เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1161

ตอนที่ 1161: การคงอยู่ที่เหนือกว่าเซียนจักรพรรดิ

หมอกพลังหยินชั่วร้ายม้วนเข้าหาทุกคนอย่างรวดเร็ว พวกมันไปถึงที่ที่พวกเขายืนอยู่ในไม่ช้า

รุยจินเพิ่งจะคำรามเสร็จ ดังนั้นเขายังไม่ทันได้หนี พลังหยินก็เข้ามาใกล้เขาแล้ว มันอยู่ห่างออกไปไม่เกิน 100 เมตรและระยะทางก็สั้นลงอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าของรุยจินเปลี่ยนไปทันที พลังหยินชั่วร้ายยังไม่ได้เข้ามาข้างในวิญญาณของเขา แต่วิญญาณของเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขารู้สึกเวียนหัวอย่างมาก พลังหยินชั่วร้ายทรงพลังเสียจนรุยจินยังทำได้เพียงแค่อดทน

รุยจินกลายเป็นตื่นตัวมาก เขาเต็มไปด้วยความตกใจ ในฐานะมังกรทองเทวะ เขาเป็นดั่งราชามังกร เขามีข้อได้เปรียบด้านธรรมชาติของร่างกายและวิญญาณอย่างมาก พลังหยินยังไม่ทันได้โดนตัวเขา แต่มันก็ส่งผลกระทบต่อวิญญาณของเขาอย่างมาก เขาพบว่ามันยากที่จะยอมรับ

พลังดั้งเดิมปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขาและเปล่งแสงออกมาสลัว ๆ ปกคลุมร่างกายของเขา มันปกป้องวิญญาณของเขาพร้อมกับขจัดความไม่สบายทางวิญญาณของเขาทันที

ลูกปัดนั้นเป็นสมบัติที่สามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมดที่เกี่ยวกับวิญญาณ พลังหยินชั่วร้ายทรงพลังมาก แต่ก็เห็ฯได้ชัดว่ามันยังไม่พอที่จะทำลายสมบัติป้องกัน

ดวงตาของรุยจินประกายแสงสีทอง เขาจ้องมองไปที่โครงกระดูกขนาดใหญ่ที่ซ่อนอยู่ในพลังหยินชั่วร้าย ก่อนที่จะมาอยู่ด้านหน้าเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว เขายืนอยู่กับหงเหลียนและเฮยยู่

เกิดอะไรขึ้นกับโครงกระดูกร่างนี้ ? รุยจินถามอย่างหงุดหงิด ก่อนหน้านี้เขาถูกจับอยู่ในมือของโมเทียนหยุนและตัดขาดจากโลกภายนอก ทำให้เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

มันปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลัน ไม่มีใครรู้ว่าทำไม แต่เป็นศัตรู หงเหลียนอธิบายด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

พลังหยินชั่วร้ายน่ากลัวมาก ไม่มีใครในหมู่มนุษย์ที่จะทนได้ หากพวกเขาตกอยู่ในหมอก พวกเขาจะตายทันที เราควรจะออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดก่อนที่จะมีใครสังเกตเห็น พริบตาข้าก็รู้สึกว่ารังมรณะซับซ้อนกว่าที่ข้าคิดเอาไว้มาก เฮยยู่พูดพลางขมวดคิ้ว เขาเคร่งเครียดอย่างมาก

เซียนราชาของมนุษย์ทุกคนถอยกลับอย่างรวดเร็ว พวกเขาหลบเลี่ยงพลังหยินชั่วร้ายที่น่าหวาดกลัวต่อผู้คน ความกลัวทำให้เหลือคนจำนวนน้อยนักที่ยังคงคิดถึงผลไม้เซียนอีก

เซียงเอ๋อ เราไม่อาจอยู่ที่นี่ได้ รีบออกมาเร็ว เจียงหยางชิงหยุนจู่ ๆ ก็ปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินและพูดอย่างกังวล

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและมีความเย็นชากระพริบผ่านในดวงตาของเขา เขาไม่ได้สนใจเจียงหยางชิงหยุน เขาเมินเฉยอย่างสิ้นเชิง

เจียงหยางชิงหยุนที่ตอนนั้นได้ขจัดตราประทับลับโบราณในตัวของหวงหลวนและฝังตราประทับของเขาเข้าไปแทน การกระทำของเขาทำให้เจี้ยนเฉินโกรธเคืองเป็นอย่างมากและเขาได้เริ่มทำตัวเป็นศัตรูกับเจียงหยางชิงหยุน

ไปกัน ! รุยจินคำรามก่อนที่จะคว้าแขนเจี้ยนเฉินและออกมารอบนอก

พลังหยินชั่วร้ายแผ่ออกมาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่าที่เซียนราชาจะบินได้ ด้วยการถอยกลับของพวกเขาทำให้พวกเขาห่างจากพลังหยินชั่วร้ายทันที พวกเขากำลังออกจากชั้นที่สามของรังมรณะ

ในเวลานั้นโครงกระดูกสีโลหิตคำรามขึ้นฟ้า มันไม่มีเสียง แต่สามารถเห็นระลอกคลื่นได้อย่างชัดเจน กระดูกทุกชิ้นแผ่กระจายพลังหยินชั่วร้ายอย่างไม่หยุดทำให้เกิดหมอกกลุ่มหนึ่งที่รวมตัวกันเป็นกระจุก มันดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นทะเลโลหิต

พลังหยินชั่วร้ายจำนวนมากพุ่งขึ้นไปบนฟ้าทำให้มันกลายเป็นสีโลหิต ในเวลาเดียวกันผืนดินก็เริ่มที่จะกลายเป็นสีโลหิตจาง ๆ