เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 112

ตอนที่112: การต่อสู้กับเสือดำ

เมื่อได้ยินหัวหน้าเคนดัลพูด เจี้ยนเฉินก็พยักหน้าเห็นด้วย ความประทับใจต่อเคนดัลของเจี้ยนเฉินเพิ่มขึ้นอีกครั้ง จิตใจของเคนดัลก็ไม่ได้ชั่วร้ายเท่ากับเจี้ยนเฉินในชีวิตที่แล้ว ด้วยทัศนคติที่ไม่เห็นแก่ตัวแบบนี้ ไม่มีใครที่จะปฏิเสธในการยอมเสียสละชีวิตให้กับหัวหน้าคนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือด้วยความแข็งแกร่งของหัวหน้าในขอบเขตเซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นต้น ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถสังหารสัตว์อสูรระดับ 3 ได้ด้วยตัวเอง แต่อย่างน้อยเขาก็ทำให้สัตว์อสูรระดับ 2 ตายได้อย่างไม่ลำบาก มันอาจจะรู้สึกแย่ที่เขาไม่ได้สู้กับสัตว์อสูรระดับ 2 ด้วยตัวคนเดียว ถ้าเขาทำอย่างนั้นกำไรที่เขาได้ก็จะเพิ่มสูงขึ้น แต่การร่วมกลุ่มกับเซียนและเซียนระดับสูงเพื่อออกล่าและฆ่าสัตว์อสูรแม้ว่าผลกำไรจะถูกกระจายกันออกไป แต่มันก็ยังดีกว่าออกมาคนเดียว ในความเป็นจริงความแตกต่างด้านผลกำไรก็ไม่ได้เยอะมากหรืออาจจะมากกว่าครึ่งหนึ่งของการออกเดินทางคนเดียว

เพียงแค่ได้ยินแค่นี้ เจี้ยนเฉินก็ชื่นชมหัวหน้าเคนดัลอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตามเมื่อหัวหน้าเคนดัลพูดถึงเรื่องกำไรที่พวกเขาได้รับจากสัตว์อสูรในอดีต เขาก็ตกใจอย่างเงียบ ๆ เมื่อหัวหน้าอยู่ในระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญและเซียนระดับสูงอีก 5 คนในกลุ่ม มันก็ได้น้อยอย่างน่าเศร้าสำหรับแกนอสูร เจี้ยนเฉินไม่ยากจะเชื่อเลยว่าเมื่อเขาเข้ามาคนเดียวในเทือกเขาสัตว์อสูรเพียงวันเดียวเขาก็ได้รับแกนอสูรมากกว่า 20 อัน แม้กระทั่งแกนอสูรระดับ 3 อีกเกือบโหล เมื่อเทียบกับที่ทหารรับจ้างอัคนีได้รับ มันแตกต่างกันมากเมื่อเอาทั้งสองมาเปรียบเทียบกัน

ในขณะนั้นหูของเจี้ยนเฉินก็กระดิกนิด ๆ ขณะที่เขามองหญ้าสูงข้างหน้าใกล้ ๆ ในสัมผัสของเขา เขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของสัตว์อสูรจากระยะ 10 เมตร อย่างไรก็ตามสัตว์อสูรตัวนี้ก็แทบจะไม่ได้เคลื่อนไหวเลย แม้กระทั่งหัวหน้าเคนดัลก็ไม่อาจรู้สึกได้ถึงตัวมัน

สัตว์อสูรตัวนั้นหยุดอยู่ชั่วคราวราวกับว่ามันลังเลก่อนที่จะมันจะตัดสินใจว่าต้องการโจมตีกลุ่มเจี้ยนเฉินหรือไม่ สุดท้ายมันก็เลือกที่จะถอยกลับไปเงียบ ๆ

การสัมผัสได้ถึงสิ่งที่สัตว์อสูรทำอย่างนั้นทำให้เจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความสงสัย

เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมว่าสัตว์อสูรนั่นยอมรับความแข็งแกร่งของกลุ่มเราและตระหนักได้ว่าเกินกำลังของตนเองและอาจนำมันไปสู่ความตายได้ ? เจี้ยนเฉินสงสัย แต่เมื่อเขายิ่งคิด คำถามที่มากมายก็เข้ามาในใจของเขา กับสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งต่ำ มันจะมีความรู้สึกที่จะตัดสินใจแบบนี้ได้อย่างไร?

