เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 99

สรุปบท บทที่ 99: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน

ตอน บทที่ 99 จาก เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 99 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการโต้แย้ง เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน ที่เขียนโดย จิ่นอวิ๋น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ที่สวีซุ่ยหนิงบอกว่าไป ไม่ได้หมายถึงแค่ความหมายโดยตรงเท่านั้น แต่ยังหมายถึงไปจากเมืองa กลับไปเมืองที่เธอพักอยู่

การ 'จากไป' ในครั้งนี้คงหมายถึง 'ตัดขาด' ไปโดยไม่หวั่นเกรง ตัดทางเดินกลับของตัวเอง ไม่มีทางที่จะเหลือเยื่อใย

ที่จริงสวีซุ่ยหนิงก็กำลังบังคับเฉินลู่ไปด้วย ทุกก้าว ผลลัพธ์ไม่ออกมาดีไปเลย ก็แย่ไปเลย

มีวินาทีหนึ่งที่เฉินลู่แอบรู้สึกว่าสวีซุ่ยหนิงก็คือเด็กนิสัยเสียที่ไม่ยอมให้เฉินลู่ใช้ชีวิตอย่างผาสุก

เหมือนกับเด็กอายุสิบกว่าขวบคนนั้น ที่สวมกระโปรงสีขาว รองเท้าหนังเงาวับ กำลังขมวดคิ้ว ชี้นิ้วมาที่เขา แต่หันไปเอ่ยกับเด็กอีกคน: "ถ้าเกิดเธออยากเล่นกับฉัน เธอต้องห้ามเล่นกับเขา"

ตอนนั้นเฉินลู่มองเธอด้วยความโมโห

แต่เธอก็แย่งเพื่อนเล่นคนเดียวของเขาไป ปล่อยให้เขาต้องจมดิ่งลงไปในความเงียบเหงา

เฉินลู่เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ดังนั้นเขาก็เลยติดตามเธออยู่หลายปี หวังว่าจะมีสักวัน ที่เขาจะได้สั่งสอนเธอ

เขาหวังว่าจะมีสักวัน เขาจะมัดเธอไว้กับเก้าอี้ จากนั้นก็ค่อยๆ กรีดเนื้อเธอ ปล่อยให้อยู่ไม่สู้ตาย

ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่ง เธอจะชี้เขามาจากที่ไกลๆ แล้วหันไปบอกกับเพื่อนที่อยู่ข้างๆ: "คนนั้นแอบชอบฉันมานานมาก เขาตามฉันตลอด ไม่รู้เพราะว่าหน้าตาน่าเกลียดหรือเปล่า หน้ากากอนามัยก็ไม่กล้าถอด นี่ นายน่ะมั่นใจหน่อยสิ ไม่แน่ว่าความน่าเกลียดของนายอาจจะเป็นแบบที่ฉันชอบก็ได้นะ"

ดังนั้นก่อนหน้านี้ที่สวีซุ่ยหนิงเอ่ยเรื่องขึ้นมา เฉินลู่ถึงพูดให้เธอมั่นใจ

ตอนนั้นเขาแค่อยากฆ่าเธอ แต่ไม่มีเหมือนตอนนี้ ฆ่าเธอยังไม่น่าสนใจเท่าทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ

เฉินลู่ไม่ยอมตามใจสวีซุ่ยหนิง แต่ยังคิดถึงความรู้สึกตอนได้อยู่ในตัวเธอ

เธอกดเปลี่ยนเป็นโหมดเครื่องบิน

คำพูดของเขา เธอเองก็ไม่กล้าเชื่อมันทั้งหมด เป็นไปได้มากว่าเฉินลู่พยายามจะพูดเอาใจไม่ให้เธอโวยวาย จากนั้นถึงค่อยกลับคำพูด หลอกเธอนั้นง่ายจะตาย

จนกระทั่งเธอได้รับข้อความจากจางอวี้ว่าเฉินลู่ต้องไปทำงานต่างเมือง สวีซุ่ยหนิงก็รู้ในทันทีว่าเฉินลู่หลอกเธอ เขานั้นต้องการห้ามไม่ให้เธอโวยวายจริงๆ ด้วย

ส่วนเธอเองก็นับได้ว่ารู้จักเขาดี เมื่อไหร่ที่เจอปัญหา เขามักจะใช้วิธีเย็นชาแบบนี้แก้ไข วิธีการหลอกล่อแบบนี้ ถ้าเกิดไม่มีความจำเป็น เขาก็คงไม่มีทางติดต่อเธอมา ถ้าเกิดว่าอยากเจอเธอ ก็คงใช้ข้ออ้างว่างานยุ่ง ต้องไปทำงานต่างเมือง ไม่มีเวลาคุยกับเธอ

สวีซุ่ยหนิงโกรธเฉินลู่จนร้องไห้ออกมา เธอรู้สึกปวดใจยิ่งกว่าเดิม คนที่ชอบให้ความหวังคนอื่นไม่แล้วยอมทำตามสัญญา ที่จริงบอกตัดขาดออกมาตรงๆ เลยยังดีกว่า

จางอวี้ยังเอ่ยแทนเฉินลู่ด้วยความหวังดี: "ครั้งนี้อาจจะยุ่งจริงๆ ก็ได้ เพราะเขาต้องบินไปขั้วโลกตอนกลางคืน"

สวีซุ่ยหนิงเอ่ยในใจ รีบไปต่างหากที่มีพิรุธ ทุกครั้งที่เฉินลู่ไม่อยากทำตามคำขอของเธอ เขาจะรีบจากไปโดยเร็ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน