เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1040

ตอนที่ 1040: โถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่ม

ในขณะที่น้ำสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ดาดฟ้าที่เจี้ยนเฉินอยู่ก็เริ่มโคลงเคลงอย่างรุนแรง

เหตุการณ์ที่เกิดกะทันหันนี้ทำให้เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ตกใจ พวกเขาหยุดดื่มทันที ใบหน้าของกวานหยูไค่บิดเบี้ยว และเขาก็สร่างเมาทันที

เรือเริ่มที่จะโคลงแรงมากขึ้นมากขึ้น ซึ่งทำให้มันยากที่จะทรงตัวอยู่ได้ โต๊ะที่อยู่บนดาดฟ้าก็เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรงด้วย ในขณะที่มีจานแตกเกลื่อนกลาดอยู่บนดาดฟ้า

“เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมจู่ ๆ เรือถึงได้โคลงเคลงแรงขนาดนี้ ? เรือกำลังจะล่มหรือ ? ” กวานหยูไค่ตะโกนออกมา เขามองไปรอบ ๆ อย่างสนใจ สถานการณ์ในตอนนี้ทำให้สับสน

หยางหลิงตื่นตัวขึ้นทันที และความมึนเมาของเขาก็หายไปเช่นกัน ตาของเขาลุกโชนในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ และเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ทุกเมื่อ

โหยวเยว่กอดแขนของเจี้ยนเฉินเอาไว้ แต่นางก็ดูสงบใจ มันเหมือนว่ายังไงนางก็คงปลอดภัยแม้แต่ท้องฟ้าจะถล่มทลายลงมา ตราบใดที่นางยังอยู่ข้างเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินวางจอกสุราลงช้า ๆ ในขณะที่ยืนอยู่เฉย ๆ ที่ดาดฟ้า เขาขยายพลังแห่งการมีอยู่ของเขาออกไปซึ่งมันก็ขยายไปถึงพื้นน้ำอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ตกใจขึ้นมาทันที ความเหลือเชื่อปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาพูดกับกวานหยูไค่และหยางหลิง “ไปจากเรือและไปติดต่อกลาสีเรือ บอกให้พวกเขาเทียบท่าเดี๋ยวนี้” หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินก็บินขึ้นไปที่ท้องฟ้าพร้อมกับโหยวเยว่เหนือพื้นร้อยเมตร

แม้ว่ากวานหยูไค่และหยางหลิงจะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบันเลย แต่พวกเขาก็จำเป็นต้องทำตามเจี้ยนเฉิน ทั้งสองไปที่ใต้ดาดฟ้าทันทีเพื่อที่จะไปติดต่อกับกลาสี จากนั้นพวกเขาก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วออกจากเรือไป

เฮยยู่และหงเหลียนก็ไปที่กลางอากาศและไปหยุดอยู่เหนืออากาศร้อยเมตรที่ด้านหลังของเรือ พวกเขารวมตัวกันอยู่กับเจี้ยนเฉินและมองลงไปที่ผิวของแม่น้ำ

ระดับน้ำของแม่น้ำน้ำหอมสูงขึ้นเรื่อย ๆ มันไหลไปที่ฝั่งและกระจายออกไปไกล ในตอนนี้เอง ระดับน้ำทำให้ผู้คนที่อยู่ทั้งสองฝั่นน้ำแตกตื่น คนที่แข็งแกร่งบางคนเริ่มที่จะปีนขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่รอบ ๆ พวกเขา

เรือที่อยู่กลางแม่น้ำก็เริ่มที่จะล่มและจมไปทีละลำ กลาสีของเรือกระโจนออกมา พวกเขากำลังว่ายน้ำไปที่ฝั่งด้วยความสับสนและความแตกตื่น

ซ่า ! ทันใดนั้นเอง น้ำก็ระเบิดออกมา ซึ่งทำให้เกิดคลื่นใหญ่กว้างเป็นพันเมตร ทันใดนั้นเอง โถงศักดิ์สิทธิ์สีขาวเงินก็ค่อย ๆ โผล่พ้นน้ำขึ้นมา ในขณะที่มันเป็นประกายกับแสงไฟ มันก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้าพร้อมทั้งน้ำที่พุ่งออกมาจากมัน

“นี่มันคืออะไรกัน ? ” กวานหยูไค่นิ่งอึ้ง เขาจ้องไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์สีขาวเงินที่พุ่งขึ้นไปในอากาศ ความตกใจปรากฏอยู่ที่ใบหน้าของเขา หยางหลิงที่ลอยอยู่ข้าง ๆ เขาก็ตาโตด้วย พวกเขาไม่รู้จักโถงศักดิ์สิทธิ์ด้วยความรู้ของพวกเขาในตอนนี้

โถงศักดิ์สิทธิ์พุ่งขึ้นไปที่อากาศในขณะที่มันเปล่งแสงสีเงินสลัวสลัวออกมา ความศักดิ์สิทธิ์แผ่กระจายไปทั่วโถง เหมือนว่ามันทำให้คืนที่มืดมิดสว่างจนเหมือนเวลากลางวัน

ฝั่งที่เคยมีเสียงดังก็เงียบลงทันที ทุกคนจ้องตาค้างไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังเปล่งแสงในขณะที่มันลอยอยู่ในท้องฟ้า ไม่มีใครสนใจระดับน้ำที่จู่ ๆ ก็เพิ่มขึ้นอีกต่อไป