เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 35

สวีซุ่ยหนิงชะงักงัน

"เด็กสาวที่อยู่ข้างกายเฉินลู่เมื่อกี้นี้" ลั่วจือเห้อทอดถอนหายใจพลางเอ่ย "เธอคือน้องสาวของฉันที่ฉันเห็นตั้งแต่เล็กจนโต นิสัยที่ถูกทุกคนตามใจ จริงแล้วๆเธอไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก เพียงแต่บางครั้งคำพูดก็ไม่ได้ผ่านการคัดกรองจากความคิดน่ะ"

สวีซุ่ยหนิงคาดไม่ถึงเลยว่าเด็กสาวคนนั้นจะได้รับการเคารพจากลั่วจือเห้อ ถึงขั้นที่เขายินดีที่จะเอ่ยขอโทษแทนฝ่ายตรงข้าม

โดยทั่วไปแล้วฝ่ายตรงข้ามต้องเป็นคนสำคัญเท่านั้นถึงจะยอมเอ่ยปากขอโทษแทน

สวีซุ่ยหนิงหันไปเผชิญกับรอยยิ้มที่อ่อนโยนของลั่วจือเห้อ เธอเอ่ย "อันที่จริงฉันก็ไม่ได้จะถือสาเอาความหล่อนหรอก อีกอย่างนะ เพื่อนร่วมชั้นลั่ว เธอเองก็โตเป็นสาวแล้ว ไม่ต้องมาเอ่ยปากขอโทษแทนหรอก เธอเป็นคนทำผิด เช่นนั้นแล้วคนที่ควรจะเอ่ยคำขอโทษก็คือตัวเธอเอง"

เธอหยุดชั่วขณะ จากนั้นเอ่ยอีกครั้ง "แน่นอนว่าวันนี้เธอไม่ได้ทำผิดอะไร เพียงแต่เธอพูดบางอย่างที่เป็นเสมือนเรื่องจริงออกมา แต่ประโยคสุดท้ายนั้นค่อนข้างสื่อความหมายบางอย่างจนเกินงาม แต่ฉันก็ไม่ได้จะว่าอะไรนะ ฉันหวังว่านายจะไม่ได้คิดว่าฉันจงใจรังแกเธอ"

คำว่า "เพื่อนร่วมชั้นลั่ว" ทำให้ลั่วจือเห้อขมวดคิ้วเล็กน้อย

"หนิงหนิง...."

สวีซุ่ยหนิงเอ่ยเตือนด้วยความหวังดี "แต่ยังไงก็เหอะ ในเมื่อนายให้เธอเป็นน้องสาว นายก็ระวังเธอจะเดินผิดเส้นทางล่ะ เธอส่งรูปภาพวาบหวิวให้กับเฉินลู่ เรียกเฉินลู่ว่าป๊ะป๋า ทั้งยังบอกว่าจะใช้ปากให้กับเฉินลู่ และฉันคิดว่าเฉินลู่เองก็ไม่ได้มีความคิดที่จะรับผิดชอบเธอ"

มีความเป็นไปได้สูงว่าเพียงแค่อยากจะคั่วเด็กสาวเล่นๆก็เท่านั้น

ใบหน้าของลั่วจือเห้อจมลงในทันใด

สวีซุ่ยหนิงไม่รู้ว่าจะบังเอิญได้ถึงเพียงนี้ เมื่อเดินไปยังประตู เฉินลู่ยังคงไม่ได้จากไปไหน เขายืนอยู่ด้านข้างรถและรับสายโทรศัพท์ จากนั้นใบหน้าของเขาก็ปะทะเข้ากับหมัดของลั่วจือเห้อ

เฉินลู่เบี่ยงตัวหลบด้วยความคล่องแคล่วว่องไว หมัดนั้นเคลื่อนผ่านใบหูของเขาไป แต่ทว่าอีกหมัดก็ชกต่อมาอย่างไม่หยุดยั้ง เขาไม่อาจหลบเลี่ยงหมัดถัดมานี้ได้

"นายทำอะไรของนาย?" เขาเอ่ยด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก

ลั่วจือเห้อเอ่ย "เสิ่นเจวียนอายุเท่าไร นายลงมือกับเธอแล้วงั้นเหรอ?"

เฉินลู่เลิกคิ้วพร้อมกับเอ่ย "เธอร้องขอฉันสนอง เธอเองก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่ ทำไมนายต้องทำเหมือนเธอเป็นเพียงเด็กน้อยด้วย ไม่งั้นนายก็ลองไปทำความเข้าใจกับรูปร่างของเธอซะ จะได้รู้ว่าเธอมีความสามารถมากเท่าไร?"