ตอนที่ 1125: ใครกล้าท้าทายข้า (2)
การต่อสู้ระหว่างลิงยักษ์และสัตว์ตัวอื่น ๆ นั้นรุนแรงมาก มันอาจอธิบายได้ว่าเป็นการสั่นสะเทือนของโลกและการทำลายล้าง มันเป็นก่อกวนพื้นที่ส่วนกลางของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นมันจึงดึงดูดความสนใจจากจอมยุทธ์หลายคน
ผู้คนจำนวนมากทยอยกันเข้ามา มีจอมยุทธ์ 15 ดาวหลายคนซึ่งเป็นสถานการณ์ที่น่าสยดสยองสำหรับโชวชูหยุนและลุยจุน พวกเขาอยู่ที่ระดับ 13 ดาวเท่านั้น พวกเขาไม่ใช่เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ด้วยซ้ำ พวกเขาไม่มีสิทธิ์พูดกับจอมยุทธ์ 15 ดาว
“เจ้าสองคนออกไปให้ห่างจากน้ำศักดิ์สิทธิ์ซะ สมบัติเช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถครอบครองได้ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องรับมือกับผลที่ตามมา” ชายคนหนึ่งพูดกับโชวชูหยุนและลุยจุน เขาเป็นชายแก่หลังค่อม เขาดูแก่และเสียงของเขาแหบห้าว ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาไร้พลัง อย่างไรก็ตามเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ทรงพลังที่สุดในปัจจุบัน
โชวชูหยุนและลุยจุนมองหน้ากัน พวกเขาเจอปัญหา ตอนนี้พวกเขาตกที่นั่งลำบากไม่สามารถทำอะไรได้
ชายชราทั้งสี่ที่เคยเจอเจี้ยนเฉินในถ้ำต่างก็มารวมตัวกันข้างหน้าโชวชูหยุนและลุยจุน แสงกระพริบในดวงตาขณะที่พวกเขายังคงนิ่งเงียบ พวกเขาจะชำเลืองมองไปรอบ ๆ เป็นครั้งคราว และดูเหมือนจะระมัดระวังและกลัวมาก
“ท่านนักรบ ความจริงก็คือน้ำในส่วนนี้มีเจ้าของอยู่แล้ว..” โชวชูหยุนไม่มีทางเลือก สิ่งที่เขาทำได้คือเอ่ยชื่อเจี้ยนเฉินขึ้นมาอีกครั้งโดยหวังว่าจะขัดขวางจอมยุทธ์เหล่านี้ เขาไม่สามารถทำอย่างอื่นได้
“เจ้าเด็กเหลือขอ หยุดพล่ามซะที เห็นได้ชัดว่าสัตว์ที่นี่ฆ่ากันเองเพื่อแย่งชิงน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลก และพวกเจ้าสองคนก็บังเอิญโชคดีที่มาถึงทันเวลา ไม่มีจอมยุทธ์ที่สามารถเทียบเคียงกับผู้อาวุโสประจำศาลาที่นี่ นั่นเป็นเพียงแค่การโกหกที่คนโง่เขลาสองคนได้แต่งขึ้นมา ทุกคน คิดเหมือนกันกับข้าหรือไม่ ? ” ชายชราหัวเราะเยาะ
“ใช่ ไม่มีจอมยุทธ์ชั้นยอดที่นี่เลย หากดูบาดแผลก็จะเห็นว่าสัตว์ร้ายฆ่ากันเองกัน พวกมันไม่ได้ถูกจอมยุทธ์ชั้นยอดฆ่าตาย ในความเห็นของข้า จอมยุทธ์ 13 ดาวเหล่านี้พูดโกหกกับพวกเราเพราะพวกเขาไม่ต้องการให้เราเอาน้ำไป พวกเขาแค่ต้องการให้เราถอยกลับไปเพื่อที่พวกเขาจะได้รับประโยชน์” ชายวัยกลางคนที่มาถึงก่อนพูดเสริม เขาไม่กล้าพอที่จะทำให้จอมยุทธ์ที่โชวชูหยุนพูดถึงขุ่นเคือง แต่เขากลับแสร้งทำเป็นว่าเรื่องที่โชวชูหยุนเล่าเป็นเรื่องโกหกอย่างชาญฉลาด
“ผู้อาวุโสทั้งสี่ พวกท่านเคยเห็นจอมยุทธ์ผู้นั้นมาก่อนไม่ใช่หรือ ? เขาเป็นคนที่นำทางเราผ่านภูเขามา เขาฆ่าหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดบนยอดเขาและข้ามผ่านภูเขา โชวชูหยุนพูดกับชายชราสี่คน เขาต้องการแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้โกหกโดยใช้ชายชราทั้งสี่เป็นพยาน
ชายชราทั้งสี่ไม่พูดอะไร สิ่งที่พวกเขาทำคือจ้องมองน้ำอย่างเงียบงัน ประกายตาของพวกเขาเผยให้เห็นความลังเลใจ
