เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 213

บริษัทขนาดเล็ก คนอย่างเฉินลู่ย่อมไม่สังเกตเห็น

ไม่รู้ว่าสวีซุ่ยหนิงจะต้องล้มลุกคลุกคลานอีกกี่ปีถึงจะสามารถไล่ตามยอดขายหนึ่งในร้อยเปอร์เซ็นต์ของเฉินซื่อกรุ๊ปได้

ในระดับปัจจุบันนี้ ในช่วงนี้เมืองaมีการประชุมแลกเปลี่ยนองค์กรธุรกิจ คุณสมบัติในการเข้าร่วมของสวีซุ่ยหนิงยังคงไม่เพียงพอ แม้ว่าลั่วจือเห้อจะมีอำนาจพาเธอเข้าไปร่วมงานได้ แต่สวีซุ่ยหนิงนั้นปฏิเสธ

ยังไม่ถึงระดับนั้น ยังต้องคิดการตลาดด้วยตัวเอง ตอนนี้แม้ว่าแบรนด์ยังไม่เป็นที่รู้จัก แต่ความสำเร็จเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะทำให้สวีซุ่ยหนิงมีความสุขได้

แน่นอน แม้ว่าเธอจะเคยคิดเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง แต่การที่จะเป็นได้อย่างซูหว่านจิ้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เช่นนั้นจึงเป็นได้เพียงความคิดเท่านั้น สิ่งที่สวีซุ่ยหนิงใฝ่ฝันมากที่สุด เธอหวังว่าเธอนั้นจะสามารถนำเรื่องนี้ไปปรับปรุงได้ แค่นี้เธอก็พอใจแล้ว

แม้ว่าสวีซุ่ยหนิงจะไม่ได้เข้าประชุมแลกเปลี่ยนองค์กรธุรกิจ แต่ก่อนการประชุม เธอและลั่วจือเห้อได้ไปทานอาหารกับหัวหน้าบริษัทหลายท่าน ในเมื่อเขาได้พาสวีซุ่ยหนิงไปด้วย นั่นหมายความว่าคนเหล่านี้สามารถร่วมงานกันได้ สวีซุ่ยหนิงทักทายและพูดคุยกับทุกคนด้วยความเอาใจใส่

ยามที่พี่ใหญ่เขาพูดคุยกัน เธอนั่งอยู่ด้านข้าง น้อยนักที่จะเอ่ยขัดจังหวะ

จากนั้นสวีซุ่ยหนิงได้ยินเรื่องของเซียวหร่านและซูหว่านจิ้ง กล่าวว่าเซียวหร่านฮุบบริษัทบันเทิงที่อยู่ภายใต้อำนาจของซูหว่านจิ้ง เขาลงมืออย่างไร้ความปราณี สร้างปัญหาที่น่าเกลียดมากมาย เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของการสนทนาระหว่างพวกเขาแล้วดูจะหยามเหยียดกันมาก

"สำหรับพวกเขาทั้งสอง ในตอนนี้เกิดการปะทะกันระหว่างธุรกิจ ความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่ดีนัก เกิดเรื่องขึ้นอย่างแน่นอน เป็นปัญหาที่ไม่ช้าก็เร็วจะต้องเกิดขึ้น" หนึ่งในกลุ่มหัวหน้าบริษัทได้กล่าว

"เซียวหร่านเจาะลึกลงไปในอุตสาหกรรมหลักของเธอ" อีกคนหนึ่งกล่าว "การเข้าซื้อกิจการจะไม่ได้มีเพียงครั้งนี้ครั้งเดียวอย่างแน่นอน ฉันคิดว่าเซียวหร่านอยากเป็นใหญ่ อาจจะกำลังจับตาดูกิจการของตระกูลซูทั้งหมด"

"ในแง่ของความยืดหยุ่น เห็นได้ชัดว่าเซียวหร่านเหนือกว่า เถ้าแก่ซูเป็นเพียงผู้หญิงตัวคนเดียว อายุเธอก็ไม่น้อยแล้ว เซียวหร่านมีผู้หญิงอื่น ไม่ใช่ว่าตอนนี้เธอเองก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นหรอกเหรอ"

เมื่อสวีซุ่ยหนิงได้ยินเช่นนี้ เธอขมวดคิ้ว

สวีซุ่ยหนิงพยักหน้า เพียงแต่ว่ายังคงเป็นห่วงเธอ

ซูหว่านจิ้งวางเอกสารในมือของเธอลงบนโต๊ะ สายตาของสวีซุ่ยหนิงมองเห็นเอกสารนั้น เอกสารนี้เป็นข้อตกลงการหย่าร้าง

เธอเรียกผู้ช่วยที่เพิ่งมาทำงานในวันนี้และกล่าว "รบกวนช่วยวิ่งเอกสารให้หน่อย นำเอกสารนี้ไปส่งให้กับเซียวหร่าน หากเขามีตรงไหนไม่พอใจก็สามารถคุยกันได้"

ผู้ช่วยเอ่ยอย่างอ่อนโยนและเอาใจใส่ "เถ้าแก่ซู คุณเองก็ต้องพักผ่อนให้เพียงพอด้วย"

ทันใดนั้นผู้ช่วยก็จากไปในทันที เมื่อผู้ช่วยกลับมา สีหน้าดูไม่ดีเท่าไรนักและเอ่ย "เขาไปตกปลาที่ทะเลกับผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ได้อยู่ที่บริษัท"