อยู่ๆ เธอก็วางสายไป เฉินลู่นึกสงสัยว่าเธอจะเสียดายค่าโทรต่างประเทศหรือเปล่า
ดังนั้นเขาก็เลยเติมเงินค่าโทรจำนวนมากให้สวีซุ่ยหนิง
แต่ว่าหลังจากสายนั้น ทั้งสองคนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย เขาอยู่ในประเทศที่ห่างไกล แม้แต่ไปหาเธอ ยังทำไม่ได้
เฉินลู่อยากฟังว่าเธอคิดยังไง แต่ก็ไม่ได้คำตอบ เลยทำให้เขาเอาแต่คิดถึงเรื่องนี้ ถึงจะรู้ว่าโอกาสที่สวีซุ่ยหนิงจะตอบตกลงจะน้อยมาก จากนิสัยของเธอ ถ้าไม่ปฏิเสธออกมาอย่างเด็ดขาด ก็คงพูดว่าเธอทนเขาไม่ไหว
เป็นครั้งแรกที่เฉินลู่รู้สึกว่าการออกมาทำงานต่างเมืองมันทรมานขนาดนี้
พอเห็นว่าเข้าวันที่หก เฉินลู่ก็เริ่มดูตั๋วเครื่องบิน
ตอนที่เจี่ยงหนานตั๋วมาหาเขา เขากำลังจ่ายเงินซื้อตั๋วอยู่พอดี แล้วเฉินลู่ก็เห็นว่าโทรศัพท์เขาแจ้งเตือนว่าเจี่ยงหนานตั๋วโอนเงินให้เขาจำนวนหนึ่ง
"สวีซุ่ยหนิงสั่งให้ฉันโอนให้นาย เธอบอกว่าเป็นเงินค่าโทรหนึ่งหมื่น ไม่ค่อยอยากมีปัญหาเรื่องเงินกับนายเท่าไหร่" เจี่ยงหนานตั๋วบอก
เฉินลู่มีสีหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก
"พวกนายทั้งสองคน เฮ้อ บอกตามตรงฉันไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าสวีซุ่ยหนิงจะมีความคิดเป็นของตัวเองขนาดนี้ ก่อนหน้านี้เห็นเธอว่าง่ายๆ" เจี่ยงหนานตั๋วนึกถึงหน้าตาของเธอ รวมไปถึงท่าทีที่เอาใจเฉินลู่ในช่วงแรกๆ ไม่เคยคิดเลยว่า เวลาที่เธอทิ้งเฉินลู่ไปแล้วนั้นเธอจะไม่ใจอ่อนเลยสักนิด
ใช้ใบหน้าที่บริสุทธิ์ที่สุด ทำเรื่องที่สะอาดที่สุด
เฉินลู่เอ่ยเสียงเย็น: "ถ้านายจะมาพูดเยาะเย้ยต่อหน้าฉัน อย่างนั้นเชิญนายกลับไปได้เลย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...