เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1092

ตอนที่ 1092: ทำลายหอยามะ (3)

“ไป๋เต๋า เจ้าหนู เจ้ากล้าที่จะทำให้ข้าตกอยู่ในอันตรายและเกือบทำให้ข้าตายไปแล้วได้อย่างไร ตอนที่ข้าออกไปได้ ข้าจะให้เจ้าได้รับกรรมอย่างสาสม อย่าว่าข้าที่ไม่ปราณีล่ะ ในเมื่อเจ้าทำอะไรที่ไม่มีหัวใจเอง” ดาบพิษที่เคารพพูดออกมาอย่างดุร้าย

“ดาบพิษที่เคารพ เจ้าจะไม่รักษาสัญญาระหว่างเราอย่างนั้นหรือ?” ไป๋เต๋าถามออกไปอย่างเย็นชา เสียงของเขาแหบแห้ง

“ช่างมันปะไร เจ้าทำให้ข้าลำบากมาก ข้าเกือบต้องตายที่หอยามะ ช่างสัญญาบ้าบออะไรของเจ้าเถอะ” ดาบพิษที่เคารพพูดไปอย่างไม่กลัว หลังจากที่ควบคุมร่างของไป๋เต๋ามานาน วิญญาณของเขาก็คุ้นเคยกับร่างมากขึ้นแล้ว เขามั่นใจมากว่าเขาสามารถเอาชนะการต้านทานจากไป๋เต๋าและควบคุมร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์ได้

“ในตอนที่ข้าออกไปจากที่นี่ได้ สิ่งแรกที่ข้าจะทำคือกลืนกินวิญญาณของเจ้าและให้มันมาเติมเต็มวิญญาณของข้า” ดาบพิษที่เคารพพูด ทั้งสองสื่อสารกันในสติสัมปะชัญญะ ดังนั้นคนนอกจึงไม่ได้ยินมัน

ในตอนนี้ โถงศักดิ์สิทธิ์ก็เหวี่ยงไปมาอีกครั้งและสั่นไหวอย่างรุนแรง มันเกือบจะทำให้ดาบพิษที่เคารพเสียการทรงตัว

ส่วนบนของโถงศักดิ์สิทธิ์ถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้ด้านในมีแสงแดดส่องเข้าไป เฮยยู่เหมือนไม่ต้องการที่จะฟันโถงศักดิ์สิทธิ์ให้กลายเป็นสองส่วน ดังนั้น เขาจึงกำลังค่อย ๆ เลาะมันออกไปเรื่อย ๆ

รุยจินและหงเหลียนไม่ได้ทำอะไร เขายืนอยู่อย่างเย็นชาข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน พวกเขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกทำลาย

ในตอนนี้ ตาของรุยจินและหงเหลียนก็หรี่เล็กลง ในตอนที่พวกเขากำลังจะเคลื่อนไหว เจี้ยนเฉินก็เข้ามาทันทีและเอายุทธภัณฑ์จักรพรรดิออกมาในเวลาเดียวกันแล้วแทงออกไปด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ

เสียงระเบิดดังขึ้นมา ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของเจี้ยนเฉินปะทะเข้ากับกริชดำที่จู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนไม่รู้ หลังจากนั้น ยามะในชุดดำก็ปรากฏขึ้นที่นั่น และเขาก็ถอยกลับไปอย่างรวดเร็วพร้อมกริชในมือของเขา เลือดสีแดงสดกระอักออกมาจากปากของเขา และกระจายอยู่ในอากาศเหมือนหมอก

“ทักษะการอำพรางกายของเจ้านั้นยอดเยี่ยมมาก แต่วิธีแบบนี้ใช้กับข้าไม่ได้ผลหรอก” เจี้ยนเฉินจับยุทธภัณฑ์จักรพรรดิเอาไว้ในขณะที่เขาเหยียดยามะ

ทันทีที่เขาพูดจบ อาวุธเซียนสิบชิ้นก็ปรากฏขึ้นมา และแทงไปที่เจี้ยนเฉินเหมือนแสงสีดำอย่างเงียบ ๆ

องครักษ์ราชาทั้งสิบของหอยามะโจมตีออกไปพร้อม ๆ กัน

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างเย้ยหยัน เขากระตุกแขนและแทงออกไปสิบครั้งทันที และมันก็ยากที่จะแยกออกว่าอะไรเป็นของจริงของปลอมจากภาพติดตา ทุก ๆ การโจมตีตัดผ่านมิติไปทำให้เห็นไปรอยแยกเล็ก ๆ พวกมันแม่นยำมาก และโจมตีไปที่อาวุธเซียนทั้งสิบอย่างแม่นยำที่สุด

อาวุธเซียนในมือขององครักษ์ราชาทั้งสิบแตกกระจายออกทันที พวกมันถูกยุทธภัณฑ์จักรพรรดิทำลายเหมือนค้อนทุบไปที่ถั่ว ในขณะที่มีรอยเลือดบาง ๆ ปรากฎขึ้นที่คอของพวกเขา ก่อนที่รอยจะขยายขึ้น

ไม่เพียงแต่การโจมตีของเจี้ยนเฉินจะทำลายอาวุธเซียนของพวกเขาไปเท่านั้น มันยังตัดผ่านคอของพวกเขาไปด้วย สายของพลังบรรพกาลที่ดุร้ายเข้าไปในหัวของพวกเขาผ่านทางคอ และกำจัดวิญญาณของพวกเขาไป

องครักษ์ราชาถูกฆ่าจากการโจมตีเพียงครั้งเดียวของเจี้ยนเฉิน เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ก็อ่อนแอเหมือนมดเมื่ออยู่ต่อหน้าเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 7 พวกเขาไม่สามารถแม้จะต่อต้านได้

บู้ม !

เฮยยู่ไม่สนใจที่จะหยอกล้ออีกต่อไป เสียงระเบิดดังสนั่น เขาเหวี่ยงอาวุธออกไปแรงที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้และแยกโถงศักดิ์สิทธิ์ที่พังทลายออกเป็นสองส่วน อาคมทุกอย่างพังทลายลงจากการโจมตีครั้งนี้

โถงศักดิ์สิทธิ์ถูกทำลายจนสิ้น เมื่อสูญเสียที่ป้องกันที่ดีที่สุด นักฆ่าทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ในนั้นก็บินออกมาทุกทิศทุกทาง

“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่จริงจริงด้วย มีจอมยุทธที่สุดยอดมาหาเรื่องหอยามะ แม้แต่โถงศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแรงที่สุดยังถูกทำลาย พระเจ้าอยู่ข้างข้าแล้ว ข้าเป็นอิสระแล้ว ! ” ดาบพิษที่เคารพหัวเราะออกมาดัง ในขณะที่เขาพุ่งออกมาจากโถงศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่ได้รีรอและหนีไปทิศทางกันที่กลุ่มนักฆ่าหนีไปอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

“ผู้อาวุโสรุยจิน อย่าให้พวกมันหนีไปได้ ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นปัญหาในอนาคตอย่างไม่รู้จบ” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเย็นชาก่อนที่จะพุ่งไปที่ยามะที่เพิ่งซุ่มโจมตีเขา

“อย่ากังวลไปเลย ปล่อยข้าเอง” รุยจินตอบกลับอย่างเฉยเมยก่อนที่จะทำผนึกที่มือของเขา เขาตะโกนออกมา “ทักษะลับตระกูลมังกร เขตแดนมังกร”