เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1006

ตอนที่ 1006: สมบัติในตำนาน

ตาของหงเหลียนแข็งทื่อทันทีเมื่อเห็นรุยจินเอาชุดเกราะสีแดงออกมา นางจ้องตาไม่กระพริบไปที่มันและปิ่นปักผมสีแดงที่งดงาม

นางสาบานได้เลยว่านี่เป็นครั้งแรกที่นางได้เห็นของทั้งสองชิ้นนี้ แต่นางก็รู้สึกถึงความคุ้นเคยกับเกราะและปิ่นปักผมนี้ ในความน่าเหลือเชื่อนี้ นางรู้สึกถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดแบบแปลก ๆ ต่อสิ่งของ 2 ชิ้นนี้ เหมือนกับว่าเกราะขนนกนี้และปิ่นปักผมเคยเป็นของนางมาก่อน

หงเหลียนจ้องตาไม่กระพริบไปที่เกราะขนนกที่อยู่ในมือของรุยจิน สายตาของนางมองไปในขณะที่นางคิดหนักและนานว่านางเคยเห็นของพวกนี้ที่ไหน เช่นเดียวกันที่คิดว่าทำไมนางถึงได้คุ้นเคยกับของพวกนี้นัก

ทันใดนั้นเอง ความทรงจำที่ถูกขังอยู่ก็ปรากฏออกมา ข้อมูลจากความทรงจำที่สืบทอดมาของนางก็พุ่งพวยออกมา ซึ่งทำให้นางเข้าใจทันที่ว่าสิ่งของเหล่านี้คืออะไรและทำใมนางถึงได้คุ้นกับสิ่งของพวกนี้นัก

“นะ นะ นี่เป็นสมบัติในตำนานของตระกูลฟีนิกซ์เพลิงเทวะของข้า เกราะขนนกเทพเพลิงและปิ่นเทพเพลิง” หงเหลียนร้องออกมาอย่างไม่รู้ตัว ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เพราะว่าตระกูลฟีนิกซ์เพลิงเทวะและตระกูลมังกรได้หายไปจากโลกแล้ว สมบัติทั้งสองอย่างนี้ก็น่าจะหายไปกับตระกูลด้วย ดังนั้นพวกมันจึงไม่น่าออกมาปรากฎบนโลกนี้ได้อีกครั้ง รุยจินกำลังถือของทั้งสองสิ่งนี้อยู่ซึ่งมันทำให้นางเหลือเชื่อ

“ถูกต้อง นี่เป็นสมบัติในตำนานของตระกูลเจ้า เกราะขนนกเทพเพลิงและปิ่นเทพเพลิง หงเหลียน ข้าจะให้ของสองสิ่งแก่เจ้าตอนนี้” รุยจินยื่นมือของเขาออกไปพร้อมกับส่งสิ่งของเหล่านี้ให้

หงเหลียนค่อนข้างอึ้ง นางไม่อยากจะเชื่อว่าของเหล่านี้ปรากฏอยู่ต่อหน้านาง นางยื่นมือออกไปรับอย่างไม่รู้ตัว มือของนางสั่นในขณะที่นางรับสิ่งของมาจากรุยจิน นางไม่ได้ละสายตาจากของสองสิ่งนี้เลยตลอดที่คุยกัน

สักพักต่อมา หงเหลียนก็สงบลง นางละสายตาจากสิ่งของแล้วจ้องเขม็งไปที่รุยจิน “รุยจิน เจ้าไปได้สมบัติในตำนานของตระกูลข้ามาจากที่ไหนกัน ? ไม่ใช่ว่าสหายร่วมตระกูลของข้าเอามันไปด้วยตอนที่พวกเขาหายไปเมื่อหลายปีก่อนแล้วหรือ ? “

“ไม่ มันไม่ใช่แบบนั้น” รุยจินส่ายหน้าแล้วพูดต่อ “หงเหลียน ลองดูดี ๆ และดูว่าสมบัติเหล่านี้เหมือนกับสมบัติที่อยู่ในความทรงจำที่ได้รับการถ่ายทอดมาของเจ้าหรือเปล่า”

หงเหลียนมองไปที่รุยจินอย่างสงสัย ในขณะที่นางหลับตาช้า ๆ นางสัมผัสถึงสมบัติทั้งสองอย่างตั้งใจ

นางลืมตาเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ตาของนางส่องสว่างสดใสจนดูเหมือนจะโปร่งแสง และความตกใจและเหลือเชื่อก็แทนที่อารมณ์ก่อนหน้านี้ของนาง

“พลังงานดั้งเดิม นี่มันพลังงานดั้งเดิม เป็นไปได้ยังไง ? พลังงานดั้งเดิมมาอยู่ในสมบัติในตำนานของตระกูลข้าได้อย่างไร ? ” หงเหลียนร้องออกมาอย่างควบคุมไม่ได้อีกครั้ง ความตกใจของนางพุ่งจนไปถึงขีดสุด

นางเกิดและเติบโตมาในมิติของวัตถุเซียน แต่ความทรงจำที่ได้รับการถ่ายทอดมาของนางก็มีข้อมูลที่ซ่อนไว้เกี่ยวกับโลกอยู่มาก นางรู้ว่าพลังงานดั้งเดิมคืออะไรด้วยเช่นกัน มันเป็นอะไรที่ทำให้เซียนราชายังน้ำลายไหล มีเพียงผู้ที่เหนือไปกว่าเซียนจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถควบคุมมันได้

“รุยจิน เกิดอะไรขึ้นกัน ? ทำไมพลังงานดั้งเดิมถึงมาอยู่ในสมบัติในตำนานของตระกูลข้าได้ ? นี่เป็นอะไรที่แตกต่างจากที่ข้าจำได้ในความทรงจำที่ได้รับการถ่ายทอดมาของข้า แล้วเจ้าไปได้สมบัติ 2 ชิ้นนี้มาจากไหนกัน ? ” หงเหลียนจ้องไปที่รุยจินอย่างหมดความอดทน นางต้องการรู้คำตอบให้เร็วที่สุด

รุยจินไม่ได้รีบตอบ แทนที่กัน เขาหันไปที่หมู่เมฆที่เหมือนกำลังมีไฟลุกอยู่ช้า ๆ เขาพูดอย่างช้า ๆ และสงบ “หงเหลียน ข้าได้พบกับพยัคฆ์ปีกเทวะมา”