สรุปตอน บทที่241 หนึ่ง – จากเรื่อง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดย จิ่นอวิ๋น
ตอน บทที่241 หนึ่ง ของนิยายการโต้แย้งเรื่องดัง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดยนักเขียน จิ่นอวิ๋น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เดิมทีเซี่ยซีกำลังเล่นไพ่กับเพื่อนในห้องเล่นไพ่ที่บ้าน จู่ๆก็ได้ยินป้าแม่บ้านบอกว่าเฉินลู่กลับมาแล้ว
เมื่อสองวันก่อน เฉินลู่กับเฉินเจ๋อชูเพิ่งทะเลาะกัน สาเหตุของการทะเลาะกันคือช่วงหลายวันมานี้เฉินลู่ไม่ไปทำงาน เพราะไปหาสวีซุ่ยหนิง เฉินเจ๋อชูจึงรู้สึกขัดหูขัดตามาก คนหนึ่งกล่าวตักเตือน ส่วนอีกคนไม่ยอมฟัง
ความสัมพันธ์พ่อลูกที่สนิทสนมกันแต่เดิมกลับกลายเป็นเย็นชา
ส่วนเรื่องของโจวอี้ เซี่ยซีขี้เกียจเกินว่าจะแสดงความคิดเห็น ดวงตาของ เฉินลู่สูญเสียความอบอุ่นเมื่อมองไปที่เธอในเวลานั้น นอกจากสอบถามเพื่อนร่วมงานของหล่อน เธอไม่ได้พูดอะไรกับหล่อนอีกเลย
เซี่ยซีลุกขึ้นจากโต๊ะไพ่แล้วพูดว่า "วันนี้เลิกเล่น วันหลังค่อยมาเล่นกันใหม่เถอะ"
ผู้เล่นด้านข้างเอาชนะได้อย่างสบายๆ ก่อนจะกล่าวคำอำลาด้วยความปิติยินดี
เมื่อเซี่ยซีขึ้นไปหาเฉินลู่ชั้นบน พบว่าเขากำลังค้นหาเอกสารสำคัญอยู่
“จะเดินทางไกลเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย
เฉินลู่พูดพลางไม่หยุดการเคลื่อนไหวนั้น "เดินทางไปทำธุรกิจน่ะครับ"
เมื่อสองวันก่อน เฉินลู่ไม่ได้ไปทำงานด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับบอกว่าจะเดินทางไปทำธุรกิจ ซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลเเอาเสียเลย เซี่ยซีขมวดคิ้วและพูดว่า “ไปตอนนี้โดยไม่ไปหาหนิงหนิงแล้วเหรอ? ถ้าไม่ถือโอกาสตีเหล็กตอนร้อน[1] ฉันคิดไม่ออกเลยจริงๆว่าต่อไปพวกเธอจะมีเหตุผลอยู่ด้วยกันอีกหรือเปล่า”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็เห็นเขายืนนิ่งไม่ไหวติง
เฉินลู่ยืนนิ่งอยู่นานก่อนจะกล่าวอย่างใจเย็นว่า "ต่อไปคงไม่มีแล้วละครับ"
เซี่ยซีตกใจเล็กน้อย
หลังจากที่เฉินลู่พูดจบ เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับสวีซุ่ยหนิงอีกเลย นอกจากจะจัดของที่ควรเอาไปอย่างเงียบๆ
"จะไปนานแค่ไหน?"
เฉินลู่ได้ยินเสียงจึงมองกลับไปที่เธอ แต่ไม่ได้พูดอะไร
จะบอกว่าลึกแค่ไหน เขาก็บอกไม่ได้ ความรู้สึกที่อยากจะอยู่กับเธอนั้นไม่ได้เปลี่ยนไป แต่หากต้องแยกจากกันก็ไม่ได้ถึงขั้นหมดอาลัยตายอยาก ยอมตายดีกว่ามีชีวิตอยู่
เพียงแค่รู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไปในชีวิต และในบางครั้งที่นึกถึง มันจะมีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์อยู่ในนั้น
จุดที่ทำให้เขาตกลงไปในหลุมคือคนที่เคยนอนร่วมเตียงกับเขา สักวันหนึ่งจะกลายเป็นภรรยา กลายเป็นแม่ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวอะไรกับเขาเลย
“ให้ฉันโทรเกลี้ยกล่อมหนิงหนิงดีไหม?”
เซี่ยซีกล่าวพลางหยิบโทรศัพท์มือถือเฉินลู่ขึ้นมา เขามองดูเธอกดโทรออกโดยไม่พูดอะไร แต่จู่ๆภาพที่สวีซุ่ยหนิงขอร้องไม่ให้เขายุ่งวุ่นวายกันเธออีกก็ปรากฏขึ้นในหัว สุดท้ายจึงขอให้หยุด “เธอไม่มีผมอยู่ข้างๆ คงจะดีกว่านี้ ผมสัญญาแล้วว่าจะไม่รบกวนเธออีก ช่างมันเถอะ”
สิ่งที่ทำให้รู้สึกไร้ทางเลือกที่สุดในโลกคือคำว่า "ช่างมันเถอะ"นี่แหละ
ตีเหล็กตอนร้อน[1] เปรียบเปรยว่าให้รีบตัดสินใจทำสิ่งที่มีประโยชน์เมื่อยังมีโอกาส
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...