เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1091

ตอนที่ 1091: ทำลายหอยามะ (2)

“ทหารรับจ้างอัคนีต้องการที่จะไปกวาดล้างหอยามะ หอยามะเสร็จแน่ตอนนี้…”

“อาจไม่ใช่อย่างนั้น กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีอาจจะแข็งแกร่งมาก แต่พวกเขาก็เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่สิบปี ในอีกมุมหนึ่งนั้น หอยามะมีอยู่ในทวีปเทียนหยวนมากกว่าแสนปีแล้ว พวกเขามีกองกำลังอยู่มาก ดังนั้นถ้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีต้องการที่จะกำจัดพวกเขาล่ะก็ มันคงไม่ง่ายนักหรอก…”

“กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมีความสามารถพอที่จะกวาดล้างหอยามะได้ แต่ทั้งคู่คงจะมีคนล้มตายไปเป็นจำนวนมากจากการต่อสู้ในครั้งนี้…”

“กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมีคนหลายล้านแล้ว ข้าสงสัยเหลือเกินว่าพวกเขาจะใช้กี่คนในการบุกไป…”

เรื่องกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีกำลังจะปะทะกับหอยามะกลายเป็นจุดสนใจของใครต่อใครหลายคน หลายคนพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้

ที่ดินแดนห่างไกลของทวีปเทียนหยวน ปราสาทสีดำสนิทตั้งอยู่เงียบเงียบในกลุ่มภูเขา ปราสาทมีหินปกคุลมอยู่ ดังนั้นแม้ว่าจะมีคนบินอยู่ข้างบน พวกเขาก็ยากที่จะมองเห็นปราสาทได้ มันถูกซ่อนเอาไว้เป็นอย่างดี

ไป๋เต๋าในเสื้อสีดำนั่งอยู่ในห้องภายในปราสาท เขาหน้าซีดในขณะที่สายตาของเขาเป็นประกายอย่างแปลกแปลก เหมือนแสงไฟที่กำลังเต้นระบำอยู่

มีกำแพงไฟยาวตั้งแต่พื้นถึงเพดานในห้องที่ไป๋เต๋าติดอยู่ในนั้น แม้ว่าไฟจะไม่ร้อน แต่มันก็มีพลังที่น่าทึ่ง ไม่เพียงแต่มันจะเผาไหม้อากาศเท่านั้น มันยังหลอมละลายมิติได้ ทำให้มิติรอบ ๆ เปลวเพลิงบิดเบี้ยว

“เจ้าหนู เจ้าทำข้าแสบมาก เจ้าได้เข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์ของหอยามะจริง ๆ ในตอนนี้ พวกเราทั้งคู่ก็ติดอยู่ในนี้” ดาบพิษที่เคารพพูดออกมาด้วยใบหน้าที่หมองหม่น ความไม่พอใจของเขาที่มีต่อไป๋เต๋านั้นลึกไปถึงกระดูก

หลายวันที่ผ่านมาที่ติดอยู่ที่นี่ ดาบพิษที่เคารพพยายามหลายครั้งที่จะหลุดออกไป แต่ทุกครั้งที่เขาพยายาม เขาก็เจอเปลวเพลิงสีดำขวางเอาไว้ ไฟนี้ถูกเรียกว่าไฟนรกปีศาจและมันเป็นอันตรายต่อวิญญาณมาก มันกักขังดาบพิษที่เคารพที่เป็นแค่วิญญาณเอาไว้

“ข้าไม่คิดว่าจะมีคนของหอยามะด้วย อย่าว่าแต่โถงศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังนี้เลย” ไป๋เต๋าพูดโดยใช้ทักษะสื่อสาร เสียงของเขานั้นเคร่งเครียดมาก เขาคำนวณผิดพลาดไป และเขาประเมินฆาตกรพวกนี้ต่ำไป

