เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 230

ครั้งนี้ที่เฉินลู่จากไป ความรู้สึกของเขาไม่สามารถมองเห็นได้จากด้านหลังแล้ว

สวีซุ่ยหนิงคิด นี่คือการตัดสินใจหลังจากที่เขาสงบลงแล้ว แสดงให้เห็นว่าไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรเขาได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว และแน่นอนว่าจะไม่มีอารมณ์ที่มากเกินไป

เฉินลู่ยังได้ยินยอมที่กลับมาหาเธออีกครั้งหนึ่ง ที่จริงแล้วเขาได้ลดฐิติลง ซึ่งมันไม่ง่ายเลย แม้นว่าจะปูทางที่มั่นคงให้เธอแล้ว ยังไงในชีวิตนี้เฉินลู่จะมีโอกาสง้อกี่ครั้ง?

ถ้ามีใครอยู่ตรงนั้น อาจจะต้องต่อว่าเธอไปแล้ว

ความจริงใจเพียงชั่วครู่ ไม่สามารถสื่อถึงอนาคตได้ และมีทางเลือกมากมายในชีวิต ครั้งนี้ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจความเป็นมิตรมีน้ำใจของชายผู้ที่ยอดเยี่ยมคนนี้ แต่ใครกล้ารับประกันว่า เธอจะได้พบกับผู้ชายที่ดีกว่าในอนาคต

สวีซุ่ยหนิงถอนหายใจอย่างแรง แล้วหยิบขนมและร่มของเฉินลู่เข้าไปในบ้าน

ในเมื่อพูดชัดเจนแล้ว ก็ไม่ต้องกลัวว่าขนมนี้จะเข้ามาพัวพันอะไรอีก

สวีซุ่ยหนิงนอนไม่หลับทั้งคืน ไม่ใช่ว่าเธอยังอาลัยอาวรณ์ แต่เพียงคิดถึงเส้นทางด้านอารมณ์ของเธอ ก็เลยนอนไม่หลับ

เธอใช้เวลาเกือบครึ่งปีกับเฉินลู่ เธออายุไม่ใช่น้อยแล้ว ในชั่วพริบตาเดียวก็จะถึงสามสิบ และไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะหาใครสักคนเข้ามา

ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ หลังจากได้ออกมาจากความสัมพันธ์ที่ยุ่งยากแล้ว เมื่อตกดึกก็คิดเรื่องอนาคตขึ้นมาอย่างง่ายๆ

เมื่อไปทำงานในวันรุ่งขึ้น สวีซุ่ยหนิงได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

อย่ามองว่าเป็นแค่ปัญหาเล็กๆ เท่านั้น สวีซุ่ยหนิงต้องทำงานล่วงเวลาเป็นเวลาหลายวัน การตลาดไม่ใช่แค่การคำนวณเพียงเล็กน้อย แต่ยังรวมถึงวิธีการใช้บรรจุภัณฑ์ขนาดทดลอง และแผนการตลาดทั้งหมด ซึ่งปัญหาทั้งหมดนี้ต่างต้องพิจารณาร่วมกัน

แต่สิ่งที่สวีซุ่ยหนิงคาดไม่ถึงคือ ซูหว่านจิ้งจะมาหาเธอตอนเธอทำงานล่วงเวลากลางดึก

เมื่อเธอมองเห็นหล่อน ดวงตาของซูหว่านจิ้งก็แดงก่ำแล้ว

สวีซุ่ยหนิงเคยเห็นซูหว่านจิ้งมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อน

รอให้สวีซุ่ยหนิงมองดูข้างล่าง ทั้งตัวล้วนสั่นไปหมด เสื้อผ้าบนตัวเธอดูยุ่งเหยิงไปหมด