เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 126

ตอนที่ 126 – ตระกูลเทียนซ่ง

เมื่อได้ยินอย่างนี้แล้วอารมณ์ที่ไม่ดีของเจี้ยนเฉินก็ยิ่งไม่ดียิ่งขึ้น อารมณ์รุนแรงเกิดขึ้นในใจทันที ดวงตาที่ยุ่งเหยิงและไร้อารมณ์ของเขาก่อนหน้านี้เริ่มเย็นชาขณะที่จ้องมองอย่างโกรธแค้นไปที่ชายหนุ่ม ดวงตาของเขาดูเหมือนจะสามารถยิงคมกระบี่ ในขณะที่เขาคำราม สวะ! เจ้ามีคุณสมบัติอะไรที่จะมาสั่งให้ข้านำทางให้เจ้า ? ” น้ำเสียงของเจี้ยนเฉินแข็งกระด้างและมีกลิ่นอายของการฆ่าฟัน

ในขณะที่เจี้ยนเฉินพูดจบแล้ว ทหารรับจ้างอีก 6 คนก็อ้าปากค้างเมื่อจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน

เมื่อเป็นเป้าหมายการจ้องมองอันทรงพลังและดุดันของเจี้ยนเฉิน จิตใจของชายหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะสั่นด้วยความขลาดกลัวและเขาก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว หลังจากนั้นไม่นานชายหนุ่มก็ตระหนักว่าเขาสูญเสียการควบคุมตนเองไปชั่วขณะหนึ่งและความโกรธก็ท่วมท้นไปในใจของเขา ในฐานะที่เป็นบุคคลชั้นสูง ไม่มีทหารรับจ้างคนใดที่มีอายุมากกว่าเขาข่มขู่เขาจนทำให้เขารู้สึกอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อน

ชายหนุ่มจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความโกรธ เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วชี้ไปที่เจี้ยนเฉินแล้วตะโกนว่า “เจ้าบัดซบโสโครก เจ้าพูดอะไรกับข้า ? ทำไมเจ้าไม่ลองพูดอีกครั้งล่ะ”

ประกายตาเย็นชาของเจี้ยนเฉินกวาดไปยังทหารรับจ้างทั้ง 6 ที่ล้อมรอบชายหนุ่ม จากการชำเลืองเพียงครั้งเดียวก็เห็นได้ชัดว่าระดับความแข็งแกร่งของพวกเขาคืออะไร; หนึ่งในนั้นคือระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นสูง สองคนเป็นระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นต้นและอีกสามคนเป็นระดับเซียนระดับสูงขั้นสูง เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ความแตกต่างของความแข็งแกร่งนั้นใหญ่มาก

” ก็ลองดู ! ” เจี้ยนเฉินคำรามอย่างกระโชกโฮกฮาก แม้ว่าเขาพอจะสันนิษฐานจากจำนวนผู้คุ้มกันรอบ ๆ ชายหนุ่มว่าเขาต้องเป็นบุตรชายของตระกูลผู้มีอิทธิพล ซึ่งเจี้ยนเฉินก็เป็นอยู่ในขณะนี้และเขาก็ไม่กลัวอำนาจใด ๆ สำหรับเขาแล้ว ชายหนุ่มคนนี้เพียงแค่สร้างความรำคาญใจเท่านั้น

แม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับความรำคาญนี้มาก แต่ก็ไม่มีทางที่เจี้ยนเฉินจะขอโทษคน ๆ นี้

ชายหนุ่มมองเจี้ยนเฉินด้วยสีหน้าดำคล้ำขณะที่เขาสั่งทหารรับจ้างทั้ง 6 คน” จับเขามาให้ข้า”

“ได้ขอรับ นายน้อย” ชายคนหนึ่งตอบขณะที่เขาเดินไปหาเจี้ยนเฉินเหมือนลูกธนูที่ยื่นออกมาจากแขน ทหารรับจ้างคนนี้มีความแข็งแกร่งอยู่ที่เซียนระดับสูงขั้นสูงหลังจากการฝึกฝนมา 30 ปี สำหรับทหารรับจ้าง เจียนฉินเป็นเพียงเด็กน้อยที่มีความแข็งแกร่งไม่มาก หากเจี้ยนเฉินเป็นเซียนระดับสูง เขาก็จะถูกระบุว่าเป็นอัจฉริยะ แต่ด้วยความที่ทหารรับจ้างเป็นเซียนระดับสูงขั้นสูง การจับเจี้ยนเฉินจะไม่เป็นปัญหาเลย

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเป็นประกายเย็นชาในขณะที่เขาหลบมือของทหารรับจ้างอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย ” เจ้ายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะสัมผัสข้า” โดยปกติเจี้ยนเฉินจะไม่พูดด้วยความเหยียดหยามและความโหดร้ายเช่นนี้ แต่เจี้ยนเฉินได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการจบสิ้นของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกเช่นเดียวกับเมื่อก่อนอีกต่อไป ทัศนคติที่หยิ่งยโสของชายหนุ่มทำให้เจี้ยนเฉินอารมณ์เสียจนถึงจุดระเบิดแล้ว ลึกลงไปในใจของเขาจึงมีแรงกระตุ้นที่จะฆ่าแล้ว