“ฮ่าฮ่าฮ่า ลูกหลานของตระกูลไป๋ เจ้าคิดตกแล้วหรือยัง ? เจ้าจะมอบขนสัตว์อสูรออกมาหรือไม่ ? ถ้าเจ้าส่งมอบออกมา พวกเราอาจจะให้โอกาสและไว้ชีวิตเจ้า ไม่เช่นนั้น เจ้าต้องตาย” เสียงแหบแห้งดังออกมาจากความมืด ในขณะที่ชายใส่เสื้อคลุมสีดำก็ปรากฏออกมาที่ด้านนอกของไฟช้า ๆ เขาจ้องไปที่ไป๋เต๋าอย่างเย็นชา

ตาที่เป็นประกายของดาบพิษที่เคารพจ้องไปที่ชายคนนั้น เขาลังเลในขณะที่คิดในใจ “เจ้าหนูนั้นทำให้ข้าติดอยู่ในโถงศักดิ์สิทธิ์ และวิญญาณของข้าก็ได้รับบาดเจ็บจากไฟนรกปีศาจ ข้าไม่มีพลังเหลืออยู่มากเหมือนกัน ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะหนี มีแต่ความตายเท่านั้นที่รออยู่ ข้าต้องหาหนทางรอดอื่น”

เขาตัดสินใจได้หลังจากที่ลังเล เขากัดฟันแล้วพูด “เรียกยามะขององค์กรของเจ้ามา ข้ามีอะไรที่จะพูดกับเขา”

“เจ้าตัดสินใจได้แล้วอย่างนั้นหรือ ? ข้าคือยามะ พูดมาได้เลย” ชายคนนั้นหัวเราะ

“ยามะ ข้าคือดาบพิษที่เคารพที่เคยท่องเที่ยวไปอย่างอิสระในทวีป หลังจากที่ข้ากำลังตาย ข้าก็ใช้ทักษะลับเพื่อที่จะปกป้องวิญญาณของข้าเอาไว้ และในตอนนี้ข้าใช้ร่างกายร่วมกับเจ้าหนู ไป๋เต๋า นี้ ถ้าเจ้าช่วยข้ายึดร่างกายนี้ ข้าจะช่วยหอยามะทำงาน 3 อย่าง แน่นอน ข้าจะมอบขนสัตว์อสูรที่เจ้าพูดถึงด้วย” ดาบพิษที่เคารพพูด

“เจ้าแก่ชั่ว เจ้าทรยศข้า ! ” ไป๋เต๋าโกรธเกรี้ยว ในขณะที่วิญญาณของเขาเริ่มต่อต้านทันที เขาต้องการที่จะหลุดเป็นอิสระจากการควบคุมของดาบพิษและกลับมาควบคุมร่างกายของเขา

“ดาบพิษที่เคารพงั้นหรือ ? ใช่ดาบพิษที่คนที่เกืบเป็นเซียนจักรพรรดิและได้ปะทะกับเซียนจักรพรรดิ 10 ครั้งโดยที่ไม่ตายอย่างนั้นหรือ ? ” ยามะประหลาดใจ และตาของเขาก็เบิกกว้าง

“ถูกต้อง นั่นคือข้าเอง ! ” ดาบพิษที่เคารพยืดอกและตอบกลับอย่างภูมิใจ ตาของเขาเป็นประกายอย่างรุนแรง ในขณะที่เขาทำทุกอย่างเพื่อที่จะควบคุมไป๋เต๋าเอาไว้

ยามะจ้องไปที่ดาบพิษที่เคารพซักพักก่อนที่จะหัวเราะอย่างเย็นชา เขาพูด “ข้าไม่คิดว่าจะเป็นดาบพิษที่มีชื่อเสียงนะเนี้ย แต่เจ้าควรจะรู้ไว้ว่าเมื่อเจ้าเข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์นี้แล้ว มันก็มีแต่ความตายเท่านั้น ยกเว้นเซียนจักรพรรดิจะมาด้วยตัวเอง ในตอนนี้ ชีวิตของเจ้าอยู่ในกำมือของข้า ถ้าเจ้าต้องการชีวิตคืน 3 อย่างมันไม่พอหรอก”

“ถ้างั้นข้าจะทำงานให้เจ้า 10 อย่าง” ดาบพิษที่เคารพพูดเสียงทุ้ม