อ่านสรุป บทที่ 66 จาก เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดย จิ่นอวิ๋น
บทที่ บทที่ 66 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการโต้แย้ง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จิ่นอวิ๋น อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนนี้สวีซุ่ยหนิงก็อย่างต่างประเทศมาได้หลายเดือนแล้ว
เพียงแต่ในตอนนี้โลกเป็นเหมือนหนึ่งหมู่บ้าน มีบริษัทมากมายที่ร่วมงานกันแบบไร้พรมแดน สวีซุ่ยหนิงที่ทำงานในบริษัทโฆษณาก็บังเอิญเจอคนรู้จัก
ลั่วจือเห้อกำลังคุยกับเจ้านายของเธอจากระยะไกล เธอมองจากไกลก็รู้แล้วว่าเป็นเขา แต่เขามองอยู่หลายครั้งถึงจำได้ว่าเป็นเธอ
ที่จริงสวีซุ่ยหนิงไม่ค่อยอยากปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มเขาเท่าไหร่ แต่ในเมื่อมองเห็นแล้ว ก็คงต้องไปทักทายสักหน่อย
ลั่วจือเห้อเอ่ย "ที่แท้ก็มาทำงานที่ต่างประเทศเหรอเนี่ย"
สวีซุ่ยหนิงพยักหน้า "ที่นี่ดีมาก ฉันเลยแพลนที่จะอยู่ต่ออีกหน่อย"
ที่จริงลั่วจือเห้อไม่ถือว่าสนิทกับเธอมาก แต่ในเมื่อได้เจอคนรู้จักในต่างประเทศ ทั้งสองจึงนัดไปทานข้าวกัน
ระหว่างทานข้าว คนในครอบครัวของลั่วจือเห้อโทรมาหลายครั้ง
สวีซุ่ยหนิงพยายามลดการแสดงตัวลง
เมื่อลั่วจือเห้อวางสาย ก็ยังคงแสดงท่าทางที่เหมือนจะปวดหัว
สวีซุ่ยหนิงถามขึ้น "นายเป็นอะไร"
"ครอบครัวบังคับให้ฉันหาคู่ชีวิต" ลั่วจือเห้อตอบอย่างเบื่อหน่าย "ฉันยังไม่สามสิบเลยนะ คนเขาต่างคิดว่าฉันจะไปออกบวชเป็นพระซะแล้ว"
สวีซุ่ยหนิงเอ่ย "ได้ยินว่านายกับเสิ่นเจวียนคุยกันได้ดีไม่ใช่เหรอ "
"ฉันมองเธอเป็นน้องสาวเท่านั้น" ลั่วจือเห้อรู้สึกว่าคำพูดเธอน่าขำมาก "ไม่อย่างนั้นเรื่องที่เธอไล่จีบเฉินลู่ ฉันก็ไม่สามารถอยู่แบบสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ เพราะผู้ชายที่ไหนจะยอมรับได้ที่ตัวเองโดนสวมเขา"
คำว่าเฉินลู่สองคำ ทำให้สวีซุ่ยหนิงขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง เรื่องมีดปลอม ดูเหมือนเขาไม่ได้คิดจะสืบหา เพียงแต่ในใจเธอยังไม่สามารถสงบลงได้ เกรงว่าถ้าวันไหนเขานึกขึ้นมาได้ จะไม่ยอมปล่อยเธอไป
ลั่วจือเห้อเห็นสีหน้าของเธอ ก็ค่อยๆคาดเดาเรื่องราวได้ จึงเอ่ยขึ้น "โจวอี้หย่าแล้ว แบ่งเงินไปได้ไม่น้อย ชายชราคนนั้นใจกว้าง ไม่รู้ว่าเฉินลู่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยไหม"
สวีซุ่ยหนิงเอ่ยอย่างมีนัย "น่าจะนะ เฉินลู่ดีกับเธอตลอด"
เมื่อคิดดูแล้วจึงถามขึ้น "ช่วงนี้เจียงเจ๋อตามหาฉันอยู่รึเปล่า"
จางอวี้ส่งข้อความใหม่ล่าสุดมา :หนิงหนิง โจวอี้หย่าแล้ว เป็นแม่ม้าย แถมยังจะโพสต์โชว์ของว่าได้รับจากแฟนเก่าลงเวยป๋อแบบอ้อมๆอีก เธอคิดว่าแฟนเก่าเขาเป็นใครล่ะ ไม่แน่ว่าสอคนนั้นอาจจะกลับมาคุยกันอีกก็ได้
สวีซุ่ยหนิงก็ไปเหลือบมองผ่านๆ เธอยังเจอกับคนที่ไม่ถือว่าหล่อในต่างประเทศอีก ผ่านไปไม่นานก็ลองคบหากับคนนั้น
เขาดูหล่อเหล่าก็คือหล่อเหลาจริงๆ แต่ในแง่ของบุคลิกภาพสามมุมมอง[1] ชาวจีนดั้งเดิมอย่างสวีซุ่ยหนิงยังห่างไกลจากเขามาก หลังจากผ่านไปเกือบครึ่งเดือน ทั้งสองก็แยกทางกันโดยไม่รั้งกันไว้
จางอวี้ชื่นชมสวีซุ่ยหนิงที่คบหาผู้ชายได้หลายสไตล์
นานมากแล้วที่ไม่ได้เห็นสวีซุ่ยหนิงอยู่กับเธอ ซึ่งก็ต้องมีคนถามไถ่มากหน่อยเป็นธรรมดา "เพื่อนสนิทคนสวยเธอไปไหนแล้ว ทำไมไม่เห็นนานแล้ว"
จางอวี้ตอบ "ไป ไป ไป อย่ามาเบี่ยงเบนความสนใจเธอ ตอนนี้เธอไม่โสดแล้ว ไม่มาเหลียวมองพวกนายหรอก"
ตั้งแต่ซ่งเยี่ยน เธอก็ไม่กล้าผลักผู้ชายคนไหนให้สวีซุ่ยหนิงอีก ทุกคนที่เธอดันให้ไม่มีใครเข้าตาเธอเลย
[1]บุคลิกภาพสามมุมมองคือ โลกทัศน์ ค่านิยม มุมมองชีวิต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...