ตอน บทที่ 220 จาก เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 220 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการโต้แย้ง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ที่เขียนโดย จิ่นอวิ๋น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
สุดท้ายแม่เจียงก็ติดต่อหาสวีซุ่ยหนิง
ครั้งนี้เธอเอ่ยวาจาอย่างมีมารยาทมาก มากเสียจนไม่รู้จะเอ่ยออกมายังไง
ต่อให้เป็นอย่างนี้ สวีซุ่ยหนิงก็ไม่ได้สนทนาอะไรกับเธอมากอยู่ดี
แต่เรื่องที่เฉินลู่ไม่ยอมคืนแหวนให้กับเจียงเจ๋อ เธอก็ยังโทรไปถามเขาอีกครั้ง
ตอนที่โทรศัพท์ของเฉินลู่ดังขึ้น เขากำลังฟังเพื่อนร่วมอาชีพที่เป็นชาวต่างชาติกล่าวรายงานอยู่ แต่สายเรียกเข้าทำให้ดวงตาของเขาวาววับ แล้วเขาก็กดรับสายโดยไม่ลังเล ต่อให้ตอนนี้จะกำลังประชุมอยู่ก็ตาม
ที่จริงนี่ก็สามารถบอกได้ว่า ตอนนี้เฉินลู่กำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ อาจเพราะไม่ได้ติดต่อกับสวีซุ่ยหนิงมานานแล้ว ถึงได้ยิ่งรู้สึกว่าแค่โทรศัพท์สายเดียวก็มีค่ามาก
สวีซุ่ยหนิงพยายามเรียบเรียงสารที่จะพูด แล้วเอ่ย: "แหวนของเจียงเจ๋อ นายยังไม่คืนเขาอีกเหรอ?"
ความรู้สึกดีใจของเฉินลู่หายไปครึ่งหนึ่ง เขาเอ่ยอย่างเย็นชา: "ฉันเคยบอกไปแล้ว ฉันไม่มีทางคืนแหวนเขา"
"นายไร้เหตุผลเกินไปหน่อยหรือเปล่า" สวีซุ่ยหนิงขมวดคิ้วแล้วเอ่ย "เดิมทีนั่นเป็นของที่ฉันให้เขา แถมได้ยินมาว่าหลังจากที่ได้แหวนไป เขาก็ดูมีความสุขขึ้นมาบ้าง"
"ดังนั้นหมายความว่าตอนนี้เธอนั้นใส่ใจความรู้สึกของนักโทษที่ทำร้ายเธออย่างนั้นสิ?" น้ำเสียงของเฉินลู่เย็นชายิ่งกว่าเดิม
สวีซุ่ยหนิงชะงักไป
แน่นอนว่าไม่ใช่ เธอก็แค่ไม่พอใจที่เฉินลู่มายุ่งกับสิ่งของของเธอ ไม่ว่าจะพูดยังไง สิทธิ์ในการจัดการแหวนวงนั้นก็ไม่ได้เป็นของเฉินลู่อยู่ดี
"ถ้านายคิดแบบนั้น ฉันก็ทำอะไรไม่ได้"
ผู้ชายที่สามารถเติมเต็มความต้องการด้านการเงินของผู้หญิงได้ ผู้ชายที่มีความสามารถ จะไม่เคยคิดว่าผู้หญิงหน้าเงิน มีแค่ผู้ชายที่ไม่มีเงิน หรือไม่ก็เพราะผู้หญิงทำให้ผู้ชายรู้สึกว่าเธอไม่สนใจเรื่องความรู้สึกเท่านั้น ผู้ชายถึงจะคิด ให้พูดอีกอย่างก็คือทำให้ผู้ชายสุดจะทน ถึงจะทำให้เขาเรียกเธอว่า "หน้าเงิน" ได้
สวีซุ่ยหนิงทำให้ชีวิตเฉินลู่ยุ่งยากกว่าเดิม
หากเป็นอย่างเมื่อก่อน ตอนนี้สายควรจะถูกตัดไปได้แล้ว แต่เฉินลู่ติดต่อสวีซุ่ยหนิงได้ยากมากจริงๆ ดังนั้นเขาเลยยังไม่วางสาย
ทั้งสองคนรักษาความเงียบใส่กันอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เลยเป็นคนพูดขึ้นก่อน: "เรื่องเงินฉันจะจ่ายแน่"
สวีซุ่ยหนิงเอ่ยขอบคุณ
เฉินลู่ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ย: "ซุ่ยซุ่ย ฉันมั่นใจแล้ว ฉันจะตามจีบเธออีกครั้ง เลิกกับเธออาจจะไม่ได้ทำให้ฉันตาย แต่ว่าฉันตัดใจไม่ลงจริงๆ ฉันทนไม่ได้เวลาเห็นว่าเธอทำดีกับผู้ชายคนอื่น เธอให้โอกาสฉันอีกสักครั้งได้ไหม? พวกเราลองเอาเรื่องแต่งงานเป็นที่ตั้งด้วยก็ได้"
สวีซุ่ยหนิงเงียบไปครู่ใหญ่ เธอไม่ยอมเอ่ยอะไร จากนั้นก็กดวางสาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...