เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1117

ตอนที่ 1117: ผ่านภูเขาไป

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไร เขาแต่จ้องไปที่ภูเขา ในขณะที่โชวชูหยุน ลุยจุนและคนอื่น ๆ ก็ยังเงียบอยู่ พวกเขาเห็นเจี้ยนเฉินเหมือนเป็นผู้นำกลุ่มของพวกเขา

“ท่าน มีสัตว์ดุร้ายทรงพลังมากมายในภูเขา ยังมีแม้แต่สัตว์ 16 ดาวด้วย ดังนั้นมันจึงอันตรายมาก ตั้งแต่ครั้งโบราณกาล มีไม่มากคนนักที่ผ่านภูเขาเหล่านี้ไปได้ พวกเขาทั้งหมดผ่านไปโดยใช้ถ้ำเพียงหนึ่งเดียวด้านล่าง” โชวชูหยุนอธิบาย เขารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเจี้ยนเฉินในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเจี้ยนเฉินนั้นไม่รู้อะไรมาก

“พวกเราจะใช้เวลาประมาณเท่าไรในการผ่านถ้ำไป ? ” เจี้ยนเฉินถาม

“ถ้านั้นอยู่ห่างจากพวกเราไปหลายหมื่นกิโลเมตร พวกเราไม่สามารถเคลื่อนที่ไปได้เร็วมากในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์และเมื่อบวกกับอุปสรรคที่พวกเราต้องเจอบางครั้งบางคราว มันน่าจะใช้เวลาประมาณครึ่งเดือน” โชวชูหยุนวิเคราะห์อย่างจริงจัง

“ฮี่ฮี่ มันคงเป็นครั้งแรกของพวกเจ้าที่เข้ามาในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ท่านนักรบ สำหรับการที่ท่านถามคำถามแบบนี้ ถ้าด้านหน้าเป็นทางเดียวที่จะเข้าไปที่ส่วนลึกของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ได้ ไม่ว่ามันจะยาวแค่ไหน ท่านก็ต้องผ่านไป แม้แต่จอมยุทธ 15 ดาวก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นและบางทีจอมยุทธ 16 ดาวขั้นต้นก็ไม่เพียงพอที่จะผ่านภูเขาไปได้ เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับผู้อาวุโสประจำศาลา” ชายชราหัวเราะคิกคักออกมาจากกลุ่ม

“แค่ร่วมมือกับพวกเรา พวกเราสามารถจัดการอันตรายที่พวกเราเจอด้วยกันได้ ไม่เช่นนั้น เจ้าอาจจะตายไปก่อนที่เจ้าจะเข้าใกล้ถ้ำได้ถ้าเจ้าเดินทางคนเดียว” ชายหนุ่มผอมบางพูดขึ้นมา

“นี่ก็เป็นส่วนที่ใกล้กับส่วนลึกแล้ว ดังนั้นสัตว์ดุร้าย 15 ดาวก็มักแฝงตัวอยู่ใกล้ ๆ เมื่อพวกท่านไปเจอพวกมันเข้า แม้แต่พวกท่านก็หนีไม่ได้ พวกท่านควรจะร่วมกับพวกเรา แบบนั้น พวกเราจะมีพลังที่จะสู้กลับแม้ว่าพวกเราต้องเจอกับสัตว์ 15 ดาว”

หลายคนในกลุ่มพูดเพื่อโน้มน้าวเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ให้เข้าร่วม พวกเขาบอกได้เพียงมองปราดเดียวว่า นักผจญภัยฟ้าครามเป็นกลุ่มที่มีเซียนสวรรค์ ดังนั้นมันจึงไม่ได้ทรงพลังมาก การที่มีจอมยุทธ 13 ดาวก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าประทับใจสำหรับกลุ่มของพวกเขาแล้ว

“ท่านคิดว่ายังไง ? ” โชวชูหยุนมองไปที่เจี้ยนเฉิน และต้องการให้เขาตัดสินใจ

หลายคนในอีกกลุ่มสนใจสิ่งที่โชวชูหยุนถามขึ้นมาทันที การที่จะนำจอมยุทธ 13 ดาวได้ คนคนนั้นต้องเป็นจอมยุทธ 14 ดาวแน่ ถ้ามีคนแบบนี้มาร่วมกลุ่ม ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขาก็ต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่

ในตอนนี้เอง หลายคนก็ตัดสินใจได้ พวกเขาตัดสินใจว่า พวกเขาจำเป็นที่จะต้องดึงเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ให้เข้ามาร่วมกลุ่มของพวกเขา

“มันจะใช้เวลานานเกินไปถ้าเดินทางผ่านถ้ำ ข้าต้องการที่ฝ่าภูเขาไป” เจี้ยนเฉินตอบกลับอย่างเฉยเมย การเดินทางผ่านภูเขานั้นเหมือนเป็นเรื่องที่ธรรมดามากสำหรับเขา

อย่างไรก็ตาม เหมือนเหมือนกับสายฟ้าฟาดลงมาเมื่อคนอื่นได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาทั้งหมดนิ่งอึ้งและใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ แม้แต่โชวชูหยุนและคนอื่น ๆ ที่เข้าใจในความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินแค่ผิวเผินก็อึ้งไปเหมือนกัน

คนที่ผ่านภูเขามังกรหลับใหลไปได้ก่อนหน้านี้ ทั้งหมดนั้นเป็นคนที่ทรงพลังอย่างน่ากลัวโดยไม่มียกเว้น มีผู้อาวุโสประจำศาลาที่อยู่ในขั้นสูงสุดของ 16 ดาวรวมอยู่ในนั้นด้วย พวกเขามีพลังทีจะทำลายรอบ ๆ ได้เพียงโบกมือ นั่นไม่ได้หมายความว่า ชายหนุ่มที่ดูเหมือนคนธรรมดานี้มีควมแข็งแกร่งในระดับนั้นหรือ ?

ในตอนนี้เอง โชวชูหยุนและลุยจุนก็ประเมินความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินใหม่ การข้ามภูเขาไปนั้นไม่ใช่สิ่งที่จอมยุทธ 15 ดาวจะทำแน่

“ท่านนักรบ ท่านไม่ได้ล้อเล่นใช่หรือไม่ ? ท่านต้องการที่จะฝ่าภูเขาไปจริง ๆ งั้นหรือ ? ” บางคนถามออกมาอย่างเหลือเชื่อ

เจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจเขา ในขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้เทือกเขาเรื่อย ๆ โชวชูหยุนและคนอื่น ๆ ลังเลก่อนที่จะตัดสินใจตามเจี้ยนเฉินไปที่ภูเขา

“คนพวกนั้นไม่รู้จักอันตรายเลย พวกเขาคิดว่าพวกเขาแข็งแกร่งเท่ากับผู้อาวุโสประจำโถงอย่างนั้นหรือ ? ข้ารับรองได้ว่าพวกเขาจะตายโดยไม่เหลือซากเลย” บางคนหลุดหัวเราะออกมา

เจี้ยนเฉินและคนของนักผจญภัยฟ้าครามหายไปลึกในภูเขา ไม่นานหลังจากที่พวกเขาหายไป เสียงคำรามสั่นสะเทือนก็ทำลายความเงียบขึ้นมา มันดังไปถึงท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม มันก็เงียบลง ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“นะ นั้นมันเสียงคำรามของสัตว์ 15 ดาว คนพวกนั้นอาจจะตายเพราะมันไปแล้ว”

“พวกนั้นไม่สนใจอะไรเลย สัตว์ 15 ดาวนั้นทรงพลังมาก พวกเขาจะไปสู้พวกมันได้อย่างไรด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาแค่นั้น ดูนะ พวกเขาจะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ก่อนที่พวกเขาจะได้ทันทำอะไรเสียอีก”

หลายคนในกลุ่มใหญ่ที่อยู่ที่ตีนเขาเหยียดขึ้นมา คนอื่นอื่นก็ถอนหายใจอย่างเสียดายออกมาด้วย จอมยุทธ 13 ดาวที่รุ่งโรจน์กลับต้องมาตายไปแบบนั้น

หลายสิบกิโลเมตรข้างหน้า ชายชราทั้งสี่หยุดทันที พวกเขามองกลับไปที่ภูเขาด้านหลังพวกเขา พวกเขารู้ตัวจากเสียงคำรามดัง สายตาของพวกเขาเป็นประกายในขณะที่พวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

“มีบางคนเข้ามาในภูเขา ใช่ชายหนุ่มผู้นั้นหรือเปล่านะ ? ” หนึ่งในชายชราถามออกมาเสียงทุ้ม เขาเคร่งเครียดมาก

“ชายหนุ่มคนนั้นดูธรรมดามาก แต่เขานั้นเป็นจอมยุทธที่สุดยอดที่ปิดบังตัวเองเอาไว้ เขาต้องเป็นจอมยุทธ 15 ดาวแน่”

“เสียงคำรามนั้นมาจากสัตว์ 15 ดาว มันคำรามออกมาแค่ครั้งเดียวแล้วก็หยุดไป มัถูกฆ่าหรือเปล่านะ ? “