เมื่อเจี้ยนเฉินเดินทางเข้ามายังเทือกเขาสัตว์อสูรไม่ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 1 หรือ 2 หรือแม้กระทั่งสัตว์อสูรระดับ 3 พวกมันก็จะรีบวิ่งออกมาจากที่ซ่อนเพื่อโจมตีเขา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในที่ลับ พวกมันก็จะพยายามลอบโจมตีเขา ทำให้สถานการณ์แตกต่างจากที่เจี้ยนเฉินคาดไว้มาก

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้ากลุ่มของเรามีคนมากเกินไป? นั่นอาจเป็นสาเหตุที่สัตว์อสูรไม่ได้โจมตี เจียงเฉินมองกลับมาอย่างสงสัย บนถนนสายนี้เขาได้เห็นร่องรอยสัตว์อสูรเพียงตัวเดียวเท่านั้น

ในขณะนั้น ขนสีดำก็พุ่งออกมาจากพื้นหญ้าสูงเข้าหาหัวหน้าเคนดัลผู้ซึ่งอยู่หน้ากลุ่ม

ทุกคนเตรียมตัวพร้อมสำหรับสถานการณ์นี้แล้ว ดังนั้นช่วงเวลาที่เสือดำเข้ามา เคนดัลและดีรี่ก็เจอแล้ว เมื่อมองไปที่เป้าหมายที่เข้ามา เคนดัลก็หัวเราะและพูดออกมาว่า ในที่สุดก็มา ! ขวานใหญ่ส่งเสียงหวีดหวิวก่อนที่จะปรากฏในมือของเขา พร้อมกับการเคลื่อนไหวขวานก็ถูกสับไปที่เสือดำ

เมื่อเคนดัลเริ่มโจมตี ดีรี่ที่ยืนอยู่ข้างหลังก็เงื้อกระบี่ขึ้นมาพร้อมที่จะฟันลงไป

เคร้ง!

ขวานของเค็นดัลและเสือดำปะทะกันกลางอากาศทำให้เกิดเสียงดังอย่างมาก เสือดำก็หยุดชะงักขณะที่ขวานก็ถูกกระแทกกลับไปข้างหลัง

เสือดำกระเด็นถอยหลังออกไปกว่า 5 เมตรก่อนที่จะตกลงพื้น ทันทีที่ถึงพื้นทุกคนในกลุ่มก็พึ่งจะได้เห็นเสือดำที่พุ่งเข้าใส่มาได้อย่างถนัดตา มันเป็นเสือดำที่มีแผงคอ อุ้งเท้าของมันก็มีเล็บแหลมคมเป็นจำนวนมาก ขณะทีมองดูดี ๆ อาจจะยังเห็นคราบเลือดอยู่

“Brothers, surround it!” Kendall called out before grabbing his axe to once more attack the black tiger. Hu Po, Chang Ning Feng and the two Zhou twins encircled the black tiger in all four directions in order to prevent it from getting away. Deere, who had the power of a Great Saint, entered the circular ring and began to fight it with Kendall.

พี่น้อง ล้อมมันไว้ ! เคนดัลตะโกนออกมาก่อนที่จะคว้าขวานของเขาออกไปโจมตีเสือดำอีกครั้ง หูป๋อและสองพี่น้องจ้าวต่างก็ล้อมรอบเสือดำเพื่อไม่ให้มันหนี ดีรี่ผู้ซึ่งเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญอยู่ตรงกลางวงล้อมและเริ่มสู้พร้อมกับเคนดัล