ครั้งนี้ที่เฉินลู่จากไป ความรู้สึกของเขาไม่สามารถมองเห็นได้จากด้านหลังแล้ว
สวีซุ่ยหนิงคิด นี่คือการตัดสินใจหลังจากที่เขาสงบลงแล้ว แสดงให้เห็นว่าไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรเขาได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว และแน่นอนว่าจะไม่มีอารมณ์ที่มากเกินไป
เฉินลู่ยังได้ยินยอมที่กลับมาหาเธออีกครั้งหนึ่ง ที่จริงแล้วเขาได้ลดฐิติลง ซึ่งมันไม่ง่ายเลย แม้นว่าจะปูทางที่มั่นคงให้เธอแล้ว ยังไงในชีวิตนี้เฉินลู่จะมีโอกาสง้อกี่ครั้ง?
ถ้ามีใครอยู่ตรงนั้น อาจจะต้องต่อว่าเธอไปแล้ว
ความจริงใจเพียงชั่วครู่ ไม่สามารถสื่อถึงอนาคตได้ และมีทางเลือกมากมายในชีวิต ครั้งนี้ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจความเป็นมิตรมีน้ำใจของชายผู้ที่ยอดเยี่ยมคนนี้ แต่ใครกล้ารับประกันว่า เธอจะได้พบกับผู้ชายที่ดีกว่าในอนาคต
สวีซุ่ยหนิงถอนหายใจอย่างแรง แล้วหยิบขนมและร่มของเฉินลู่เข้าไปในบ้าน
ในเมื่อพูดชัดเจนแล้ว ก็ไม่ต้องกลัวว่าขนมนี้จะเข้ามาพัวพันอะไรอีก
สวีซุ่ยหนิงนอนไม่หลับทั้งคืน ไม่ใช่ว่าเธอยังอาลัยอาวรณ์ แต่เพียงคิดถึงเส้นทางด้านอารมณ์ของเธอ ก็เลยนอนไม่หลับ
เธอใช้เวลาเกือบครึ่งปีกับเฉินลู่ เธออายุไม่ใช่น้อยแล้ว ในชั่วพริบตาเดียวก็จะถึงสามสิบ และไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะหาใครสักคนเข้ามา
ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ หลังจากได้ออกมาจากความสัมพันธ์ที่ยุ่งยากแล้ว เมื่อตกดึกก็คิดเรื่องอนาคตขึ้นมาอย่างง่ายๆ
เมื่อไปทำงานในวันรุ่งขึ้น สวีซุ่ยหนิงได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...