เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1100

ตอนที่ 1100: ความตกตะลึงของร้อยเผ่าพันธุ์

โถงศักดิ์สิทธิ์เป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของคนของร้อยเผ่าพันธุ์ มันเป็นเหมือนเสากลางที่คอยค้ำจุนทั้งทวีป โถงเทพเจ้าสงคราม !

ในตอนนี้ ชายชราผิวเหี่ยวย่นทั้งสิบคนที่มีหูชี้ก็กำลังนั่งอยู่บนพื้นในโถงที่โออ่าในโถงเทพเจ้าสงคราม เขาคำรามออกมาเป็นแสงสีเขียว ในขณะที่พลังชีวิตของเขาก็รั่วไหลออกไปอย่างรวดเร็ว วิญญาณของเขาอ่อนแอลงไวมากเช่นกัน และแม้แต่ผิวหนังของเขาก็เหี่ยวย่นมากขึ้น

คนหลายร้อยคนที่มีฐานะต่างกันนั่งอยู่ตรงหน้าชายเอลฟ์ ใบหน้าของพวกเขาโศกเศร้า

“อย่าเศร้าเสียใจไปเลย การอยู่หรือตายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเผชิญ ข้าแค่ต้องจากไปเร็วกว่า” ชายชราเอลฟ์ยิ้มอย่างเฉยชา เขาเป็นผู้อาวุโสประจำโถงเทพเจ้าสงคราม เขาเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุดมานานแล้ว เขากำลังพบกับวาระสุดท้ายของชีวิต วิญญาณเขาจะสลายไปหมดในไม่ช้านี้ ทั้งหมดที่จะเหลืออยู่มีเพียงร่างกายของเขาเท่านั้น

“โซฮาร์ เจ้าไม่ต้องกังวลอะไรอีกแล้ว ข้าจะตามเจ้าไปเองในอีกร้อยปี” ชายชราในชุดแดงพูดออกมาเสียงแหบแห้ง อารมณ์ของเขานั้นหนักแน่นมาก เขาก็เป็นผู้อาวุโสประจำโถงเช่นกัน และชื่อของเขาคือเยนสัน และเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกร้อยปีเท่านั้น

ชายชราเอลฟ์มองไปที่ท้องฟ้าและถอนหายใจยาวออกมา “การที่จะได้เป็นเซียนจักรพรรดิเป็นอะไรที่ยากขึ้นทุกทีในตอนนี้…” วิญญาณของเขากระจายออกไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว เขาถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตแล้ว และในตอนที่วิญญาณของเขาหายไปจนหมดสิ้น ในตอนนั้นเขาก็จะตายไป

ทำใดนั้นเอง เขาก็เกิดความประหลาดใจขึ้นมา ตาของเขาเริ่มส่องประกายด้วยความสนใจ ในขณะที่เขาร้องออกมา “นะ นี่เป็นพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงคราม.. ข้ารู้สึกถึงพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงครามจริง ๆ ในที่สุดเทพเจ้าสงครามของร้อยเผ่าพันธุ์ได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งแล้ว”

สิ่งที่ชายชราเอลฟ์พูดนั้นน่าตกตะลึงมาก น่าตกตะลึงจนท่าทางของทุกคนในตอนนี้เปลี่ยนไป

“โซฮาร์ เจ้าพูดว่าอะไรนะ ? เจ้าสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงครามงั้นหรือ ? ” ผู้อาวุโสประจำโถงที่มีความแข็งแกร่งเท่ากันร้องออกมาอย่างตกตะลึง

ทุกคนก็ตกใจ ใบหน้าของพวกเขานั้นไม่เชื่อ แต่ความไม่เชื่อของพวกเขาก็แทนที่ด้วยความยินดีในไม่ช้า

