เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 30

หลังจากที่เฉินลู่ส่งข้อความนั้นไป เขาก็เรียกคืนข้อความในทันที

คำคำนั้นให้ความรู้สึกที่ชัดเจนจนเกินไป เฉินลู่มีความคิดที่อยากจะคั่วสวีซุ่ยหนิง ทว่าเขากลับไม่เคยคิดจะปลูกต้นรักกับเธอ

ที่เขาส่งคำพูดนั้นไป เขาเพียงแค่อยากหยอกล้อสวีซุ่ยหนิง แต่คงห้ามให้เธอไม่คิดมากไม่ได้

เฉินลู่ประกาศตัวเองว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอะไร แต่อย่างไรก็ไม่ได้คิดจะกักขังผู้หญิงตัวเล็กๆ ข้อตกลงคือข้อตกลง มีความรู้สึกเจือปนไปก็ไร้ความหมาย

หลังจากที่ได้คิดวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนแล้วสามารถเห็นบางอย่างได้ ในระยะเวลาสั้นๆนี้ เฉินลู่ผ่านเรื่องราวที่ดีมามากมาย มีทั้งดารา มีทั้งลูกคุณหนู มีทั้งนักเรียนหัวกะทิ ทว่าไม่มีคนธรรมดาทั่วไปเลย นอกเสียจากโจวอี้ที่เวลาผ่านมาเนิ่นนานหลายปี สามารถเห็นได้ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ที่อยู่ข้างกายเขานั้นล้วนแต่เป็นคนที่มีความเพียบพร้อม

เห็นได้ว่าเขานั้นเป็นคนที่มีเหตุมีผล รู้ว่าคนแบบไหนที่มีคุณสมบัติเป็นคู่ควงของเขา คนแบบไหนที่ไม่มีวันที่จะได้รับโอกาส

เฉินลู่ทำลายข้อจำกัดไปแล้วครั้งหนึ่ง และเขาไม่มีทางดื้อรั้นทำลายอีกเป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน

ท้ายที่สุดเขาก็ส่งไปเพียงประโยคเดียว : ไปนัดบอดเหรอ?

หลังจากที่เฉินลู่ส่งข้อความนั้นไปแล้ว เขาก็เก็บโทรศัพท์ ตรงไปยังห้องทำงาน

เจี่ยงหนานตั๋วพบเขาพอดีและเอ่ย "ภาพถ่ายระหว่างนายและเซียวจือที่ถูกถ่ายไว้ที่สนามบิน ถูกแชร์ลงบนโลกโซเชียลแล้ว มีคนเริ่มตั้งคำถามกับเธอแล้วด้วยว่าเธอและนายมีความสัมพันธ์กันอย่างไร"

เฉินลู่เพิกเฉย

เจี่ยงหนานตั๋วเอ่ยด้วยท่าทีลังเล : "โจวอี้กล่าวในเวยป๋อว่านายไม่ชอบหน้าพลาสติกของเซียวจือ"

"เธอดูมีความมั่นอกมั่นใจในความชอบของฉัน" เมื่อได้ฟัง น้ำเสียงของเฉินลู่นั้นคงที่และสงบนิ่ง แต่เมื่อได้ไตร่ตรองอย่างละเอียด ภายในประโยคนั้นมีน้ำเสียงประชดประชันอยู่ไม่มากก็น้อย

ในค่ำคืนนั้น เฉินลู่ได้ริเริ่มโพสต์ภาพที่เขาจับมือกับเซียวจือลงบนเวยป๋อ เป็นการประกาศความสัมพันธ์ของพวกเขาอย่างชัดเจน

และยังใจป๋าซื้อรถหรูคันละห้าล้านหยวนให้แก่ฝ่ายหญิงอีกด้วย

.......

เมื่อสวีซุ่ยหนิงกำลังมองดูรูปภาพนั้น พลันนึกได้ว่าเฉินลู่ส่งข้อความหาเธอ

เธอมองเห็น แต่ไม่ได้ตอบกลับ

เฉินลู่ปฏิเสธที่จะช่วยเธอแล้ว เธอจะเชื่อมสัมพันธไมตรีกับเขาหรือไม่ มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันมากมาย

