เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1205

ตอนที่ 1205 – การมาถึงของเจียงหยางหู่ (1)

เฟิงยี่เซียวเป็นคนถือทิฐิ ดื้อรั้นและภูมิใจในตัวเอง เมื่อรวมกับศักดิ์ศรีของเขาในฐานะเซียนผู้คุมกฏชั้นสวรรค์ที่ 9 เขาจะระงับอารมณ์จากการยั่วยุของสิ่งมีชีวิตที่เหมือนมดในสายตาของเขาได้อย่างไร ? แม้ว่าเขาจะกลัวกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมาก แต่เขาก็ทนไม่ได้กับการที่มดหัวเราะเยาะ

” กูตู เจ้าคิดจริง ๆ หรือไม่ว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปเพียงเพราะเจ้าเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ? เจ้าประเมินข้าต่ำเกินไป ถ้าข้าต้องการที่จะฆ่าใครสักคน คน ๆ นั้นก็จะตายอย่างแน่นอน” เฟิงยี่เซียวพูดอย่างเฉยเมย ด้วยสิ่งนั้นสิ่งที่เหลืออยู่ก็คือภาพติดตา เขาพุ่งเข้าหากูตูด้วยความเร็วที่ยอดเยี่ยมมาก เขาได้มาถึงด้านข้างของกูตูทันที เขาใช้มือขวาจับคอของกูตู พลังเซียนพุ่งเข้ามาในมือนั้น ดังนั้นมันจึงกลายเป็นกรงเล็บของหมาป่าที่แหลมคม

กูตูไม่เคยคาดหวังว่าเฟิงยี่เซียวจะกล้าแตะต้องตัวเขา เขากลัวและหลบหนีอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยใช้ทุกสิ่งที่เพื่อหลบหลีกการโจมตีที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าของเฟิงยี่เซียว

ความแตกต่างระหว่างพลังของพวกเขามากเกินไป มันสามารถอธิบายได้ว่าเป็นช่องว่าง ดังนั้นกูตูจึงได้แต่รถหลบเมื่อเผชิญกับการโจมตีของเฟิงยี่เซียวเท่านั้น เขาไม่มีความสามารถที่จะตอบโต้กลับไป

เลือดกระจายอยู่ในอากาศ แม้ว่ากูตูจะใช้ทุกอย่างที่เขามี แต่เขาก็ยังไม่สามารถหลบการโจมตีได้ คอของเขามีรอยเลือดในขณะที่ก้อนเนื้อขนาดใหญ่ถูกคว้าไป มันเป็นแผลฉกรรจ์

เลือดอุ่น ๆ พุ่งออกมาจากลำคอของกูตูเหมือนน้ำพุ มันพุ่งขึ้นไปในอากาศเหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน กูตูกุมบาดแผลแน่น ขณะที่เขาพุ่งกลับ ความกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา บาดแผลที่คอของเขาคงจะถึงแก่ความตายสำหรับเซียนสวรรค์ แต่ในฐานะเซียนผู้คุมกฏ เขาจะไม่เป็นอะไร แม้ว่าเขาจะสูญเสียร่างกายไปถ้าวิญญาณของเขายังดีอยู่

“ราชาหมาป่า .. จะ- เจ้ากำลังประกาศสงครามกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ของเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าไป” กูตูร้องออกมาอย่างหมดท่าขณะที่เขาบินกลับด้วยความหวาดกลัว เสียงของเขาเริ่มแหบแห้งอย่างมากเนื่องจากอาการบาดเจ็บที่คอ

เฟิงยี่เซียวไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของเขามืดครึ้มและเต็มไปด้วยจิตสังหาร เขาพุ่งผ่านเซียนผู้คุมกฎอีก 4 คนด้วยอารมณ์เล็กน้อยและไล่ตามกูตู

“ราชาหมาป่า เจ้าแสดงความดื้อรั้นที่จะประกาศสงครามกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ผู้พิทักษ์สูงสุด โปรดลงโทษเขาทันทีเพื่อปกป้องพลังของกลุ่มทหารรับจ้าง ศักดิ์ศรีและเกียรติของเราไม่สามารถทำให้แปดเปื้อนเช่นนี้ได้โดยราชาหมาป่า หรือไม่มีใครในพวกเราที่จะถูกลงโทษได้อย่างง่ายดายนอกจากหัวหน้าที่จะลงโทษเรา”กูตูร้องออกมาอย่างเร่งด่วนเพื่อพยายามเกลี้ยกล่อมเซียนผู้คุมกฎอีก 4 คนเพื่อช่วยเหนี่ยวรั้งเฟิงยี่เซียว

เซียนผู้คุมกฎอีก 4 คนตัวสั่นทันทีเมื่อได้ยินเขาพูดถึงหัวหน้า แสงในดวงตาของพวกเขาเริ่มสั่นไหวและพวกเขาก็ลังเล พวกเขามีทั้งความหวาดกลัวและความเคารพหัวหน้าเซียนราชาของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถถูกลงโทษโดยหัวหน้า

เฟิงยี่เซียวจู่ ๆ ก็ส่งสายตาเย็นยะเยือกไปที่คนทั้งสี่ บางทีอาจเป็นเพราะเขารู้สึกว่าพวกเขาเปลี่ยนใจ เซียนผู้คุมกฏทั้งสี่คนกระตุกด้วยความตกใจจากภายใน ในขณะนั้นพวกเขาทั้งสี่ดูเหมือนจะรู้สึกหายใจไม่ออกและทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสี่มีประสบการณ์เช่นนี้ แต่นี่เป็นความรู้สึกที่อาจเกิดจากเซียนราชาเท่านั้น แต่พวกเขาได้สัมผัสจากเฟิงยี่เซียว จริง ๆ ซึ่งพวกเขาพบว่ามันไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว

“ดูเหมือนว่าเฟิงยี่เซียวจะสามารถทะลวงผ่านด่านเซียนราชาได้ในไม่ช้า” ในขณะนั้น ความคิดคล้าย ๆ กันก็อื้ออึงในหัวของทุกคน

“ผู้พิทักษ์ ฟังข้า นี่คือความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างกูตูกับข้า มันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเจ้า อย่างไรก็ตาม ถ้าเจ้าเข้ามายุ่ง เจ้าไม่สามารถตำหนิข้าได้หากข้าไม่แสดงความเคารพต่อหัวหน้าของเจ้า” เฟิงยี่เซียวพูดอย่างเฉยเมยก่อนจะไล่ตามกูตูต่อไป

เซียนผู้คุมกฏทั้งสี่ยังคงอยู่ตรงที่พวกเขาอยู่ พวกเขาไม่ได้เคลื่อนไหวไม่ว่ากูตูจะพูดอะไร ความแข็งแกร่งของเฟิงยี่เซียวทำให้พวกเขากลัว และเฟิงยี่เซียวก็พูดว่าเขาจะลงมือถ้าพวกเขาเข้าไปยุ่ง พวกเขาไม่โง่พอที่จะรนหาที่ตายด้วยตัวเอง

กูตูไม่สามารถต่อสู้กับเฟิงยี่เซียวได้เลย ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยบาดแผล นอกจากการบาดเจ็บที่คอของเขา เฟิงยี่เซียวได้สร้างรูขนาดเท่ากำปั้นไว้ที่หน้าอกตรงตำแหน่งหัวใจของเขา ดังนั้นหัวใจของเขาจึงตกอยู่ในมือของเฟิงยี่เซียวในขณะที่แขนข้างหนึ่งของเขาถูกตัดด้วยเช่นกัน เขาอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช