เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 188

เฉินเหลียนเริ่มถามเขาก่อน “ฉันได้ยินมาว่านายปฏิเสธการขอแต่งงานของคุณฟู่งั้นเหรอ?”

เมื่อเขาถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใบหน้าของเฉินเจ๋อชูดูไม่ค่อยดีนัก และเซี่ยซีมีรอยยิ้มที่อธิบายไม่ถูกอยู่ที่มุมปากของเธอ

เฉินลู่รู้ดีว่ารอยยิ้มของเซี่ยซีหมายถึงอะไร หลังจากที่เขาไม่ได้ตอบรับฟู่เล่อเล่อ ขณะที่เธอพูดอะไรบางอย่างที่ไม่ควรพูดและทุกคนต่างก็ปลอบโยนเธออยู่นั้น เฉินลู่ก็หันหลังเดินจากไป

จากนั้นเขาได้พบกับเซี่ยซีที่ออกมาสูบบุหรี่ตรงระเบียงทางเดิน

เธอดูเหมือนจะเดาผลลัพธ์ออกและยิ้มอย่างเปิดเผย "แฟนเก่าคนไหนล่ะ? โจวอี้หรือว่าสวีซุ่ยหนิง?"

เฉินลู่พูดอย่างเย็นชา “ถ้าคุณมีเวลาว่างมากละก็เชิญไปปลอบเธอดีกว่า ยังไงซะคุณก็ชอบเธอ”

ใครจะไปรู้ว่าเซี่ยซีกลับยิ้มอย่างชัดเจนมากกว่าเดิม "สวีซุ่ยหนิงใช่ไหม? ฉันอยู่ข้างเธอมาตลอดนะ แต่ตอนนี้ที่ฉันเริ่มใกล้ชิดกับฟู่เล่อเล่อ แกกลับคิดว่าฉันทรยศสวีซุ่ยหนิง ฉันต้องสนิทกับแค่สวีซุ่ยหนิงคนเดียวเท่านั้นหรือไง?”

เฉินลู่ยังคงมองเธออย่างเย็นชาต่อไป

“ดูสิ ตอนนี้แกไม่มีความอดทนกับฟู่เล่อเล่อเลยสักนิด ฉันเคยได้ยินแกทะเลาะกับสวีซุ่ยหนิงทางโทรศัพท์ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แกชอบทำเหมือนตัวเองไม่สนใจเธอ แต่จริงๆแล้วเธอต่างหากที่ไม่เคยสนใจแกเลย ใช่ไหมล่ะ?”

เซี่ยซีกล่าวต่อ "อาลู่ ไม่ใช่ว่าแกไม่ยอมรับฟู่เล่อเล่อหรอกนะ ต่อให้เปลี่ยนเป็นคนอื่น แกก็ไม่ยอมรับทั้งนั้น"

เฉินลู่ไม่อยากคุยกับเซี่ยซีอีกต่อไปในเวลานั้น จึงหันหลังกลับและเดินออกไป

เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งในตอนนี้ เซี่ยซียังคงมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้