เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1180

ตอนที่ 1180: เสี่ยวเป่าพิการ(2)

หลังออกจากหมู่บ้านยาโบราณ หญิงสาวเจ้าเสน่ห์ก็ไม่ได้กลับไปที่เกาะสามเซียนทันที นางเปิดประตูมิติและไปที่เมืองแห่งเทพเจ้าในจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์แทน

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในเจ็ดเมืองหลวงของทวีป ความเจริญรุ่งเรืองของมันก็เกินกว่าความสงสัย ผู้คนพลุกพล่านและตรอกซอกซอยก็เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกและปั่นป่วน มันคึกคักและมีผู้เชี่ยวชาญนับไม่ถ้วนมารวมตัวกันที่นั่น

ปราสาทขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางใจเมือง มันเหมือนกับสัตว์บรรพกาลที่หลับไหลอยู่ที่นั่น กลุ่มคนชุดขาวที่เป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงกลุ่มใหญ่ที่มีเข็ดกลัดหลากสีเดินเข้าออกที่นั่น

นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงในทวีป เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ทุกคนมารวมตัวกันที่นั่น

ในเวลานั้นหญิงสาวเจ้าเสน่ห์ก็ปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ พร้อมพิณและผ้าปิดหน้าของนาง นางลอยอยู่บนอากาศประมาณ 100 แมตรขณะจ้องมองปราสาทอย่างเย็นชา หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดพลังที่ยิ่งใหญ่แผ่ออกมาจากตัวนางราวกับผ้าห่มและปกคลุมสำนักงานใหญ่ทั้งหมด

ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดที่อยู่ในสมาคมเริ่มตื่นตระหนก มีคนวูวาบออกมาด้านนอกปราสาทขณะที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงหลายคนออกมาด้านนอกอย่างรวดเร็วและพวกเขาก็จ้องมองหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์

หลังจากนั้นมีบอลแสงสีขาวลอยออกมาจากปราสาท พวกเขาคือเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่สวมเสื้อคลุมสีขาวและมีเข็มกลัดสีน้ำเงินและสีม่วง ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดต่างยืนออกมาด้านหน้า เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงคนอื่น ๆ ที่ตามมาต่างก็อยู่ในระดับที่ 6 – 7

ประธานจ้องมองไปที่หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อย่างสนใจ เมื่อเขาจำนางได้ ตาของเขาก็เบิกกว้างออกมาทันทีและเขาก็พูดว่า มู่เอ๋อ เป็นเจ้าจริง ๆ !

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์มองไปที่ประธานด้วยดวงตาที่เย็นเยียบก่อนที่จะกลายเป็นอบอุ่นเล็กน้อยและมีความเคารพปรากฏในสายตาของนางเช่นกัน

ข้าคารวะท่านประธาน ! หญิงสาวเจ้าเสน่ห์สวรรค์พยักหน้าให้นางเล็กน้อยเพื่อทักทายประธานสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงตามแบบฉบับของนาง

ประธานยิ้มเบา ๆ ราวกับว่าเป็นผู้อาวุโสที่มองเด็กน้อย เขากล่าวว่า เป็นเวลาหลายปีแล้วและนี่เป็นครั้งแรกที่เจ้ามาที่สมาคมของข้า เชิญเข้ามา

เซียนผู้คุมกฏที่เร่งรีบในตอนแรกก็เริ่มโล่งใจเมื่อพวกเขาได้ยินที่ประธานพูด สายตาของพวกเขาที่มุ่งร้ายต่อหญิงสาวเจ้าเสน่ห์ก็ไม่ได้เต็มไปด้วยความเป็นศัตรูอีกต่อไป มันถูกแทนที่ด้วยความตกใจและชื่นชม

แม้ว่าใบหน้าของนางจะมีผ้าปิดบังใบหน้า แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะปิดบังความงามอันสูงสุดของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นทุกคนก็รู้สึกได้ถึงความงามที่นางปกปิดไว้ ทำให้นางราวกับเป็นเทพธิดา