ตอนที่ 1035: ความรู้สึกของซาร์ ไคยุน
หลังจากที่ซาร์ ไคยุนเก็บความรู้สึกในใจมานาน ในที่สุดมันก็ระเบิดออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง ความนุ่มนวลและความดื้อรั้นที่ไม่เคยเปลี่ยนของนางได้สั่นไหวจิตใจของเฮาหวู่อย่างมาก
“ไคยุน มันเป็นข้าเองที่ไม่มีสิทธิ์ที่จะเจอกับเจ้า ข้าไม่มีสิทธิ์ที่จะพบเจ้า ข้าเป็นคนที่ไม่สามารถชดเชยให้เจ้าได้ มันคือข้าเอง” เฮาหวู่สะอื้นอย่างเจ็บปวดในขณะที่เขาหลับตา ความโศกเศร้าเต็มไปทั่วใบหน้าของเขา
เลือดสีสดไหลออกมาจากมุมปากของซาร์ ไคยุนอย่างต่อเนื่อง นางยกมือที่ขาวเหมือนหยกของนางขึ้นมา แตะบนใบหน้าที่เปียกชุ่มของเฮาหวู่อย่างช้า ๆ ตาของนางไม่เย็นชาและไร้อารมณ์เหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป แทนที่กัน มันเต็มไปด้วยความอ่อนโยน นางพูดอย่างนุ่มนวล “เฮาหวู่ ข้าไม่โทษเจ้า ข้าไม่เคยโทษเจ้าและไม่เคยโกรธเจ้า เพราะว่าตอนนั้น ต่อหน้าตระกูลของข้า เจ้าไม่มีพลังพอที่จะต่อต้านได้ แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการหมั้นหมายของครอบครัวข้าได้”
“แต่มันต่างไปแล้วในตอนนี้ พวกเราทั้งคู่แข็งแกร่งมากแล้วในตอนนี้ พวกเราทั้งคู่มีอำนาจที่จะพูดและตัดสินใจต่อหน้าตระกูล เฮาหวู่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ารอเจ้ามาตลอดหลายปีนี้ รอที่จะได้อยู่กับเจ้า รอที่จะได้ใช้วันเวลาอย่างอิสระเหมือนก่อนหน้านี้ เจ้าปรารถนาที่จะอยู่กับข้าหรือไม่ตอนนี้ ? ” ซาร์ ไคยุนจ้องอย่างดื้อรั้นไปที่เฮาหวู่ นางตั้งหน้าตั้งตารอ
ในตอนนี้เอง ท้องฟ้าก็เงียบอย่างผิดปกติ นอกเหนือจากลมแรง ก็มีเพียงเสียงของเฮาหวู่และซาร์ ไคยุนเท่านั้น
เซียนผู้คุมกฎทั้งหมดจากตระกูลทั้งแปดบินมา พวกเขายืนยู่เงียบ ๆ ไกล ๆ ในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ท่าทางของพวกเขาทั้งหมดสับสน ในขณะที่บางคนในกลุ่มจ้องเขม็งไปที่ซาร์ ไคยุน
น้อยคนนักในกลุ่มที่จะรู้เรื่องอดีตของซาร์ ไคยุน พวกเขาทั้งหมดพบว่ามันเหลือเชื่อที่ความรักของหัวหน้าตระกูลที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาที่มีให้เฮาหวู่นั้นลึกซึ้งเพียงใด และมันก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยหลังจากผ่านไปหลายพันปี
ซาร์ วีมอสยืนอยู่กับเซียนผู้คุมกฎหลายคนของตระกูลซาร์ ในขณะที่พวกเขาจ้องไปที่สองคนด้วยอารมณ์ที่สับสน ความเสียใจปรากฎขึ้นมา
ในตอนนั้น พวกเขาไม่สนใจคำขอร้องอย่างเจ็บปวดของซาร์ ไคยุน และบังคับให้พวกเขาทั้งสองแยกจากกัน นี่เป็นเพราะเฮาหวู่เป็นแค่ทหารรับจ้างที่มีพรสวรรค์เล็กน้อย เขาเดินทางไปทั่วทวีปอย่างไม่มีหลักแหล่ง และเขาไม่มีพื้นฐานที่ดี คนแบบนั้นจะมาเตะตาตระกูลซาร์ที่ควบคุมหนึ่งในเจ็ดเมืองหลวงได้อย่างไร ?
ในขณะเดียวกัน ซาร์ ไคยุนนั้นเป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดของตระกูล นางมีพรสวรรค์ ฉลาด และงดงามมาก หัวหน้าตระกูลคนก่อนเห็นว่านางคือสมบัติของตระกูล พวกเขารักนางมาก แต่พวกเขาจะยอมให้คนของตระกูลที่น่าประทับใจขนาดนี้ไปแต่งงานกับทหารรับจ้างที่ไม่มีแม้แต่บ้านได้อย่างไร ? ดังนั้นเรื่องแบบนี้จึงเกิดขึ้น
อย่างไรก็ตาม ตระกูลซาร์ไม่คิดเลยว่าทหารรับจ้างที่ถูกมองว่ามีพรสวรรค์เพียงเล็กน้อยจะมีศักยภาพที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ เขาได้กลายเป็นหนึ่งในจอมยุทธที่สุดยอดของทวีปในรอบหลายพันปีและกลายเป็นคนที่ตระกูลซาร์ยังจำเป็นต้องมองว่าสำคัญ
อย่างไรก็ตาม ตระกูลซาร์ก็ได้ทำหลายอย่างที่ไม่สามารถชดเชยได้ให้กับเฮาหวู่ไป หลังจากความผิดพลาดที่พวกเขาได้ทำไปแล้ว มันก็ยากมากที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ตามมา ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเฮาหวู่ถึงอยู่ที่จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์อยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลซาร์นั้นยังคลุมเครือ มันไม่แน่ว่าความสัมพันธ์นั้นคือมิตรหรือไม่
อีกทั้ง ซาร์ วีมอสยังรู้ถึงความเกี่ยวข้องของเฮาหวู่ด้วย เขามีพลังพอที่จะแก้แค้นตระกูลซาร์ได้มาหลายปีแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่เคยทำมัน ทั้งหมดเป็นเพราะซาร์ ไคยุน
เจี้ยนเฉินเก็บยุทธภัณฑ์จักรพรรดิและลอยอยู่กลางอากาศโดยไม่มีพลังแห่งการมีอยู่เหมือนคนปกติ เขาจ้องอย่างเงียบ ๆ ไปที่คนทั้งสองด้วยอารมณ์สับสนที่อยู่ในตาของเขา ตาของเขาเป็นประกายในขณะที่เขากำลังคิดถึงบางอย่าง
รุยจิน หงเหลียน เฮยยู่และผู้พิทักษ์ทั้งสี่ของนิกายดาบโลหิตอยู่เงียบ ๆ กับเจี้ยนเฉิน
เฮาหวู่หลับตาอย่างเจ็บปวดอีกครั้ง ในขณะที่เขาฟังซาร์ ไคยุน เขาไม่ได้ตอบกลับแม้จะผ่านไปนานแล้ว
ซาร์ ไคยุนจ้องไปที่เขานานมาก ก่อนที่นางจะสลดใจ น้ำตาไหลอาบแก้มนางอย่างควบคุมไม่ได้ “เฮาหวู่ ข้ารู้ว่าเจ้ายังรักข้าอยู่ เจ้ารักข้ามาตลอด ใช่หรือไม่ ? “
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...