี่ซุ่ยหนิง พี่เลิกกับหมอเฉินเมื่อไหร่เหรอ? เขาไปดูตัวเร็วจัง พวกเราอดคิดว่าเขานอกใจพี่ไม่ได้เลย" นักศึกษาแพทย์เสาะหาความยุติธรรมแทนเธอ

"เปล่าหรอก พวกเราจบลงด้วยดีน่ะ" สวีซุ่ยหนิงยิ้ม ยังไงเธอก็ไม่สามารถแฉว่าเฉินลู่นิสัยแย่ได้ เพราะถ้าให้คิดจริงๆ เรื่องเลิกกัน ก็เป็นเธอที่เป็นคนพูด

หลังจากที่สวีซุ่ยหนิงไปเจอลูกค้าเสร็จแล้ว เธอก็นึกถึงจางอวี้ขึ้นมา และจางอวี้มักจะเป็นคนที่ยอมเสียสละตัวเองเพื่อเพื่อนเสมอ พอได้รับสายจากสวีซุ่ยหนิง เธอก็ไม่สนใจผู้ชายเลย

จางอวี้มีที่ให้เที่ยวเยอะแยะไปหมด สวีซุ่ยหนิงอยู่กับเธอไม่ต้องเครียดเรื่องไม่มีที่เที่ยว ขึ้นรถแล้วได้ยินว่าเธอทิ้งเฉินลู่อีกแล้ว ก็เอ่ย: "ฉันหาผู้ชายไว้เล่นด้วยสักคนเอาไหม?"

สวีซุ่ยหนิงเข็ดแล้ว ไม่ใช่ว่าที่จางอวี้หาให้ไม่ดี แต่เธอรู้สึกว่าเวลาที่อยู่กับผู้ชายมันน่ารำคาญ

จางอวี้เอ่ยออกมาอย่างไม่แคร์: "ที่จริงปั่นหัวผู้ชายสนุกมากเลยนะ เธอทำตัวร้ายๆ ปั่นหัวเยอะๆ เข้าหน่อย สะใจมาก"

สวีซุ่ยหนิงเอ่ย: "ถ้าฉันจำไม่ผิด ไม่กี่ปีก่อน เธอหลอกผู้ชายคนหนึ่ง แล้วเขาเสียใจมาก จนเกือบจะขับรถชนเธอเลยไม่ใช่เหรอ"

"พลาดนิดหน่อยน่า" จางอวี้เอ่ย "ก็แค่ถลำลึกเกินไปหน่อย ก็เลยทำให้เขาคิดจริงจัง ตอนนี้ส่วนใหญ่ฉันควบคุมตัวเองได้ดีมาก"

อยู่ๆ สวีซุ่ยหนิงก็เอ่ยถาม: "เฉินเหลียนนี่ใครเหรอ?"

จางอวี้เหยียบเบรกในทันที เธอหันหน้ามามองเธอ: "เธอถามทำไม?"

"อดีตคนรักของเถ้าแก่ซูเหรอ?"

จางอวี้เอ่ยออกมาอย่างทอดถอนใจ: "คนที่ฉันชอบ"

สวีซุ่ยหนิง: "......"

สวีซุ่ยหนิงส่ายหน้า

จางอวี้เอ่ย: "อย่างนั้นเธอก็นั่งอยู่ตรงนี้ไปก่อน ฉันขอไปเดินดูรอบๆ หน่อย ฉันเดินเสร็จแล้วเดี๋ยวพวกเราไปกินมื้อดึกกัน"

"ได้" สวีซุ่ยหนิงบอก

แต่ว่าเธอนั่งได้ไม่เท่าไหร่ ก็เห็นฟู่เล่อเล่อ สาวน้อยคนนั้นขับรถเร็วจนน่ากลัว

เธอเล่นอยู่นานแล้ว น่าจะเตรียมตัวกลับแล้ว ตอนที่เธอถอดหมวกกันน็อกออก ก็มองเห็นสวีซุ่ยหนิงในทันที

แต่ว่าเธอไม่ได้ทักทาย

สักสิบกว่านาทีถัดมา สวีซุ่ยหนิงก็เห็นเฉินลู่ ในมือของเขาถือแก้วน้ำมาหลายใบ ดูเหมือนว่าจะเตรียมเอาไว้ให้ว่าที่ภรรยาของเขา แล้วก็เอามาเผื่อเพื่อนของภรรยาด้วย

เห็นได้ว่าผู้หญิงเวลาอยากเรียกใช้ผู้ชายสักคน ครอบครัวของตัวเองก็ต้องมีเงินมีอำนาจเยอะด้วย ใครยังกล้าพูดว่าตอนนี้โลกเรานั้นทุกคนเท่าเทียมกันแล้วอีก คนมีเงิน กลับดูถูกคนที่ด้อยกว่าเสียอย่างนั้น ต้องคนที่มีเหมือนๆ กันต่างหาก ถึงจะสมควรได้รับความเคารพ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน