เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 124

ตอนที่ 124 -ปราณกระบี่ที่แข็งแกร่ง

เจี้ยนเฉินยังคงอยู่กลางอากาศโดยที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวไปในทิศทางอื่นได้ โดยที่ราชาพยัคฆ์ขนทองนั้นเร็วมากไม่มีทางที่เจี้ยนเฉินจะหลบได้

ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง เจี้ยนเฉินพลันหันหลังออกทันทีด้วยมือทั้งสองข้างของเขาพุ่งออกไปยังหัวของราชาพยัคฆ์ขนทอง เขายืมแรงส่งไปข้างหลังเพื่อผลักตัวเองให้ไปข้างหน้าให้เร็วขึ้น เพื่อหนีจากปากอันโชกเลือดของราชาพยัคฆ์ขนทอง

ขาของเขาเซเล็กน้อยขณะที่เขาตกลงบนพื้น ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะสามารถพยุงตัวเองได้ พลังขนาดใหญ่ได้กระแทกเข้าที่หน้าอกของเจี้ยนเฉิน ซึ่งไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เจี้ยนเฉินลอยไปด้านหลังเหมือนกระสุนปืนราวกับว่าเขาถูกยิงขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง เสื้อผ้าที่เขาใส่ถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ เพราะหน้าอกของเขากลายเป็นรอยขนาดใหญ่ทำให้ดูเหมือนว่าด้านหน้าของเขาเป็นหลังของเขา ทันใดนั้นพลังที่แข็งแกร่งอีกอันที่ไหลเวียนอยู่ทั่วร่างกายของเขาพลันกระแทกเข้ากับอวัยวะภายในของเขาในทันที

เจี้ยนเฉินลอยไปข้างหน้า 30 เมตรก่อนที่จะกระแทกกับลำต้นของต้นไม้และล้มลงกับพื้น ศีรษะของเขากระแทกกับกิ่งไม้อย่างแรงในขณะที่เขาล้มลงกับพื้นหมดสติโดยไม่รู้ตัว

ราชาพยัคฆ์ขนทองไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อยเจี้ยนเฉินไป กระทืบเท้าพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน มันอ้าปากกว้างเพื่อเตรียมพร้อมที่จะกินเขา

ขณะที่ราชาพยัคฆ์ที่กำลังจะกัดเจี้ยนเฉินก็มีแสงกระพริบสีฟ้าและสีม่วงกระพริบอย่างบ้าคลั่งขึ้นมาจากร่างของเจี้ยนเฉิน แม้ว่าแสงจะสลัวมาก แต่พวกมันก็สะดุดตาอย่างมากในเวลากลางคืน เมื่อแสงกระพริบทั้งคู่ปรากฏขึ้น พวกมันสว่างทั่วทั้งป่าและทันใดนั้นปราณกระบี่ที่แข็งแกร่งจำนวนมากก็ปกคลุมพื้นที่ แต่เมื่อมันมาถึงอย่างรวดเร็ว ปราณกระบี่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว

“ฮูว์ ! “

ในเวลาเดียวกัน เสียงกรีดร้องที่โศกเศร้าก็หลุดออกมาจากปากของราชาพยัคฆ์ขนทองที่มองเห็นร่องรอยแห่งความกลัวปรากฏอยู่ในดวงตาของมัน มันเหมือนราชาพยัคฆ์ตกตะลึงและมันถอยกลับไป 10 เมตรอย่างรวดเร็ว แววตาของราชาพยัคฆ์สับสน มันจ้องไปที่ร่างที่หมดสติของเจี้ยนเฉิน ดวงตาสีแดงเข้มก่อนหน้านี้ชัดเจนขึ้นอีกครั้งเมื่อร่างกายของมันเริ่มสั่นสะท้าน

ทันใดนั้นเลือดเริ่มทะลักออกมาจากร่างของราชาพยัคฆ์ขนทองเป็นสายอย่างต่อเนื่อง ก่อนหน้านี้ที่ขนของมันทั้งหมดเป็นสีทองแต่ตอนนี้ถูกย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือด ร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผลจำนวนนับไม่ถ้วน ในขณะที่บาดแผลมีขนาดใหญ่ภายในไม่กี่นาที พวกมันยิ่งลึกและตัดกันไปมาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน แม้แต่ที่หัวราชาพยัคฆ์ก็ไม่เว้นที่ว่างไว้ สายตาของมันช่างน่าสมเพชทีเดียว

ราชาพยัคฆ์ขนทองในเวลานั้นไม่ได้เก็บรักษาสง่าราศีอันงดงามของมันไว้ แต่ดูเหมือนว่ามันเพิ่งออกมาจากการต่อสู้ที่สิ้นหวังด้วยบาดแผลลึกนับไม่ถ้วน

ร่างยักษ์ของราชาพยัคฆ์ขนทองสั่นเล็กน้อยเมื่อดวงตาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินที่หมดสติ ในขณะนั้นเจี้ยนเฉินอยู่ตรงกลางกอหญ้าและต้นไม้ทั้งหมดภายในระยะ 100 เมตรถูกตัดเป็นชิ้น ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนที่ลอยอยู่ในอากาศ ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นผงจากพื้นโลกสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า 100 เมตร ท้องฟ้าเต็มไปด้วยฝุ่นผงอันความหนาแน่นจนสายตาของคนที่อยู่ในนั้นถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์หากมีใครพยายามมองไปรอบ ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