เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1122

ตอนที่ 1122: สะกดรอยตาม

” จือหยิง นั่นหมายความว่ามดทะยานฟ้าเหล่านี้สามารถพัฒนาไปเป็นสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีได้อย่างนั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามด้วยความประหลาดใจ ถ้ามันเป็นเรื่องจริง จำนวนสัตว์เทวะก็น่ากลัวมาก

“นายท่าน นั่นเป็นเพียงความจริงเพียงผิวเผิน แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้พวกมันทั้งหมดพัฒนาเป็นสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสี เพราะจำนวนของพวกมันมีน้อยมากในโลกที่กว้างใหญ่ โดยทั่วไปแล้วพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์,ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีมากเกินไป” จือหยิงกล่าว

” มันน่าเสียดายที่พวกมันมีเพียง 2 สีเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ใช่สัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีที่แท้จริง หลังจากที่มันพัฒนาจนมี 7 สี มันก็จะกลายเป็นสัตว์เทวะที่แท้จริง อย่างไรก็ตาม การวิวัฒนาการต้องการพลังงานจำนวนมหาศาล มันยากมากที่มันจะพัฒนาจนมี 2 สีในสถานที่ที่ขาดทรัพยากรมากมายเช่นนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพัฒนาไปถึง 7 สี” เสียงของฉิงโซวดังขึ้นผ่านศีรษะของเจี้ยนเฉินเช่นกัน มันเต็มไปด้วยความสงสาร

” สิ่งเดียวที่สามารถพูดได้ก็คือสัตว์เทวะเกิดผิดที่ ถ้ามันอยู่ในโลกของเรา มันอาจจะพัฒนาเป็นเจ็ดสีในเวลาน้อยกว่าหนึ่งหมื่นปี” จือหยิงกล่าว เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความเสียใจ เขากำลังรู้สึกสงสารสัตว์เทวะ

” จือหยิง,ฉิงโซว หากสัตว์เทวะวิวัฒนาการอย่างเต็มที่แล้วระดับความแข็งแกร่งของมันจะเป็นอย่างไร ? ” เจี้ยนเฉินถาม เขาอยากรู้อยากเห็นรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสี เนื่องจากจิตวิญญาณกระบี่ใจจดใจจ่ออย่างมากกับเรื่องนี้

นี่เป็นเพราะเขารู้ว่าจิตวิญญาณกระบี่มีภูมิหลังที่ยอดเยี่ยมมาก เรื่องธรรมดาไม่เคยอยู่ในสายตาของพวกเขาเลย

” สำหรับสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสี แสง 7 สีนั้นเป็นลักษณะของสายเลือด มันเป็นตัวบ่งชี้ความสามารถ,ไม่ใช่การแสดงถึงความแข็งแกร่ง โดยการพัฒนาอย่างเต็มที่เท่านั้นมันถึงจะกลายเป็นสัตว์เทวะที่แท้จริง สัตว์สองสามตัวที่มีความสามารถอาจมีเจ็ดสีในช่วงเวลาพันปี แต่ความแข็งแกร่งของพวกมันอาจไม่ได้อยู่ในระดับของเซียนจักรพรรดิของโลกนี้ ในขณะเดียวกันยังมีสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีที่มีเพียงหนึ่งหรือสองสีสามารถเข้าถึงจุดสูงสุดสูงสุดผ่านการบ่มเพาะที่ยากลำบาก จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของพวกมันก็คือความสามารถตามธรรมชาติของพวกมันเกือบมีพลังเทียบเท่ากับสัตว์เทวะที่แท้จริง” จือหยิงอธิบาย

เจี้ยนเฉินเข้าใจมากขึ้นด้วยคำอธิบายนั้น หากสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีสามารถพัฒนาเป็นสัตว์เทวะที่แท้จริงด้วยการมีเจ็ดสี มันก็จะเหมือนกับเสือขาวที่มีพละกำลังสูงเกินระดับการบ่มเพาะและความสามารถที่น่าทึ่งอื่น ๆ อย่างไรก็ตามถ้ามันต้องการที่จะมีพลังอย่างแท้จริง มันก็ยังคงต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง

“สัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีนั้นวิวัฒนาการมาจากแมลง มันไม่ได้มีสายพันธุ์เป็นของตัวเอง เมื่อมันยังเล็ก มันจะติดตามแมลงชนิดต่าง ๆ ผ่านรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่เมื่อมันวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วและกลายเป็นสัตว์เทวะแท้จริง รูปแบบสุดท้ายของมันก็เหมือนกัน”

