เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1095

ตอนที่ 1095: ยามะคนก่อน

เจี้ยนเฉินตอบโต้อย่างรวดเร็วมาก หลังจากที่หลุดจากทักษะลับโบราณแล้ว เขาก็โจมตีผู้อาวุโสเงาทันที เขาแทงปราณกระบี่ใหญ่ยาวสิบเมตรออกไปยังผู้อาวุโสเงา

ผู้อาวุโสเงาไม่ได้ทรงพลังเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว หลังจากที่เขาป้องกันการโจมตี เขาก็ถอยไปหลายสิบเมตรอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนที่เขาจะตั้งหลักได้ เจี้ยนเฉินก็ใช้ทักษะมายาพริบตาไปปรากฏตัวที่ข้างหน้าเขา ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิหลอมรวมกับมิติรอบ ๆ และเปล่งประกายด้วยพลังงานที่น่ากลัว เขาแทงไปที่หัวของผู้อาวุโสเงา

ในช่วงเวลาวิกฤติ จู่ ๆ มิติรอบ ๆ เจี้ยนเฉินก็ถูกพันธนาการทันที การเคลื่อนที่ของเจี้ยนเฉินหยุด และการโจมตีของเขาที่พุ่งไปที่หัวของผู้อาวุโสเงาก็ช้าลง

เจี้ยนเฉินคำรามออกมา ผมยาวและเสื้อผ้าของเขาปลิวไสวอย่างรุนแรง ในขณะที่พลังบรรพกาลก็พุ่งพวยอยู่ในร่างของเขา เขาทำลายมิติพันธนาการได้แต่มันก็ยังมีผลกระทบกับเขาอยู่ ไม่เพียงแต่เขาเสียโอกาสที่เหมาะเจาะที่จะฆ่าผู้อาวุโสเงาไปเท่านั้น ผู้อาวุโสเงายังแทงออกมาไปที่อกของเจี้ยนเฉินด้วย

“เจี้ยนเฉิน ข้าจะเอาชีวิตของเจ้าในเมื่อเจ้าต้องการที่จะทำลายล้างหอยามะ” ในเวลาเดียวกันที่เจี้ยนเฉินได้ยินเสียงนั่น ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดสีดำที่ดูมีอายุประมาณยี่สิบกว่าปีก็ปรากฏขึ้นที่ข้าง ๆ ผู้อาวุโสเงา เขาถือหอกแบบเดียวกับผู้อาวุโสเงา และแทงไปที่หน้าผากของเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วสูง

“นั่นมันเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9 ” ท่าทางของรุยจินเปลี่ยนไป ในขณะที่เขามองดูอยู่ไกลไกล เขาหายไปจากที่ที่เขาอยู่ทันทีและรีบพุ่งไป

รุยจินเร็วมาก แต่ชายหนุ่มคนนั้นยังเร็วกว่า หอกดำมาถึงตรงหน้าผากของเจี้ยนเฉินในพริบตา รุยจินไม่สามารถที่จะช่วยเจี้ยนเฉินได้ทันแม้ด้วยความเร็วที่มากมายของเขา

เจี้ยนเฉินไม่ได้หลบเลย การโจมตีล็อคไปที่พลังแห่งการมีอยู่ของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงรู้สึกเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถที่จะหลบมันได้ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน ทั้งหมดที่เขาจะทำได้คือรับมันไปตรงตรง

ในวินาทีเป็นตาย เจี้ยนเฉินสงบนิ่งมาก แสงสีทองสว่างออกมาจากหน้าผากของเขาในตอนนี้และหอคอยสีทองขนาดเท่ากำปั้นก็ลอยออกมาทันที มันเป็นเหมือนแสงสีทองที่ปะทะกับหอกดำ

เสียงระเบิดดังรุนแรง การโจมตีที่ถึงชีวิตจากชายหนุ่มได้ถูกวัตถุเซียนป้องกันเอาไว้ได้สำเร็จ

สายตาของชายหนุ่มแสดงความเสียดายออกมา เขามองไปที่ทิศทางของรุยจิน และเขาก็เร่งเครียดทันที เขาเหวี่ยงฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังงานที่หนาแน่นไปที่หน้าอกของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่จะหายไปในมิติที่ว่างเปล่าทันที

