เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 73

สรุปบท บทที่ 73: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน

สรุปเนื้อหา บทที่ 73 – เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน โดย จิ่นอวิ๋น

บท บทที่ 73 ของ เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ในหมวดนิยายการโต้แย้ง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จิ่นอวิ๋น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลังจากที่พี่เขยเห็นเฉินลู่ เขาเอ่ยปากชมแทบจะในทันที "หนิงหนิง แฟนหนุ่มของเธอดูดีมาก"

เฉินลู่ยิ้มให้เขาอย่างเหินห่าง และกล่าวทักทายเพียงหนึ่งประโยคเท่านั้น ไม่มีคำอื่นใดอีก

พี่สาวที่อยู่ด้านข้างเอ่ยปากให้เขาเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้า "แฟนของหนิงหนิงเขาโลกส่วนตัวสูง คุณอย่าไปทำตัวโอเวอร์เข้าล่ะ"

"รับทราบครับผม" พี่เขยยิ้มด้วยท่าทีเขินอายต่อสวีซุ่ยหนิง "น้องสาว น้องเขย เป็นพี่ที่วู่วาม ขอโทษด้วย"

สวีซุ่ยหนิงรีบโบกไม้โบกมือ เธอเอ่ย "ไม่เลยพี่ ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ใช่ความผิดของพี่เขยเลย"

เมื่อเอ่ยอย่างจริงจัง ปัญหาก็ยังคงเป็นที่ท่าทีของเฉินลู่

ไม่ช้า พี่เขยก็เดินไปพูดคุยกับญาติคนอื่นๆ แต่เขาก็ยังไม่ยอมให้พี่สาวล้างจานล้างชาม "คุณทำงานหนักทุกวัน ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้หยุดพักผ่อนในวันเกิดของคุณยาย จะแย่งกันล้างจานทำไมเล่า?"

คุณอาเองก็รู้สึกว่าลูกเขยของเธอนั้นนึกถึงลูกสาวของตนมากเกินไปแล้ว เธอจึงถอนหายใจและเอ่ย "เจียจวิ้น งานล้างจานไม่เหนื่อย แกไม่ต้องมาแย่งกันทำ งานแกเองก็เหนื่อยจะแย่แล้ว"

เธอชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดและท้ายที่สุดก็เกลี้ยกล่อมเขาจนได้

เขาเป็นคนอารมณ์ดีมาก ทุกคนในครอบครัวต่างก็ชอบเขา ลูกพี่ลูกน้องตัวน้อยก็เกาะแกะอยู่แค่กับเขา ว่ากันว่าเด็กน้อยมักจะดูคนออก เธอไม่กล้าเข้ามาเกาะแกะเฉินลู่เลยแม้แต่น้อย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่เขย เธอนั้นกล้าพูดกล้าคุย อ้าปากก็ขออั่งเปาจากพี่เขย

"พี่เขย พี่จะให้หรือไม่ให้?"

"ให้ ให้ครับ ให้"

เหล่าผู้เฒ่าต่างพากันหัวเราะ

นี่เป็นภาพครอบครัวสุขสันต์

เฉินลู่เดินเข้ามาพร้อมกับเธอ เขาเอ่ย "พี่เขยคนนั้นของเธอ เงื่อนไขในชีวิตของเขาคงจะไม่ดีพอ"

สวีซุ่ยหนิงชำเลืองมองเขา

เฉินลู่กล่าวอธิบาย "หากว่าเงื่อนไขในชีวิตไม่ดี ความมั่นใจในตัวเองนั้นต่ำต้อยและรู้สึกด้อยกว่าคนอื่น เขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้คนในครอบครัวเธอพอใจ"

สวีซุ่ยหนิงจ้องมองเขาและขมวดคิ้วแน่น "แล้วทำไมนายถึงไม่คิดว่าเป็นเพราะความรัก?"

เฉินลู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "เธอจะคิดแบบนั้นก็ได้ แต่ในการกระทำแบบนี้นั่นอาจจะไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริง ความรักอาจจะเป็นส่วนหนึ่ง แต่มันไม่ใช่ทั้งหมด"

สวีซุ่ยหนิงเพียงเอ่ยว่า "ตราบใดที่เป็นเรื่องดี ทำไมต้องถามหาเหตุผล? นายคิดว่าฉันกำลังเปรียบเทียบนายกับเขางั้นเหรอ? อันที่จริงก็ใช่ ฉันคิดว่าพี่เขยเขาดีกว่านาย ในอนาคตหากฉันแต่งงาน ฉันเองก็จะหาผู้ชายแบบนี้"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน