สรุปตอน บทที่188 แต่งงานไม่ได้ – จากเรื่อง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดย จิ่นอวิ๋น
ตอน บทที่188 แต่งงานไม่ได้ ของนิยายการโต้แย้งเรื่องดัง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดยนักเขียน จิ่นอวิ๋น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เฉินเหลียนเริ่มถามเขาก่อน “ฉันได้ยินมาว่านายปฏิเสธการขอแต่งงานของคุณฟู่งั้นเหรอ?”
เมื่อเขาถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใบหน้าของเฉินเจ๋อชูดูไม่ค่อยดีนัก และเซี่ยซีมีรอยยิ้มที่อธิบายไม่ถูกอยู่ที่มุมปากของเธอ
เฉินลู่รู้ดีว่ารอยยิ้มของเซี่ยซีหมายถึงอะไร หลังจากที่เขาไม่ได้ตอบรับฟู่เล่อเล่อ ขณะที่เธอพูดอะไรบางอย่างที่ไม่ควรพูดและทุกคนต่างก็ปลอบโยนเธออยู่นั้น เฉินลู่ก็หันหลังเดินจากไป
จากนั้นเขาได้พบกับเซี่ยซีที่ออกมาสูบบุหรี่ตรงระเบียงทางเดิน
เธอดูเหมือนจะเดาผลลัพธ์ออกและยิ้มอย่างเปิดเผย "แฟนเก่าคนไหนล่ะ? โจวอี้หรือว่าสวีซุ่ยหนิง?"
เฉินลู่พูดอย่างเย็นชา “ถ้าคุณมีเวลาว่างมากละก็เชิญไปปลอบเธอดีกว่า ยังไงซะคุณก็ชอบเธอ”
ใครจะไปรู้ว่าเซี่ยซีกลับยิ้มอย่างชัดเจนมากกว่าเดิม "สวีซุ่ยหนิงใช่ไหม? ฉันอยู่ข้างเธอมาตลอดนะ แต่ตอนนี้ที่ฉันเริ่มใกล้ชิดกับฟู่เล่อเล่อ แกกลับคิดว่าฉันทรยศสวีซุ่ยหนิง ฉันต้องสนิทกับแค่สวีซุ่ยหนิงคนเดียวเท่านั้นหรือไง?”
เฉินลู่ยังคงมองเธออย่างเย็นชาต่อไป
“ดูสิ ตอนนี้แกไม่มีความอดทนกับฟู่เล่อเล่อเลยสักนิด ฉันเคยได้ยินแกทะเลาะกับสวีซุ่ยหนิงทางโทรศัพท์ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แกชอบทำเหมือนตัวเองไม่สนใจเธอ แต่จริงๆแล้วเธอต่างหากที่ไม่เคยสนใจแกเลย ใช่ไหมล่ะ?”
เซี่ยซีกล่าวต่อ "อาลู่ ไม่ใช่ว่าแกไม่ยอมรับฟู่เล่อเล่อหรอกนะ ต่อให้เปลี่ยนเป็นคนอื่น แกก็ไม่ยอมรับทั้งนั้น"
เฉินลู่ไม่อยากคุยกับเซี่ยซีอีกต่อไปในเวลานั้น จึงหันหลังกลับและเดินออกไป
เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งในตอนนี้ เซี่ยซียังคงมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
เฉินเหลียนนั่งอยู่ที่นั่นสักพักก่อนจะจากไป พ่อของเฉินเหลียนไม่ได้ขาดวิลล่าในจีน เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่กับเฉินเจ๋อชู
เฉินเจ๋อชูกลับมาครั้งนี้เพียงเพื่อรับตัวหลานชายของเขาเท่านั้น ในขณะที่เขากำลังจะออกไป เขาหันกลับมามองเฉินลู่แล้วพูดว่า "อย่าลืมไปขอโทษตระกูลฟู่ด้วย"
แม้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะไม่พัฒนาอย่างล้ำลึกต่อไป แม้ว่าฟู่เล่อเล่อจะไม่ยอมออกไพ่ตามเกม แต่เรื่องการขอโทษนั้นยังจำเป็นที่จะต้องทำอยู่
คนที่มีหน้ามีตามักจะมีคนหาทางลงให้เสมอ ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลฟู่มีโอกาสสูงที่จะร่วมมือกับตระกูลเฉิน ดังนั้นความสัมพันธ์ที่ไม่ดีจึงไม่ใช่เรื่องดีนัก
แน่นอนว่าเฉินลู่จำเป็นต้องไป เขารู้ทุกอย่างที่ควรรู้ เขาเป็นคนปฏิเสธแถมยังชักสีหน้าใส่อีกฝ่าย เขายอมรับความผิดนั้น
เฉินเจ๋อชูนึกบางอย่างออกและพูดอีกครั้ง "อาลู่ แกสามารถไม่พอใจฟู่เล่อเล่อได้ แต่ฉันขอเตือนแกว่าอย่าฝังใจกับผู้หญิงคนนั้นเลย แกคิดถึงเธอ แต่เธอไม่จำเป็นต้องคิดถึงแก ยังไงซะแกก็ไม่ใช่ผู้ชายมีเงินคนเดียวบนโลกใบนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...