เทพเจ้าสงครามของร้อยเผ่าพันธุ์หายไปมากกว่าล้านปีแล้ว เทพเจ้าสงครามมีความหมายมากต่อร้อยเผ่าพันธุ์ ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นเทพเจ้าของทุกคนในร้อยเผ่าพันธุ์ เขายังเป็นเสาหลักที่ค้ำจุนและเป็นสัญลักษณ์แห่งความรุ่งโรจน์และเบิกบานของร้อยเผ่าพันธุ์

ชายเอลฟ์ชราตื่นเต้นมาก เขาพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเทา “วิญญาณของข้ากระจายออกไปรอบ ๆ ดังนั้นมันจึงไปรวมกับธรรมชาติในเวลาสั้น ๆ ในตอนนั้น ข้าก็สัมผัสได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงคราม”

“โซฮาร์ เจ้ามั่นใจนะว่านั่นคือเทพเจ้าสงคราม ? เจ้าแน่ใจนะ ? ” ผู้อาวุโสประจำโถงชุดขาวถาม เขาก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน

ชายเอลฟ์ชรายืนขึ้นและมองออกไปไกล เขาพูดขึ้นอย่างมั่นใจ “ข้าสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงครามหลายครั้งที่ดินแดนต้องห้าม และจิตต่อสู้ที่สุดยอดขนาดนี้มาจากเทพเจ้าสงครามเท่านั้น ไม่มีใครสามารถเลียนแบบมันได้ ดังนั้นไม่ผิดแน่ มันไม่ผิดแน่นอน มันต้องใช่เทพเจ้าสงครามแน่ เทพเจ้าสงครามของเราจุติลงมาบนโลกแล้วในที่สุด และร้อยเผ่าพันธุ์จะรุ่งโรจน์อีกครั้ง” ชายชราตื้นตันมาก ในขณะที่น้ำตาขุ่น ๆสองสายก็ไหลมาอาบแก้มของเขา

“เจ้าสัมผัสได้ไหมว่าเทพเจ้าสงครามอยู่ที่ไหนตอนนี้ ? พวกเราจะไปต้อนรับเทพเจ้าสงครามที่ยิ่งใหญ่ทันที” ผู้อาวุโสประจำโถงถามอย่างเร่งเร้า

วิญญาณของชายชรากระจายออกไปเร็วขึ้นเร็วขึ้น ในขณะที่พลังชีวิตของเขาก็รั่วไหลออกไป เขาเหี่ยวย่นมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาส่ายหน้าและพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียดาย “ข้าแค่สัมผัสถึงพลังแห่งการมีอยู่ของเทพเจ้าสงครามในตอนที่วิญญาณของข้ากระจายออกไปรอบ ๆ และกลายเป็นส่วนหนึ่งในธรรมชาติ ข้าไม่สามารถสัมผัสได้ว่าเทพเจ้าสงครามอยู่ที่ไหน”

“พวกเราจะส่งคำสั่งไปให้ตามหาเทพเจ้าสงครามที่ยิ่งใหญ่ แม้ว่าพวกเราจะต้องตามหาทั่วทั้งทวีป พวกเราก็จำเป็นต้องหาท่านให้เจอ” ผู้อาวุโสที่เป็นที่เคารพของโถงเทพเจ้าสงครามพูดออกมาอย่างตื้นตัน

“ในตอนนี้ เทพเจ้าสงครามคนใหม่ก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว พวกเราจำเป็นต้องเก็บรวบรวมขนสัตว์อสูรที่เหลืออยู่มาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อที่จะให้เทพเจ้าสงครามทรงพลังมากขึ้นกว่าเดิม ไม่เช่นนั้น ข้าก็กังวลว่าสัตว์อสูรและมนุษย์อาจจะทำอันตรายแก่เขาก่อนที่เขาจะเติบโตได้เต็มที่” ชายวัยกลางคนร่างกำยำพูดออกมา แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่บนพื้น แต่เขาก็ยังสูงถึงห้าเมตร เขาเป็นหัวหน้าตระกูลของยักษ์