“ย้อนกลับไปในโลกของเรามีแมลงหลายชนิด สัตว์อสูรหลายตัวในโลกนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของสายพันธุ์แมลงเหล่านี้ โลกของเรานั้นแตกต่างจากโลกที่นายท่านเคยอยู่อย่างมาก สายพันธุ์แมลงในโลกก่อนหน้านี้ของนายท่านอาจจะไม่ได้มีจำนวนถึงหนึ่งในพันของสายพันธุ์ทั้งหมดในโลกของเรา” จือหยิงกล่าว

“ราชาสัตว์อสูรบางตัวจะปรากฏในทุกสายพันธุ์อย่างแน่นอน และสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีนั้นเป็นหนึ่งในราชาแห่งแมลง” ฉิงโซวอธิบาย

เห็นได้ชัดว่ามดทะยานฟ้ามีอาณาเขตของตนเอง ตอนนี้เจี้ยนเฉินจากดินแดนของพวกเขามา ฝูงมดก็แยกย้ายกันไป

เจี้ยนเฉินมองดูสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีขนาดเท่ากำปั้นจากระยะไกล แสงแวบวาบส่องผ่านดวงตาของเขา

” จือหยิง,ฉิงโซว ข้าจะทำให้สัตว์อสูรเชื่องได้อย่างไร ? ” เจี้ยนเฉินถาม

จือหยิงและฉิงโซวไม่ได้ตอบกลับทันที พวกเขายังคงนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เจ้าสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีนี้มีชีวิตอยู่มาเป็นเวลานานแล้ว ข้าสามารถรับรู้ได้ถึงจังหวะชีพจร มันมีสติปัญญาอยู่แล้ว ประกอบกับความจริงที่ว่าตอนนี้มันไม่ได้อ่อนแอไปกว่านายท่าน เช่นเดียวกับความภาคภูมิใจตามธรรมชาติของมัน การทำให้มันเชื่องนั้นจึงแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย”

เจี้ยนเฉินลอบถอนหายใจ สัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีนั้นแตกต่างจากเสือขาว เสือขาวเริ่มติดตามเขาไม่นานหลังจากที่มันเกิด พวกเขาต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมายมาด้วยกัน ดังนั้นความสัมพันธ์ที่ดีจึงเกิดขึ้นมานานแล้ว มันคงจะยากมากถ้าเขาต้องการให้สัตว์เทวะติดตามเขาไปง่าย ๆ เหมือนกับเสือขาว มันแทบเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติ

” แต่มันก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ซะทีเดียว” ฉิงโซวกล่าวเสริม หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน นางพูดว่า ” ทรัพยากรที่นี่ขาดแคลนอย่างมาก มันจึงไม่สามารถพัฒนาเป็นเจ็ดสีได้ เราอาจใช้ข้อเท็จจริงนี้ได้ แต่ไม่ใช่เวลานี้ เราต้องรอจนกว่านายท่านจะมีความสามารถในการพิชิตอย่างสมบูรณ์ และจากนั้นเราจึงจะมีพอจะมีหวังที่จะประสบความสำเร็จ

” ความอ่อนแอเพียงอย่างเดียวของสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีคือวิญญาณของพวกมัน หากท่านได้หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ซึ่งเก่งกาจเรื่องการโจมตีวิญญาณมาร่วมด้วย โอกาสของท่านจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก” จือหยิงกล่าว

เจี้ยนเฉินรู้ว่ามันไม่ใช่เวลาที่จะพยายามทำให้สัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีเชื่อง เขาเดินทางมาไกลมากและอ้อมไปรอบ ๆ ดินแดนของมดทะยานฟ้า. หลังจากนั้นเขาก็พบสถานที่ที่ปลอดภัยที่จะปล่อยโชวชูหยุนและคนอื่นออกจากวัตถุเซียน

บาดแผลของพวกเขาทั้งหมดได้หายสนิทแล้ว เจี้ยนเฉินได้สั่งให้วัตถุจิตวิญญาณรักษาบาดแผลของพวกเขา พวกเขาทุกคนจึงเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา โชวหลินและเซียนสวรรค์คนอื่น ๆ ยังคงรู้สึกใจสั่น พวกเขายังไม่ฟื้นตัวจากอาการตื่นตระหนก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