เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1077

ตอนที่ 1077: กับดักในหอยามะ (2)

ไป๋เต๋าไล่ตามชายชุดดำทั้งสิบเอ็ดคนที่ออกไปจากเมืองเฮลไฟร์ไปอย่างรวดเร็วไป แม้ว่าพวกเขาจะปะทะกันแค่ 2 ครั้งในเมือง แต่มันก็ทำให้เกิดความวุ่นวายใหญ่โต ทุกคนในเมืองตื่นตะหนก มีเซียนสวรรค์หลายคนรีบบินมาที่ซึ่งตระกูลเมฆโลหิตเคยตั้งอยู่และอยากที่จะมาดูการต่อสู้ระหว่างจอมยุทธเพื่อเป็นระโยชน์ในการฝึกในภายภาคหน้าของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้เห็นอะไร เมื่อพวกเขามาถึงที่ซากปรักหักพังของตระกูลเมฆโลหิตก็ไม่มีใครอยู่แล้ว แม้แต่เชื้อสายของตระกูลไป๋ที่เคยอยู่ตรงนี้มาตลอดก็ได้หายไปแล้ว

ในช่วงเวลานี้ เสียงการต่อสู้ที่ดังไปทั่วทั้งเมืองพร้อมกับการหายไปของทายาทตระกูลไป๋ทำให้คนเมืองเกิดความสงสัยในใจมาก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เกิดข่าวลือต่าง ๆ มากมาย

“ทายาทตระกูลไป๋ฆ่าลูกศิษย์ของผู้พิทักษ์จักรพรรดิโม่เจียน ผู้พิทักษ์จักรพรรดิได้ไปรวบรวมพวกมาเพื่อที่จะมาจับเขา…”

“ทายาทตระกูลไป๋ได้ทำให้จอมยุทธชั้นยอดหลายคนโกรธที่ไปทำลายตระกูลเมฆโลหิตและเขาก็ถูกเอาตัวไปแล้ว…”

“อาจจะเป็นเพราะทายาทตระกูลไป๋ไปดึงดูดความสนใจของจอมยุทธจำนวนมากในทวีปจากเรื่องขนสัตว์อสูร ซึ่งทำให้เกิดความขัดแย้งรุนแรง เขาไม่สามารถเอาชนะได้ ดังนั้นเขาจึงหนีไป…”

“ข้าคิดว่า มันเป็นไปได้มากว่าผู้คนที่กวาดล้างตระกูลไป๋ไปเมื่อหลายปีที่แล้วได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่ต่อสู้กัน พวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คู่มือของทายาทตระกูลไป๋ ดังนั้นพวกเขาจึงหนีไปโดยมีทายาทตระกูลไป๋ไล่ตามไป…”

“ทายาทตระกูลไป๋ผู้นี้นั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่ผู้พิทักษ์จักรพรรดิโม่เจียนก็ยังทำอะไรเขาไม่ได้ ข้าไม่คิดว่ายังจะมีใครในทวีปที่จะไปยั่วยุเขาได้นะ ข้าคิดว่ามันเป็นเพราะว่าศัตรูของเขาได้ปรากฏตัวขึ้นมา…”

..

ข่าวลือต่างต่างนานาเต็มไปทั่วทั้งเมือง เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนในเมืองสนใจ แต่ก็ไม่มีใครรู้ความจริง ทั้งหมดที่ทุกคนทำได้คือการคาดเดาเท่านั้น

ด้านนอกเมืองเฮลไฟร์ ไป๋เต๋าไล่ตามคนทั้งสิบเอ็ดคนไปในขณะที่สายลมรุนแรงก็พัดผ่านเขาไป เขาเร็วมากจนดูเหมือนเป็นภาพลางลาง

ตรงหน้าเขามีเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 สิบคนที่กลมกลืนกัน พวกเขาให้วิชาลับพิเศษที่ผสานพลังของพวกเขาได้ และทำให้พวกเขาทิ้งระยะห่างจากการไล่ตามของไป๋เต๋าได้ ทุกครั้งที่ไป๋เต๋าเกือบจะจับพวกเขาได้ ความเร็วของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมากและทิ้งระยะห่างออกไปอีก