พฤติกรรมเงียบของพวกเขาซึ่งไม่ยอมรับอย่างเปิดเผยยืนยันต่อทุกคนว่าโชวชูหยุนกำลังพูดความจริง
เมื่อเวลาผ่านไป จอมยุทธ์หลายคนก็มารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ในไม่ช้าจำนวนผู้คนก็มีมากถึงร้อยคน แต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงเซียนผู้คุมกฏเท่านั้น มีเซียนราชาเพียงไม่กี่คน
“ฮ่าฮ่าฮ่า โชวชูหยุน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะอยู่ที่นี่ นี่ต้องเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าค้นพบครั้งที่แล้ว ก่อนหน้านี้เจ้าไม่อยากร่วมมือกับข้า แต่ข้าก็ตามเจ้าจนเจออยู่ดี” เสียงหัวเราะดังขึ้นจากฝูงชน หลันโม่มาถึงและกลุ่มจอมยุทธ์จากเผ่าร้อยบาทาก็ตามเขามาจากด้านหลัง
หลันโม่เริ่มมีความมั่นใจมากในขณะนี้เพราะคนจากเผ่าร้อยบาทาอยู่กับเขา แม้ว่าจะมีจอมยุทธ์ 15 ดาวอยู่ที่นี่ แต่เขาก็ยังมีอำนาจที่จะพูด
“นายน้อยหลันโม่จริง ๆ ! ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาถึงอย่างรวดเร็ว” ใบหน้าของโชวชูหยุนเปลี่ยนไป เขาจ้องมองผู้คนผ่านทางด้านข้างของหลันโม่ และพบว่าพวกเขาทั้งหมดอยู่ในระดับ 14 ดาว มี 2 คนที่เขามองไม่เห็นความแข็งแกร่งซึ่งทำให้เขาใจหายทันที
“น้ำศักดิ์สิทธิ์ มันคือน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลกจริง ๆ ด้วย หลันโม่ ครั้งนี้เจ้าทำได้ดีมาก เมื่อเรากลับไป เผ่าร้อยบาทาของเราจะดูแลเจ้าเป็นอย่างดี ชายอาวุโสจากเผ่าร้อยบาทารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งราวกับว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นของเขาแล้ว
“เผ่าร้อยบาทารึ ? เผ่าร้อยบาทาจากเมืองดีออคหรือ ? ” โชวชูหยุนถามโดยไม่ได้ตั้งใจ เขารู้ถึงความยิ่งใหญ่ของเผ่าร้อยบาทาเป็นอย่างดี
ตระกูลหลันชานมีบรรพชนระดับ 15 ดาว แต่พวกเขาทำได้เพียงอ้างสิทธิ์หนึ่งในสามของเมืองศักดิ์สิทธิ์ ในอีกทางหนึ่ง เมืองดีออคเป็นเมืองที่ทรงพลังและเจริญรุ่งเรืองมากกว่าเมืองศักดิ์สิทธิ์มาก แต่เผ่าร้อยบาทามีอำนาจสูงสุดอยู่ที่นั่น พวกเขาเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมือง ดังนั้นจึงพอที่จะคาดได้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งเพียงใด
ชายอาวุโสพูดกับโชวชูหยุนว่า “เจ้าเป็นคนเจอน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลก เผ่าร้อยบาทาของข้าจะไม่ทำให้เจ้าต้องตกยาก เราจะให้รางวัลแก่เจ้า มอบน้ำศักดิ์สิทธิ์มาให้เราซะ ชายอาวุโสของเผ่าร้อยบาทาหยิ่งมาก เขาไม่ให้ความสนใจกับเซียนราชาคนอื่น
ตามที่คาดไว้ การแสดงออกของเซียนราชาหลายอย่างเปลี่ยนไปทันทีหลังจากที่พวกเขาได้ยินสิ่งที่ชายอาวุโสพูด ประกายแห่งความเย็นชาส่องผ่านดวงตาของพวกเขา มีเพียงชายชราสี่คนที่เคยเห็นเจี้ยนเฉินมาก่อนที่ยืนเฉยไม่พูดอะไร พวกเขาไม่ได้พูดจาและทำตัวเป็นคนเฝ้าดูสถานการณ์
“เผ่าร้อยบาทาทำเกินไปแล้ว ? พวกเจ้าไม่แสดงความเคารพต่อจอมยุทธ์ 15 ดาวเหล่านี้เลย จอมยุทธ์ 14 ดาวกล่าวอย่างเฉยเมย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...