เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 54

อันที่จริงจางอวี้รู้สึกว่าเฉินลู่ไม่ได้ดูเหมือนคนที่คิดเล็กคิดน้อย

ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ต้องปกป้องเจียงเจ๋ออยู่แล้ว เพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ถึงแม้จะเป็นญาติทางฝ่ายแม่ก็ตาม แต่ก็มีสายเลือดเกี่ยวพันกัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะช่วย

คำพูดของสวีซุ่ยหนิงครั้งนี้ดูแรงเกินไป

หลังจากเลิกกับโจวอี้ชีวิตของเฉินลู่ก็ดูยุ่งเหยิงและรุงรังมาก เมื่อต้องเลิกรากันก็ต้องทำใจยอมรับ บอกลากันด้วยดี ไม่เคยได้ยินว่าเขาทำอะไรไม่ดีกับผู้หญิงคนนั้นเลย

จางอวี้ดึงสวีซุ่ยหนิงอีกครั้ง เธอไม่เต็มใจที่จะนั่งลงและหันหน้าไปทางผนังปิดกั้นตัวเอง

“เฉินลู่ เจียงเจ๋อนั้นบ้าเกินไปมาก บ้าเสียจนทำให้หนิงหนิงแทบจะสติแตก ตอนนี้นายอย่าเพิ่งมาโต้เถียงอะไรกับเธอเลยนะ” จางอวี้ที่อยู่ข้างๆ เธอพูดประนีประนอม

เฉินลู่เหลือบมองไปที่สวีซุ่ยหนิง เขาไม่สนใจการปิดกั้นตัวเองของเธอ

พนักงานของร้านเดินมาที่โต๊ะยังรู้สึกว่าบรรยากาศของโต๊ะนี้แปลกๆ

จางอวี้มองด้านข้างของสวีซุ่ยหนิง จึงได้พบว่าเธอเริ่มน้ำตาซึมและแอบเช็ดน้ำตาไปด้วย

เธอมองที่เฉินลู่เพื่อบอกเขาว่าสวีซุ่ยหนิงกำลังร้องไห้

แต่เฉินลู่ไม่มีปฏิกิริยา

สวีซุ่ยหนิงทั้งโกรธทั้งเสียใจ เธอไม่รู้ว่าจะระบายอย่างไร สักพักเธอตะโกนเรียกพนักงานเพื่อจะสั่งเหล้าหลายๆ ชนิด

จางอวี้ไม่เห็นด้วยจึงพูดว่า "ดื่มผสมกันมั่วแบบนี้ ระวังพรุ่งนี้จะปวดหัวเอา"

“ในเมื่อจะต้องเป็นคู่ผัวเมียกับเจียงเจ๋อในโลกแห่งวิญญาณแล้ว ฉันจะสนใจเรื่องปวดหัวไปทำไม? ชีวิตนี้ได้มาพัวพันกับเจียงเจ๋อก็เหมือนตายทั้งเป็นแล้ว งั้นฉันขอเลือกตายๆ ไปเลยดีกว่า” สวีซุ่ยหนิงพูดอย่างท้อใจ

เฉินลู่มองดูเธออย่างเย็นชา

ถ้าเธอเกิดดื้อรั้นขึ้นมา แม้แต่จางอวี้ก็เอาเธอไม่อยู่ ในไม่ช้าเธอก็ดื่มจนเมามายไม่รู้ทิศรู้ทาง และดวงตาของเธอก็เริ่มพร่ามัว จางอวี้ที่ถูกเธอบังคับให้ดื่มเป็นเพื่อนเริ่มเวียนหัวนิดหน่อยแล้ว

“คิดเงิน” จางอวี้พูด

เฉินลู่พูดเบาๆ “ฉันจะไปส่งพวกคุณเอง”

สวีซุ่ยหนิงเดินโซซัดโซเซ เฉินลู่จะไม่เข้าไปพยุงเธอก็ไม่ได้

จางอวี้เริ่มสร่างเมาขึ้นมากแล้ว เธอจึงพูดขอบคุณเขาอย่างสุภาพ "ถ้าอย่างนั้นรบกวนไปส่งพวกเราด้วยนะคะ และขอบคุณที่ไม่ถือสาเรื่องไร้สาระของเธอในวันนี้นะคะ"

เฉินลู่พูดทันทีว่า “ไม่ต้องขอบคุณหรอก”

เขาวางสวีซุ่ยหนิงลงบนเบาะด้านข้างคนขับ และหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไป

เฉินลู่คาดเข็มขัดนิรภัยและจัดทรงผมที่ยุ่งเหยิงให้เธอ จากนั้นก็เดินมานั่งที่เบาะคนขับ

จางอวี้ที่มองดูพวกเขาจากด้านหลังรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ อยู่เสมอ

……

เฉินลู่ไปส่งจางอวี้ก่อน เมื่อแม่ของจางอวี้เห็นเขาจึงได้เข้ามาพูดคุยกับเขาอย่างกระตือรือร้นอยู่พักหนึ่ง

ก่อนที่เขาจะกลับมาขึ้นรถสวีซุ่ยหนิงก็ตื่นแล้ว แต่ตาของเธอยังพร่ามัวอยู่

เธอขยับไปโดนวัตถุมีคมเข้าที่เอวของเธอ เธอเสียสติ และเธอก็เริ่มพูดจาหาเรื่องจับผิด "นายอยากให้ฉันตายเร็วกว่านี้ใช่ไหม?"

เฉินลู่เหลือบมองเธอ “อย่าหาเรื่อง”