ในไม่ช้า ไป๋เต๋าก็ไล่ตามพวกเขาไปด้วยความเร็วสูงสุดทั้งวันทั้งคืน พวกเขาเคลื่อนที่ไปกันเร็วมากและเดินทางไปได้หลายแสนกิโลเมตรในเวลาเพียงวันเดียว

“เจ้าหนู มันดูทะแม่ง ๆ นะ พวกมันดูเหมือนตั้งใจจะล่อเจ้าเมื่อดูจากที่พวกมันทำ ระวังตัวหน่อยนะ” เสียงดาบพิษดังขึ้นในหัวของไป๋เต๋า

“อย่ากังวลไป ข้าไม่โง่หรอก ข้ารู้ดีว่าข้าควรจะทำอะไร” ไป๋เต๋าตอบกลับอย่างเย็นชา ในตอนนี้ศัตรูของเขาอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว จิตสังหารของเขาเดือดดาลอยู่ภายใน เขารู้ว่าเขาสามารถที่จะทวงหนี้แค้นจากเมื่อห้าสิบปีก่อนได้

ในพริบตาเดียว สามวันก็ผ่านไป ไป๋เต๋าได้เดินทางไปมากกว่าล้านกิโลเมตรเมตรในขณะที่เขาไล่ตามกลุ่มคนพวกนี้ไป มันดึกมากแล้วในตอนนี้ กลุ่มเมฆหนาได้ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าและบดบังแสงของดวงจันทร์ไปทั้งหมด คืนนี้จึงมืดมาก มืดเสียจนการมองเห็นถูกจำกัด

หลังจากที่ไล่ตามไปสี่วัน ไป๋เต๋าก็ตามพวกนั้นไม่อย่างไม่ลดละ สายตาของเขาแน่วแน่มากในขณะที่เขาคิด “คนที่ทำลายล้างตระกูลไป๋ของข้าแข็งแกร่งกว่าที่ข้าจินตนาการเอาไว้ พวกมันเป็นเซียนราชาและเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ถึงสิบคน ถ้าข้าต้องการที่จะแก้แค้น ข้าต้องยืมพลังของดาบพิษ มันเป็นไปไม่ได้ถ้าจะใช้แค่ความสามารถของข้า”

“หืม วิญญาณของผู้เฒ่านี้ใช้ร่างกายร่วมกับข้า ข้าข้ารู้ว่าเจ้ากำลังเริ่มคุ้นชินกับร่างกายของข้าอย่างรวดเร็ว และเมื่อเจ้าปรับตัวได้อย่างสมบูรณ์แล้ว เจ้าก็จะยึดร่างกายของข้าไปและกลืนกินวิญญาณของข้า ในตอนนั้น มันก็ไม่สำคัญแล้วว่าข้าจะล้างแค้นสำเร็จหรือไม่ ผลลัพธ์ก็จะออกมาเหมือนกัน ถ้างั้นทำไมข้าไม่ทุ่มเททุกอย่างที่มีไปเลยล่ะ ? ชีวิตก็ไม่ใช่ของข้าอยู่แล้ว”

ไป๋เต๋าไล่ตามคนทั้งสิบเอ็ดไปอย่างไม่กลัวด้วยความคิดแบบนั้น ไม่มีอะไรที่จะหยุดเขาได้แม้แต่อันตรายที่ยิ่งใหญ่ เพราะเขารู้ว่ามันจะเป็นปัญหาของผู้อาวุโสดาบพิษถ้าเขาเจอกับอันตรายมากมายเข้า ไม่ใช่เขาเอง

ในตอนนี้ สิ่งที่ไป๋เต๋าคิดทั้งหมดคือการล้างแค้นเท่านั้น !

คนทั้งสิบเอ็ดเข้าไปในแนวภูเขาที่โดดเดี่ยวพร้อมกับไป๋เต๋า พวกเขาเข้าไปในภูเขาที่มืดมิดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะหายไปในวังที่มืดสนิท