ขณะเดียวกันเธอเองก็เห็นความคุ้มค่าภายในใจของเฉินลู่ได้อย่างชัดเจน เมื่อเขาเปิดเผยความสัมพันธ์ เขามอบรถยนต์มูลค่าห้าล้านหยวนให้แก่คนของเขา เห็นได้เลยว่าสำหรับเขาแล้วเรื่องเงินคือเรื่องเล็ก เฉินลู่ไม่ช่วยเหลือเธอ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เพราะเขาแคร์ในเรื่องการใช้จ่ายเงินจำนวนหลายล้านหยวน แต่เป็นเพราะว่าเขานั้นไม่เต็มใจที่จะยื่นมือมาช่วยเหลือ

จางอวี้กล่าวว่าในระยะนี้เฉินลู่กระชับความสัมพันธ์แล้ว อันที่จริงการมอบของขวัญที่มีราคามากกว่าห้าล้าน สามารถประกาศได้เลยว่าเธอเป็นแฟนสาวของเขาแล้ว แม้ว่าจะเป็นเพียงเวลาไม่กี่วันก็ตาม

เงินน้อย ไร้สถานะ โดดเดี่ยวมีเพียงเธอคนเดียว

หนึ่งในเหตุผล อาจเป็นเพราะเธอคือแฟนเก่าของเจียงเจ๋อ เฉินลู่คิดว่าเธอนั้นไม่อาจคบกันอย่างเปิดเผยได้

สวีซุ่ยหนิงยอมรับชะตากรรมของตนเองแล้ว อาการป่วยของพ่อสวีก็สามารถเห็นได้ทุกวัน อย่างไรก็ตามในระยะนี้ก็เริ่มดีขึ้นแล้วใช่หรือเปล่า?

ในช่วงวันปีใหม่ สวีซุ่ยหนิงยุ่งมาก ในวันแรกของปีใหม่เธอได้พาพ่อแม่ไปหายายที่เขตชนบท กระทั่งวันที่สาม ทั้งสามคนก็เดินทางออกจากเขตชนบทและกลับสู่เขตเมือง

ในวันที่สามสวีหร่านรีบเดินทางออกจากบ้านเกิด และนำอาหารมากมายมาให้สวีซุ่ยหนิง

แม่สวีให้เขาอยู่ร่วมทานอาหารเย็นที่บ้าน

ความสัมพันธ์นี้ดูเหมือนจะเปิดใจให้กันมากยิ่งขึ้น หากว่าได้คบหากันจริงๆ สวีซุ่ยหนิงคิดไว้ว่าเธอจะไม่อยู่ที่เมืองaอีกแล้ว จะกลับมาสอบบรรจุที่เมืองb เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว

สวีซุ่ยหนิงรู้สึกพอใจกับสวีหร่านไม่น้อย เขาเพิ่งจะมีความรักครั้งแรก เธอเองก็ยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนเขาและให้ความใส่ใจกับความรู้สึกของรักครั้งแรก

ในระยะนี้พ่อสวีอารมณ์คงที่ เช่นนี้สวีซุ่ยหนิงจึงมีเวลาให้กับการออกเดต ในช่วงวันปีใหม่ทั้งสองดูหนังทุกเรื่องที่สามารถดูได้

สวีหร่านให้เธอดูข่าวเกี่ยวกับการสอบบรรจุที่ใกล้เข้ามา กล่าวว่าในเดือนมีนาคมที่นี่จะมีการสอบบรรจุครู อีกสองสามวันก็สามารถลงสมัครสอบได้ สวีซุ่ยหนิงวางแผนไว้ว่าเธอจะลองสอบ หากสอบได้เธอก็จะลาออกจากงานที่เมืองa

สวีหร่านเอ่ย "เธออยู่เมืองa รายได้ต่อเดือนเท่าไรเหรอ?"

สวีซุ่ยหนิงกล่าว "รวมทั้งปีก็ประมาณหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวนได้นะ"

"เมืองbอาจจะไม่ได้สูงขนาดนั้น"

สวีซุ่ยหนิงชะงักงัน เธอเอ่ย "นายสนใจเรื่องรายได้งั้นเหรอ?"

สวีหร่านตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วยิ้ม "ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันรู้สึกว่า เมื่อเป็นแบบนี้แล้วเธอก็ยังยินดีกลับมา ฉันดีใจมาก"

ห้างสรรพสินค้าในช่วงปีใหม่นี้คึกคักเป็นอย่างมาก ทั้งผู้ใหญ่และเด็กน้อยต่างก็มาเที่ยวเล่นกัน แสงจากดอกไม้ไฟส่องสว่างไปทั่วบริเวณ