วันถัดไปเมื่อถึงบริษัท ก็เห็นว่าจางอวี้มาเที่ยวเล่นที่บริษัทเธอ จางอวี้เอ่ยว่า: "ฉันได้ยินมาว่าเฉินลู่กับเฉินเหลียนต่อยกันเหรอ?"
สวีซุ่ยหนิงไม่ตอบ
"ครอบครัวของพวกเขาพี่น้องเคารพกันตลอดไม่ใช่หรือไง" จางอวี้เอ่ยอย่างมีนัย "แถมเฉินเหลียนเข้าข้างโจวอี้ เฉินลู่เข้าข้างเธอ แถมเห็นว่าเขาเป็นคนเริ่มก่อนด้วย แต่เขาไม่ใช่คนวู่วามนี่นา"
สวีซุ่ยหนิงยังคงเงียบอยู่เช่นเดิม
"หลังจากครั้งก่อน ทำไมเธอถึงไม่สารภาพกับลั่วจือเห้อแล้วล่ะ?" อยู่ๆ จางอวี้ก็เอ่ยขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย "หนิงหนิง ฉันคิดว่าเธอกำลังทำแบบนี้เพื่อตอบแทนเขา เพราะว่าเขาอยากคบกับเธอ เธอก็เลยทนเห็นเขาเสียใจไม่ได้ เธอเลยอยากรีบทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการ"
จะเรียกได้ว่า ทำเพื่อเอาใจอีกฝ่ายก็ได้
เหมือนกับคนอื่นทำดีต่อเรา เราก็เลยทำดีต่อคนนั้นตอบ
สวีซุ่ยหนิงลองไตร่ตรองเล็กน้อยแล้วเอ่ยว่า: "บางทีอาจเป็นเพราะฉันยังไม่พร้อม"
"ยังไงก็แล้วแต่ ฉันทำแบบนั้นก็เพราะหวังดีกับเธอ" จางอวี้เอ่ย "อีกเรื่อง เธอเอาแต่ปฏิเสธเฉินลู่ตลอด นั่นมันก็เหตุผลของเธอ ในเมื่อเธอคิดว่าเขาไม่มีทางทำดีกับเธอได้ อย่างนั้นก็ตัดบัวให้ไม่เหลือไยคือทางเลือกที่ดีที่สุด แต่ถ้าเกิดเฉินลู่ทำดีกับเธอได้จริงๆ ละ?"
วันนี้เธอโดนรัวคำถามใส่จนไม่รู้จะตอบอะไร
จางอวี้ก็ไม่ใส่ใจอยู่ดี เธอเอ่ยอีกว่า: "แต่คนอย่างเฉินเหลียนเนี่ย ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ วันนี้ฉันเจอเขา เขากำลังอยู่กับเซียวหร่านพอดี ฉันนึกว่าเขาต้องการจะถามเรื่องของโจวอี้ แต่เฉินเหลียนกลับเอาแต่ถามเซียวหร่านว่าตกลงแล้วเขานั้นชอบซูหว่านจิ้งจริงๆ หรือเปล่า"
"เซียวหร่านตอบว่าอะไร?"
"เขาพูดว่าเถ้าแก่ซูอะไรแล้วนะ บอกว่ารู้สึกดีกับเถ้าแก่ซู"
น้ำเสียงเขาดูไม่จริงใจ แถมยังเอ่ยออกมาตรงเกินไป จนจางอวี้ต้องใช้เวลาคิดอยู่พักใหญ่ว่ามีความอะไรแฝงอยู่หรือเปล่า
แต่ท่าทีไม่จริงจังกับชีวิตของเซียวหร่าน เพราะเขาอายุยังน้อยแถมยังนิสัยเหมือนนักเลง ประกอบกับน้ำเสียงไม่จริงใจของเขา ที่จริงมันดูเข้ากันมากๆ เลยล่ะ
จางอวี้มักจะมีความคิดที่ว่า เวลาอยู่บนเตียงเซียวหร่านจะต้องเป็นผู้ชายที่ดุดันเร่าร้อน แต่ว่า เคยได้ยินเถ้าแก่ซูบอกว่าส่วนใหญ่เธอมักจะหาวิธีมาบังคับเขามากกว่า
เราตัดสินคนจากหน้าตาไม่ได้จริงๆ
หรือบางที อาจเหมือนที่เขาชอบพูดก็ได้ เขารับไม่ได้ที่ซูหว่านจิ้งทั้งแก่ทั้งน่าเบื่อ แต่ก็เพื่อผลประโยชน์นิดๆ หน่อยๆ เลยต้องเสียสละตัวเองบ้าง
อย่างไรเสียเขาก็อดทนเป็นเด็กในปกครองของซูหว่านจิ้งมาหลายปี คนที่เขาชอบจริงๆ เขาก็แอบคบอยู่ตั้งนาน แต่หลังจากนั้นก็โดนซูหว่านจิ้งจับได้คาหนังคาเขา
ต้องโดนบังคับจนต้องเลิกกับคนที่ชอบ แถมยังทนอยู่กับซูหว่านจิ้งมานานขนาดนี้อีก
เห็นได้ชัดว่าเขาต้องใช้ความอดทนมาก เกลียดแต่ต้องทน ซูหว่านจิ้งก็กลายเป็นคนที่โดนนอกใจ แถมเซียวหร่านยังหน้าด้านแย่งสมบัติของเธอไปอีก ทรัพย์สินก่อนหน้านี้ของตระกูลซูโดนเซียวหร่านเอาไปไม่น้อย แต่ซูหว่านจิ้งไม่เคยเข้าไปยุ่งเลย
"ต่อจากนั้นเฉินเหลียนก็พูดกับเซียวหร่านว่า เขาต้องออกไปจากชีวิตของซูหว่านจิ้ง เซียวหร่านก็ถามเขากลับว่า เขาจะมาแย่งตำแหน่งหรือยังไง?"
สวีซุ่ยหนิงกำลังตั้งใจฟังอย่างจดจ่อ แต่อยู่ๆ จางอวี้ก็หยุดเล่า
เธอเงยหน้าขึ้นด้วยความสงสัย จางอวี้ยักไหล่แล้วเอ่ยว่า: "ฉันได้ยินมาเท่านี้"
สวีซุ่ยหนิงรู้สึกเซ็งเล็กน้อย แล้วสั่งให้เธอลองไปถามดู
แต่พอวันถัดไปที่จางอวี้มาหาใหม่ เธอไม่ได้เอาเรื่องที่ต่อจากเมื่อวานมาเล่า แต่เธอเล่าเรื่องของเฉินลู่: "เขาหยุดพักผ่อนมาสองสามวันแล้ว แต่ดูเหมือนว่าอาการของเขาจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ได้ยินมาว่าเขายกแขนไม่ไหว ช่วงนี้ก็ไม่ไปทำงาน จากเดิมที่จะได้เลื่อนตำแหน่ง ดูเหมือนว่าจะชวดด้วยเหมือนกัน"
สวีซุ่ยหนิงเงียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...