เจี้ยนเฉินกระอักเลือดออมาในขณะที่เขาถูกโจมตีลอยกระเด็นไปเหมือนว่าวที่หลุดจากสายป่าน หน้าอกของเขาถูดเจาะเข้าไป ซี่โครงของเขาแตกและอวัยวะภายในของเขาก็เสียหาย การบาดเจ็บของเขาค่อนข้างรุนแรง

จิตสังหารเป็นประกายอยู่ในดวงตาของผู้อาวุโสเงาในตอนที่เขาเห็นว่าเจี้ยนเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาไล่ตามเจี้ยนเฉินไปเพื่อหวังจะปลิดชีวิตของเขา

รุยจินมาถึงตรงที่ชายหนุ่มอยู่ก่อนหน้านี้ เขาทำหน้าเครียดเขม็งและร่างเป็นประกายสีทอง แรงกดันมหาศาลพร้อมโทสะปรากฎที่รอบ ๆ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธ

“สัตว์อสูร ข้ารู้ว่าข้าไม่ใช่คู่มือของเจ้า ดังนั้นลาก่อนในวันนี้ ! ” เสียงเย็นชาของชายหนุ่มดังออกมาจากมิติที่ว่างเปล่า

“อ้าก!” อีกด้านหนึ่ง เจี้ยนเฉินคำรามออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว พลังบรรพกาลเดือดพล่านอยู่ในร่างของเขา และรักษาอาการบาดเจ็บของเขาอย่างรวดเร็ว แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ที่เขาจะฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ในเวลาอันสั้นนี้ แต่เขาก็ทำมันให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะสามารถทำได้

“ผู้อาวุโสเงา ข้าเอาชีวิตของเจ้าได้เหมือนเดิมแม้ว่าข้าจะได้รับบาดเจ็บสาหัส” เจี้ยนเฉินตะโกนออกไป จิตต่อสู้ของเพิ่มขึ้น และไม่เพียงแต่ความยิ่งใหญ่ของเขาจะไม่ลดลงเท่านั้น มันยังมีมากกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก

นี่คือลักษณะที่แข็งแกร่งที่สุดของร่างบรรพกาล ด้วยร่างและพลังชีวิตที่ทรงพลัง เจี้ยนเฉินจะมีพลังในการต่อสู้มากกว่าคนธรรมดามาก เว้นเสียแต่ว่าเขาจะไปเจอกับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขามาก เขาก็สามารถเอาชนะคนที่อยู่ในระดับเดียวกันแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสได้

เจี้ยนเฉินที่เต็มไปด้วยเลือดก็เริ่มต่อสู้กับผู้อาวุโสเงาอีกครั้ง เขาดุร้ายและอาจหาญกว่าเดิมมาก เขาใช้ทุกอย่างที่มีเพื่อต่อสู้อย่างแลกหมัดต่อหมัดกับผู้อาวุโสเงา วัตถุเซียนลอยอยู่เหนือหัวของเขาเพื่อป้องกันการลอบโจมตีของเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9 ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกขณะ

ด้วยตัวเจี้ยนเฉินเอง เขามีความสามารถในระดับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 3 เขามีความแข็งแกร่งในระดับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 7 ได้เพราะยุทธภัณฑ์จักรพรรดิเท่านั้น ดังนั้นชั้นสวรรค์ที่ 7 จึงเป็นขีดจำกัดของเขาในตอนนี้ มันบังเอิญไปเท่ากับความแข็งแกร่งของผู้อาวุโสเงาพอดี ดังนั้นในขณะที่ทั้งสองต่อสู้กับอย่างดุดัน บาดแผลของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

พลังบรรพกาลที่ยังเหลือยู่ในร่างของผู้อาวุโสเงาได้ถูกขับออกไปแล้วด้วยความแข็งแกร่งที่สุดยอดของเขา ดังนั้นมันจึงไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับผู้อาวุโสเงาได้อีก

รุยจินคำรามออกมาด้วยท่าทีที่เย็นชา “เขตแดนมังกรของข้าเป็นอาณาเขตเล็ก ๆ ซึ่งเป็นเหมือนโลกที่แยกออกจากภายนอก เว้นเสียแต่ว่าเจ้าจะอยู่ในระดับสูงสุดเหมือนข้า เจ้าถึงจะสามารถหนีออกไปได้”

“ถ้าข้าไม่ออกมาจากการซ่อนตัว เจ้าก็หาข้าไม่พบเช่นกัน ข้าสามารถลอบโจมตีเจ้าได้ตลอดเวลา” ชายหนุ่มพูดออกมา