เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 54

จากนั้นเอ่ย "จะจูบปาก"

เฉินลู่ปฏิเสธ "เธอเหม็นเกินไปแล้ว"

ปฏิกิริยาจิตใต้สำนึกของสวีซุ่ยหนิง สิ่งสำคัญคือการกอดและจูบเป็นพฤติกรรมที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย ในตอนนี้เธอไม่มีความรู้สึกปลอดภัยเลยแม้แต่น้อย เธอกระตือรือร้นที่จะค้นหาบางสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย

เฉินลู่มองดูเธออย่างเย็นชา

สวีซุ่ยหนิงมองเห็นโครงร่างของเขาได้เพียงเลือนลาง เธอโอบรอบคอเขาไว้และอยู่ภายใต้ร่างกายของเขา เฉินลู่หลบซ้ายเบี่ยงขวา ท้ายที่สุดเขาก็ยังหนีไม่พ้นเงื้อมมือของเธอ

เฉินลู่จูบอย่างขอไปที จูบแบบลวกๆให้จบๆไป ริมฝีปากของเขายังคงปิดสนิท

สวีซุ่ยหนิงเอ่ยอย่างไม่พอใจ "ฉันไม่เอาแบบนี้ จะเอาจูบแบบจูบจริงๆ"

เฉินลู่ไม่ให้ความร่วมมือกับเธอ เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ เขาอาบน้ำให้เธอ ในขณะนั้นร่างกายของเขาก็เปียกชุ่มจากการดิ้นรนขัดขืนของเธอ เหนื่อยยิ่งกว่าการอาบน้ำให้กับสุนัขพันธุ์อลาสกันเสียอีก

กว่าจะอาบเสร็จ เวลาก็ล่วงเลยไปมากแล้ว

สวีซุ่ยหนิงกอดผ้าห่มไว้และผล็อยหลับไป กระทั่งเฉินลู่เอนกายนอนลง เธอพยายามขยับตัวเข้ามาภายในอ้อมแขน อาการเมามายของเธอพลันนึกถึงภาพของเจียงเจ๋อ เธอดูโกรธและร้องไห้อย่างหนักหน่วง "ฉันไม่ต้องการแต่งงานกับเจียงเจ๋อ เขาทั้งเลวทั้งน่าเกลียด"

เฉินลู่เอ่ย "ถ้าเธอไม่นอน ฉันจะทำอะไรบางอย่างแล้วนะ"

สวีซุ่ยหนิงเอ่ย "ฉันไม่อยากเห็นเจียงเจ๋อ"

เฉินลู่กล่าว "เขาหน้าตาน่าเกลียด แล้วใครกันที่ดูดี?"

เธอพิงหน้าอกของเขา เอียงศีรษะของเธอ ดวงตาของเธอเปียกชุ่มและแสดงท่าทีครุ่นคิด

"เฉินลู่หล่อหรือเปล่า?"

"หล่อ"

"เทียบกับคู่ควงคนใหม่ของเธอล่ะ?"

"ไม่มีคู่ควงคนใหม่" เธอเอ่ยด้วยท่าทีเสียใจ

เฉินลู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ "แบบนี้ดีที่สุด"

สวีซุ่ยหนิงพลิกตัวและเพิกเฉยต่อเขา เธอนอนขดตัวอยู่ในมุมเล็กๆมุมหนึ่ง เฉินลู่เห็นว่าร่างกายโดยส่วนใหญ่ของเธออยู่ด้านนอกผ้าห่ม อดไม่ได้ที่จะดึงเธอกลับมา เขาขมวดคิ้วพลางเอ่ย "เธอสงบเสงี่ยมบ้างสักนิดไม่ได้หรือไง?"

สวีซุ่ยหนิงกล่าว "นายเลวเกินไป"

เฉินลู่เอ่ย "ทำไม เธอทิ้งฉันไปแล้ว ฉันยังต้องปลอบโยนเธอ เอาอกเอาใจเธอเหมือนแม่ทูนหัวเหรอ?"

สวีซุ่ยหนิงกลับเงียบไม่ตอบ

วันนี้เฉินลู่เพิ่งกลับมายังประเทศจีน เขาเองก็เหนื่อยล้า ไม่ช้าเขาก็ผล็อยหลับไป แต่ทว่าหลังจากนั้นสองชั่วโมงเขาก็ตื่นขึ้น ทางโรงพยาบาลโทรเข้ามาบอกให้เขารีบไป เขาต้องไปรับหน้าที่ผ่าตัดที่โรงพยาบาลเมืองข้างเคียง เดิมทีเขามีคำพูดอยากจะเตือนสติสวีซุ่ยหนิง แต่เมื่อเห็นเธอกำลังหลับอย่างสบาย เขาก็เลยจากไปในทันที

วันรุ่งขึ้นเมื่อสวีซุ่ยหนิงตื่นขึ้น เธอมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรง เธอไม่ค่อยประทับใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ แต่เธอจำได้เพียงว่าเฉินลู่มาส่งเธอกลับบ้าน